Δεν πρόκειται ποτέ να ουρλιάξω όρθια στον καναπέ «Σήκωσέ το, το τιμημένο». Ομολογώ, πάντως, ότι πολύ θα μου άρεσε οι άλλοι που θα μαζευτούν στο σπίτι μου για το Euro 2008 να έχουν την ευκαιρία να άδουν παραληρώντας «We are the champions»… Με διασκεδάζει η τελετουργία του καναπεδάτου αθλητισμού: τηλεόραση, μπίρες, μεζέδες. Ένα πράγμα πολύ παρεΐστικο, πολύ εκτονωτικό, κατεξοχήν αντρικό. Στο οποίο συμμετέχω εντελώς παραδοσιακά φτιάχνοντας «κάτι να τσιμπήσουμε».
Αλλά εδώ παίρνω το αίμα μου πίσω: functional, ήτοι λειτουργικοί μεζέδες, fingerfood με άποψη. Κάθεσαι που κάθεσαι στον καναπέ όλη μέρα, φάε τουλάχιστον κάτι που θα κρατήσει την καρδιά σου σε καλή κατάσταση, θα σε βοηθήσει να ξεαγχωθείς, θα δώσει ένα λάκτισμα στα εγκεφαλικά σου κύτταρα – για να προτείνεις καλύτερο προπονητικό σχέδιο απ’ ό,τι ο Ρεχάγκελ… Έστω και αν δεν το σηκώσουμε τελικά –κάτι το οποίο απεύχομαι–, ένα κίμπε ψαριού με αντιοξειδωτικά που διώχνει τις ελεύθερες ρίζες κι ένα σουβλάκι τόνου με καλά λιπαρά σκοράρουν θεαματικά στα δίχτυα της γκουρμέ αντιγήρανσης.
Κι επειδή ολόκληρο το καλοκαίρι είναι αθλητικό –η Ολυμπιάδα βρίσκεται ante portas–, θα συνεχίσω να σκοράρω στο τερέν της διατροφής με τον ίδιο προπονητή: ο Ιπποκράτης είναι δοκιμασμένος στη μάχη, δίνει ντόπες που πιάνουν τόπο και –το κυριότερο– τα αποτελέσματά τους ανιχνεύονται πανεύκολα.
