Είναι η βασική καθημερινή τροφή εκατομμυρίων ανθρώπων, είναι θρεπτικό, νόστιμο και συνδυάζεται εύκολα και εντυπωσιακά με τα πάντα. Πέρα από τη γεύση και την ευκολία, έχει πολλά οφέλη για την υγεία, καθώς περιέχει πολλές βιταμίνες του συμπλέγματος Β, σίδηρο και κάλιο, είναι χαμηλό σε νάτριο (αλάτι) δεν περιέχει χοληστερόλη, έχει ήπιες διουρητικές ιδιότητες, βοηθάει τη χώνεψη και χαμηλώνει την πίεση (φυσικά αναφερόμαστε στο σκέτο ρύζι ή το ελαφρά καρυκευμένο). Στην αγορά θα βρείτε αρκετά είδη, που το καθένα από αυτά είναι περισσότερο ή λιγότερο κατάλληλο για συγκεκριμένα φαγητά: το ρύζι γλασέ με λευκό χρώμα δίνει χυλωμένες σούπες αλλά είναι καλό και για ρυζόγαλο, το ρύζι καρολίνα, λευκό και αυτό, απελευθερώνει πολύ άμυλο αλλά δεν λασπώνει οπότε είναι μια πιο οικονομική λύση από τα ειδικά ιταλικά ρύζια για το ριζότο και πολύ καλό για τα φαγητά του φούρνου, το νυχάκι λευκό επίσης, κάνει για ντολμαδάκια και γεμιστά, το καστανό ρύζι (αναποφλοίωτο) περιέχει περισσότερες βιταμίνες, πρωτεΐνες, διαιτητικές ίνες και ιχνοστοιχεία, χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να βράσει και δεν παραμένει σπυρωτό αλλά έχει μεστή γεύση ξηρών καρπών και είναι ιδιαίτερα κατάλληλο για μαγείρεμα στον ατμό ενώ το ρύζι μπονέ (parboiled ή αμερικάνικο) με κίτρινο χρώμα, έχει -καθώς υποστηρίζουν ορισμένοι- υψηλότερη θρεπτική αξία από τα υπόλοιπα λευκά ρύζια, βράζει γρηγορότερα, παραμένει σίγουρα σπυρωτό και είναι κατάλληλο για σαλάτες και πιλάφια. Τα αρωματικά ρύζια Μπασμάτι και Jasmin, παραμένουν σπυρωτά με το κατάλληλο βράσιμο, αλλά είναι κρίμα να σκεπάσουμε το ντελικάτο άρωμά τους με βαριές σάλτσες.
Σκέτα, δίπλα σε καυτερά φαγητά ή με μπαχαρικά είναι ο καλύτερος τρόπος για να αναδειχθούν. Αφήνουμε τελευταίο το μαύρο ρύζι που δεν είναι ακριβώς ρύζι αλλά κοντοσυγγενής του. Με πολύ υψηλή διατροφική αξία, μακρύ χρόνο μαγειρέματος αλλά και ακριβούτσικο, συνδυάζεται με τα άλλα λευκά για ένα ενδιαφέρον οπτικό, γευστικό και θρεπτικό αποτέλεσμα. Μπορούμε να μαγειρέψουμε το ρύζι με τέσσερις βασικούς τρόπους: στραγγιστό –οπότε το βράζουμε σε άφθονο αλατισμένο νερό και το στραγγίζουμε ύστερα από 18 λεπτά περίπου, «μετρημένο» δηλαδή μετράμε από πριν και την ποσότητα του νερού/ζωμού και την ποσότητα του ρυζιού, με την τεχνική του ριζότο, που σωτάρουμε πρώτα το ρύζι, το σβήνουμε με κρασί και προσθέτουμε λίγο –λίγο ζεστό νερό/ζωμό μέχρι να χυλώσει αλλά να κρατάει στο δόντι και στον ατμό, που το τοποθετούμε σε ειδικό σκεύος πάνω από καυτό νερό/ζωμό που βράζει. Ο πιο συνηθισμένος τρόπος είναι το «μετρημένο» και η επιτυχία του είναι σίγουρη αν ακολουθήσουμε λίγους βασικούς κανόνες: Υπολογίζουμε για 1 φλ. ρύζι, 2 φλ. νερό/ζωμό. Βάζουμε το νερό στην κατσαρόλα και μόλις πάρει βράση προσθέτουμε 1 κ.γλ. κοφτό αλάτι για κάθε φλ. ρυζιού, ρίχνουμε το ρύζι και ανακατεύουμε ελαφρά. Μόλις πάρει βράση, ρίχνουμε το ρύζι και ανακατεύουμε πάλι ελαφρά. Κατεβάζουμε αμέσως τη φωτιά στη θέση 1, σκεπάζουμε και σιγοβράζουμε για 18 λεπτά εκτός κι αν λέει αλλιώς η συνταγή. Σ΄ αυτό το διάστημα δεν ανακατεύουμε καθόλου. Τραβάμε από τη φωτιά, βγάζουμε το σκέπασμα της κατσαρόλας και σκεπάζουμε με καθαρή βαμβακερή ή λινή πετσέτα. Αφρατεύουμε προσεκτικά τους κόκκους με πιρούνι και σερβίρουμε.
