Η πρώτη στάση του διήμερου ταξιδιού, που διοργάνωσε για δημοσιογράφους "το Μάννα" Τσατσαρωνάκη στον Κίσσαμο Χανίων, ήταν στον παλιό, παραδοσιακό φούρνο της οικογένειας Τσατσαρωνάκη, στο χωριό Πλάτανος και δεν ήταν καθόλου τυχαία…
Εκεί, το 1948, πριν 70 ολόκληρα χρόνια, ο Χαρίτος Τσατσαρωνάκης άνοιξε έναν μικρό φούρνο και τον ονόμασε "το Μάννα", όπως μας διηγήθηκε ο γιος του, ο κύριος Νίκος, που τότε ήταν μικρό παιδί.
Σήμερα, επτά δεκαετίες μετά, ο παλιός ξυλόφουρνος, που ψήνει σε πέτρινες πλάκες, είναι ακόμη ενεργός, ενώ η κρητική αρτοποιία -που πρώτη άνοιξε την κατηγορία του παξιμαδιού στην ελληνική αγορά- συνεχίζει να δραστηριοποιείται στον ίδιο τόπο, με μια μεγάλη, σύγχρονη μονάδα παραγωγής 53 διαφορετικών αρτοσκευασμάτων.
Ο Νίκος Τσατσαρωνάκης μας υποδέχθηκε με τις τρεις κόρες του, αρχικά στον παλιό φούρνο, παρέα με τον γνωστό σεφ Δημήτρη Σκαρμούτσο, ο οποίος επιλέχθηκε από την εταιρεία ως food ambassador. Σκοπός της συνεργασίας αυτής είναι η ενημέρωση του κοινού για τη σημασία της μεσογειακής διατροφής, τη διατροφική αξία του παξιμαδιού "το Μάννα" Τσατσαρωνάκη και το πώς μπορεί να ενταχθεί στις διατροφικές συνήθειες των καταναλωτών όλες τις ώρες της ημέρας. Γι’ αυτό και στο γεύμα που ακολούθησε, σε παραδοσιακή ταβέρνα του χωριού, ο chef παρουσίασε παραδοσιακά τοπικά πιάτα με τις δικές του, σύγχρονες πινελιές και φυσικά την προσθήκη διαφόρων προϊόντων από τη μεγάλη γκάμα της επωνυμίας.
Ο ίδιος ο Δημήτρης Σκαρμούτσος ανέφερε σχετικά: «η Κρήτη είναι ένας ευλογημένος τόπος, φημισμένος για τα προϊόντα του, τους ανθρώπους του και την ξεχωριστή του κουλτούρα. Είμαι ενθουσιασμένος για τη συνεργασία μου με αυτή την ξεχωριστή οικογένεια, θέτοντας ως κοινό στόχο να γνωρίσει ο κόσμος τους μοναδικούς διατροφικούς συνδυασμούς του παξιμαδιού "το Μάννα" Τσατσαρωνάκη. Συνδυασμοί που αφορούν όλα τα γεύματα της ημέρας, με πολλά και διαφορετικά προϊόντα, πέρα από αυτά που έχουμε συνηθίσει να το συνδυάζουμε έως τώρα».
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, είχαμε την ευκαιρία όχι μόνο να ξεναγηθούμε στον παλιό φούρνο, που λειτουργεί ακόμη, αλλά και στο σύγχρονο εργοστάσιο, που βρίσκεται ακριβώς απέναντι. Αυτό που μου έκανε εντύπωση, είναι ότι ενώ η σύγχρονη τεχνολογία σίγουρα παίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της σταθερής ποιότητας της παραγωγής, αρκετά είναι τα σημεία, που συνεχίζουν να γίνονται με τον παραδοσιακό, χειρωνακτικό τρόπο.
Μερικά παραδείγματα είναι το χάραγμα της ζύμης, το «σπάσιμο» της ψημένης φρατζόλας, ακόμα και το ζύγισμα και η συσκευασία ορισμένων κωδικών, που γίνονται με το χέρι. Σαν αποτέλεσμα, η εταιρεία επέλεξε να επιβαρύνεται με μεγαλύτερο κόστος, επενδύοντας στο ανθρώπινο δυναμικό, προκειμένου το αποτέλεσμα να είναι γευστικά και ποιοτικά αντάξιο με τα παξιμάδια, που φτιάχνονταν από παλιά στα σπίτια των Κρητών.
Και, παρόλο που η εταιρεία είναι πλέον ΑΕΒΕ, με μεγάλο όγκο παραγωγής, αφού διανέμει τα προϊόντα της όχι μόνο σε όλη την Ελλάδα, αλλά και σε πολλές χώρες του εξωτερικού (Ευρώπη, Η.Π.Α., Καναδά, Αυστραλία, Ν. Αφρική, Ασία), δεν έχει κάνει εκπτώσεις ούτε στις πρώτες ύλες, ούτε στον παραδοσιακό τρόπο παρασκευής. Κι αυτό έχει αποτέλεσμα όχι μόνο στην ποιότητα των προϊόντων, αλλά και στην υψηλότερη διατροφική και θρεπτική αξία τους.
Μου άρεσε, ακόμη, που γνωρίζοντας τους ανθρώπους της εταιρείας, κατάλαβα ότι πίσω από αυτό το success story βρίσκεται μια μεγάλη και ενωμένη οικογένεια, όπου, πέραν του ιδρυτή και της συζύγου του, που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο, παιδιά, σύζυγοι, εγγόνια έχουν πλέον αναλάβει σημαντικούς ρόλους και λειτουργούν συμπληρωματικά στην εξέλιξή της.
Τέλος, αυτό που όλοι αναγνωρίζουν στην περιοχή, είναι πως η αρτοποιία "το Μάννα" Ν. Τσατσαρωνάκη ΑΒΕΕ, έχει έντονο το αίσθημα Κοινωνικής Ευθύνης. Μία από τις αναμφίβολα σημαντικές κοινωνικές δράσεις είναι το Τσατσαρωνάκειο Πολιτιστικό Πολυκέντρο, στο οποίο είχαμε την ευκαιρία να ξεναγηθούμε. Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό κτίριο -δωρεά της οικογένειας, που χρηματοδότησε εξ΄ ολοκλήρου την ανέγερση και τον εξοπλισμό του. Φιλοξενεί όχι μόνο εκδηλώσεις και σεμινάρια, αλλά και μια μεγάλη σειρά από μαθήματα για παιδιά και ενήλικες, από παραδοσιακά μουσικά όργανα και αγιογραφία ή ψηφιδωτό, μέχρι σύγχρονη μουσική, αλλά και πληροφορική.
Τι κράτησα ακόμη από αυτό το σύντομο ταξίδι στην Κρήτη;
Τους φιλόξενους ντόπιους με τις μαντινάδες τους (μάλιστα έφτιαξαν και μια για τον καθένα μας!), τα ατέλειωτα κεράσματα ρακής και μεζέδων, το γνήσιο κρητικό γλέντι με τους παραδοσιακούς οργανοπαίχτες και το χορευτικό συγκρότημα με τις αυθεντικές στολές, την ξενάγηση στο μικρό ελαιοτριβείο και στο αποστακτήριο ρακής, την ασύγκριτη ομορφιά της υπαίθρου.