Αν το μοσχάρι θεωρείται υλικό πρώτης τάξεως, σχετικά ακριβό και κατάλληλο για γιορταστικά τραπέζια, υπάρχουν και κομμάτια του, που με την πάροδο του χρόνου έχουν λησμονηθεί ή έχουν βρεθεί στο περιθώριο του σύγχρονου γευστικού γούστου. Περί ορέξεως ουδείς λόγος και δεν έχει καμία λογική η συνηγορία υπέρ της μοσχαρίσιας γλώσσας ή της μοσχαρίσιας ουράς, της σπλήνας, του ossobucco, του πατσά, κ.λπ.
Ακόμα και κομμάτια όπως το φθηνό στήθος, μαλακό μεν, λιπαρό δε, απορρίπτεται από πολλούς, αφού ο “διατροφισμός”, για να χρησιμοποιήσω έναν νεολογισμό, που αντιμετωπίζει το φαγητό με κύρια κριτήρια τα λιπαρά, τις θερμίδες και τον έλεγχο του βάρους, το βάζει στα αζήτητα.
Προφανώς, η μίνι συλλογή συνταγών που σας προτείνουμε απευθύνεται σε όσους είναι ήδη οπαδοί των ιδιαίτερων κομματιών ή έχουν την περιέργεια να δοκιμάσουν κάτι καινούργιο. Βασική προϋπόθεση, η καλή πρώτη ύλη, οπότε ένας κρεοπώλης εμπιστοσύνης είναι το Α και το Ω της επιτυχίας. Δεύτερη προϋπόθεση είναι ο χρόνος. Αργό μαγείρεμα, όχι βιάση, όχι άγχος. Τα “περίεργα” κομμάτια, δεν είναι φιλέτο -5 λεπτά από τη μιά, γύρισμα, 5 λεπτά από την άλλη και τελειώσαμε. Έχουν την τελετουργία τους και χρειάζονται χρόνο για να ανταμείψουν τον ουρανίσκο.
Εκτός από τις παρακάτω συνταγές, συνταγή για πατσά κοκκινιστό θα βρείτε εδώ, για μοσχαρίσια γλυκάδια εδώ, για ossobucco εδώ και αρκετές συνταγές για μοσχαρίσια γλώσσα εδώ.
