Δεν υπάρχει υλικό που να μην ταιριάζει στο ρύζι. Είναι αμέτρητοι οι τρόποι που μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε, σαν πιλάφι ή ριζότο, όμως, αν το βάλουμε στο φούρνο, μαζί με τις γαρνιτούρες τους και κάτι συνδετικό –κρέμα γάλακτος, μια ελαφριά μπεσαμέλ, αβγά, τότε μετατρέπεται σε ένα χορταστικό φαγητό για πολλούς, φανταχτερό ή απλό, πολύπλοκο ή εύκολο, με όλες τις ενδιάμεσες …αποχρώσεις, ανάλογα με τη διάθεση και τα υλικά που βρίσκονται μπροστά μας. Σημαντικό ρόλο στη γεύση και στην υφή, παίζει σίγουρα το ρύζι που θα χρησιμοποιήσουμε. Κατ΄αρχάς, θα αποκλείσουμε το μπασμάτι και τα άλλα αρωματικά ρύζια –το άρωμά τους ζητάει κάτι ελάχιστο αν όχι τίποτα για να αναδειχθεί, επομένως, χρησιμοποιώντας τα σε τέτοιες σύνθετες παρασκευές τα αδικούμε τουλάχιστον. Αποκλείουμε επίσης το άγριο μαύρο ρύζι (το ινδιάνικο) –και αυτό πρέπει να μαγειρεύεται μόνο του για να αναδεικνύεται η ιδιαίτερη γεύση του, ή έστω, να συνδυάζεται με λευκό ρύζι για πιο comfort γεύση. Μας μένει το λευκό ρύζι σε όποια ποιότητα μας βολεύει –καρολίνα, ίσως νυχάκι, παρμπόιλντ, αρμπόριο ή όποιο άλλο ρύζι κατάλληλο για ριζότο, το καστανό ρύζι (instant δηλαδή έτοιμα στα 10 λεπτά ή αυτό που χρειάζεται 45 λεπτά για να γίνει). Το κόκκινο, που έχει μια φυσική γλυκιά γεύση (είναι και ακριβό όπως και το αρωματικό μαύρο) δεν προσφέρεται για τέτοιου είδους μαγειρέματα, όπως δεν προσφέρεται και το γλασέ που χυλώνει εύκολα.
