Δυο μέρες υπό αυτές τις συνθήκες και extra bonus την αποκάλυψη ενός νέου βελούδινου ερυθρού κρασιού, με την υπογραφή Κυρ- Γιάννη, ήταν αρκετές για να γεμίσουμε τις μπαταρίες και να έρθουμε δίπλα στο αμπέλι και στο κρασί, με έναν ξεχωριστό τρόπο. Πάρτε ιδέες από το οινοτουριστικό πρόγραμμα για αντίστοιχες εξορμήσεις και κυρίως γνωρίστε το «Μπλε Τρακτέρ», που θα μας συνοδεύει όλο το χειμώνα.
Η εμπειρία στους αμπελώνες κυρ- Γιάννη
Η θέα των απέραντων αμπελώνων, που απλώνονται σε 560 στρέμματα σου κόβει την ανάσα. Το πιο συναρπαστικό, όμως, είναι όταν τους διασχίζεις, ανεβαίνοντας και κατεβαίνοντας τις καταπράσινες πλαγιές.
Έτσι ξεκίνησε η επίσκεψη στο κτήμα Κυρ-Γιάννη στη Νάουσα, με οδηγό τον Στέλιο Μπουτάρη. Μας περίμενε με γεμάτα ποτήρια Παράγκα Sparkling και ψάθινα καπέλα για να περπατήσουμε παρέα μέσα από τους περιποιημένους γραμμικούς αμπελώνες και να φτάσουμε μέχρι την εμβληματική Κούλα, τον Πύργο που δεσπόζει στο κτήμα. Τους φύτεψε ο Γιάννης Μπουτάρης το 1968, συνεχίζοντας την οινική ιστορία της οικογένειας, που ξεκίνησε το 1879 ο παππούς του πουλώντας κρασιά, που αγόραζε από τοπικούς παραγωγούς.
Κατά τη διάρκεια της βόλτας “γίναμε ένα” με τους ανθρώπους του κτήματος, οι οποίοι με κέφι βρίσκονταν σε ρυθμούς τρύγου και παρασυρθήκαμε. Βάλαμε και εμείς ένα χεράκι και συμμετείχαμε στην όμορφη διαδικασία του τρυγήματος. Πιάσαμε τα τσαμπιά, είδαμε πως πρέπει να τα μαζεύεις ένα ένα, για να γεμίσεις τα ξύλινα κοφίνια. Όταν γέμισαν με ζουμερά σταφύλια ξινόμαυρου τα μεταφέραμε κοντά στην είσοδο του οινοποιείου και έχοντας πράσινο σαπούνι και λευκές πετσέτες αρχίσαμε το πάτημα. Αν και οινολόγος, είναι η πρώτη φορά που πάτησα σταφύλια, παρακολουθώντας το εντυπωσιακό ζουμί και μετάνιωσα που δεν το είχα ξανακάνει. Είναι μια από τις καλύτερες antistress διαδικασίες…
Ακολουθώντας πιστά την καθημερινότητα στο αμπέλι, μετά από τις εργασίες σταματήσαμε για το “γεύμα του αμπελουργού”, σε ένα μεγάλο ξύλινο τραπέζι γεμάτο με φρέσκα λαχανικά, σπιτικές πίτες και φανταστικά ντόπια αλλαντικά και τυριά συνοδευμένα με ένα ποτήρι νόστιμο μούστο.
Ήμασταν έτοιμοι, πλέον, να μπούμε μέσα στο οινοποιείο για να παρακολουθήσουμε την πορεία του σταφυλιού μέχρι να φτάσει στη φιάλη. Περάσαμε μέσα από τον χώρο διαλογής, τις πρέσες, τις δεξαμενές και καταλήξαμε ανάμεσα στα ξύλινα βαρέλια, έχοντας πάρει έντονη γεύση από τη διαδικασία της οινοποιήσης. Το επόμενο στάδιο είναι η δοκιμή και εκεί μας περίμενε μια έκπληξη. Ο πρόεδρος των Ελλήνων Οινοχόων Ανδρέας Ματθίδης, μας μύησε με τον δικό του, ξεχωριστό τρόπο στον μαγικό κόσμο αρμονίας φαγητού και κρασιού, μέσα από ένα εντυπωσιακό pairing οκτώ κρασιών του κτήματος.
Το πάντρεμα κρασιού και φαγητού
Όταν πετύχεις τη γευστική ισορροπία ανάμεσα στο κρασί και το φαγητό, τότε και τα δυο είναι καλύτερα και η απόλαυση μεγαλύτερη. Και αυτό βιώσαμε.
Η Σαμαρόπετρα, με τη φυτική φρεσκάδα του sauvignon, έκανε ντουέτο με μοτσαρέλα, ντομάτα και βασιλικό, το συμπυκνωμένο Ντρούμο, με νότες εσπεριδοειδών, ταίριαξε απίστευτα με κατσικίσιο τυρί και λευκόσαρκο ροδάκινο, οι πληθωρικές Τέσσερις Λίμνες, με αρώματα τροπικών φρούτων και λουλουδιών, ζευγάρωσαν με καπνιστό σολομό και μάνγκο και το καλοδομημένο και βουτυράτο Πάλπο έλιωσε δίπλα στον καπνιστό σολομό.
Στην περίπτωση των ερυθρών κρασιών, η Καλή Ρίζα, το ξινόμαυρο του Αμυνταίου με τα φινετσάτα χαρακτηριστικά, συνδυάστηκε με σολομό στη σχάρα, ενώ η εμβληματική Ράμνιστα, το ξινόμαυρο της Νάουσας με τον πλούσιο και ταννικό χαρακτήρα, έδεσε με κοκκινιστό μοσχαράκι. Οι Δυο Ελιές, το πρώτο κρασί του Στέλιου Μπουτάρη, που σηματοδότησε τη διαδοχή από τον πατέρα του το 1999, απογείωσε τα φρουτώδη και πιπεράτα χαρίσματά του, παρέα με φιλέτο μοσχάρι και σάλτσα πιπεριού και η Μπλε Αλεπού, που βαφτίστηκε από τον Στέλιο, ένα σύνθετο κρασί από τις ποικιλίες του Bordeaux, παντρεύτηκε με πάπια σε σάλτσα κόκκινων φρούτων.
Η αποκάλυψη του Μπλε Τρακτέρ
Ένα κρασί αφιερωμένο στον Έλληνα αμπελουργό!
Μόλις βγήκαμε από τη δοκιμή, μας περίμενε η δεύτερη μεγάλη έκπληξη, ένα πανέμορφο ρετρό μπλε τρακτέρ, που πήρε μπρος με τη μανιβέλα και μετέφερε τις κούτες με το νέο κρασί, το ερυθρό Μπλε Τρακτέρ. Το τρακτέρ είχε τη δική του ιστορία. Τη δεκαετία του 70 βρέθηκε από τον Γιάννη Μπουτάρη και αρκετά χρόνια μετά το ανακάλυψε ο Στέλιος Μπουτάρης σε μια αποθήκη και το τοποθέτησε στην είσοδο του οινοποιείου. Τώρα, το ευχάριστο κόκκινο κρασί ξεκινάει τη δική του ιστορία. Προέρχεται από την συνεύρεση τριών γαλλικών ποικιλιών: Cabernet Sauvignon, Syrah και Merlot. Τα σταφύλια συλλέγονται από επιλεγμένους αμπελώνες συνεργαζόμενων με το κτήμα παραγωγών της Μακεδονίας.
Οι περισσότερες ετικέτες του κτήματος κυρ- Γιάννη παράγονται από σταφύλια που προέρχονται από τους ιδιόκτητους αμπελώνες, αλλά το Μπλε Τρακτέρ κάνει την ανατροπή και τιμά τη συνεργασία με τους αμπελουργούς της περιοχής.
“Η εξέλιξη του ελληνικού κρασιού είναι η συνεργασία” υποστηρίζει ο Στέλιος Μπουτάρης. “Οι αμπελουργοί είναι οι αφανείς ήρωες που δουλεύουν τη γη, το αμπέλι και το σταφύλι για να βγει ένα μεγάλο κρασί. Δίπλα στο κτήμα, από το 1997 στέκονται συνοδοιπόροι μας οι αμπελουργοί, άλλωστε οι οινοποιοί βλέπουμε τους εαυτούς μας περαστικούς, δουλεύοντας ομαδικά και συστηματικά με κοινό αμοιβαίο όφελος, τα καλύτερα κρασιά ώστε να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο κοινό μέλλον.”
Δοκιμάσαμε τις πρώτες γουλιές από το Μπλε Τρακτέρ δίπλα στον Πύργο Κούλα σε στρωμένα στρογγυλά λευκά τραπέζια περιτριγυρισμένα από τους αμπελώνες. Το food pairing και σε αυτή την περίπτωση ήταν ονειρεμένο. Ντόπια κρέατα ωρίμανσης, χειροποίητα ντολμαδάκια και μια εκπληκτική τοπική μπατζόπιτα.
Το Μπλε Τρακτέρ είναι εύκολο να συνδυαστεί με πολλά εδέσματα, είναι ισορροπημένο και ευωδιάζει κόκκινα φρούτα, μπαχαρικά και βανίλια. Στο στόμα είναι ευχάριστο, μαλακό και γεμάτο χαρίσματα που του δίνουν μια καλή θέση στο καθημερινό τραπέζι.
