Υπάρχει ένα υλικό που βρίσκεις εύκολα παντού, όλο το χρόνο, είναι προσιτό και έχει την ικανότητα να δίνει πάντα ένα έξτρα ενδιαφέρον στο τραπέζι, καθημερινό ή γιορτινό: τα μανιτάρια. Μανιτάρια απλώς σωταρισμένα με βούτυρο και σκορδάκι -ένα εύκολο συνοδευτικό ή ορεκτικό-, μανιτάρια σούπα βελούδινη με βαθιά umami γεύση, μανιτάρια σάλτσα για ζυμαρικά, μανιτάρια γεμιστά με αρωματικά και τυρί, μεγάλα μανιτάρια ψητά… Το tip της αγοράς τους αφορά, κυρίως, τη φρεσκάδα τους: αν δεν τα βρείτε κρουστά, σκληρά, με άψογη επιφάνεια, μην τα αγοράσετε. Ρίξτε μια ματιά και στην ημερομηνία συσκευασίας. Τα μαραμένα μανιτάρια βγάζουν αλλοιωμένη γεύση. Τα πλένετε πολύ γρήγορα, κάτω από τη βρύση, τα στραγγίζετε και τα σκουπίζετε μαλακά, πριν προλάβουν να απορροφήσουν νερό. Διαφορετικά, τα σκουπίζετε με βρεγμένο πανάκι. Τα pleurotus δεν χρειάζονται πλύσιμο, καθώς καλλιεργούνται πάνω σε "καθαρό" υλικό. Πέρα από τα γνωστά λευκά, που είναι κατάλληλα για πολλές συνταγές, ανάλογα και με το μέγεθός τους, τα νόστιμα brown, τα ευαίσθητα και κατάλληλα για ψητά portobello, τα επίσης κατάλληλα για ψητά ή τηγανιτά pleurotus, αυτή την εποχή θα βρείτε με λίγη αναζήτηση και άγρια μανιτάρια του δάσους, που έχουν άλλη νοστιμιά. Σε κάθε περίπτωση, καλή λύση είναι και τα κατεψυγμένα άγρια μανιτάρια, που παραμένουν γευστικά σαν τα φρέσκα. Θα τα αναμείξετε με τα κοινά, για να πάρετε μια πιο πυκνή κι ενδιαφέρουσα μανιταρένια γεύση. Ακόμα, στις σάλτσες, σούπες, ριζότο, τηγανιά, μπορείτε να προσθέσετε μερικά αποξηραμένα porcini, που απογειώνουν τη γεύση, αφού προηγουμένως τα έχετε μουλιάσει για 25'-30'. Μανιτάρια, λοιπόν, εδώ και τώρα!
