Μόλις ξεκίνησε η εποχή των μήλων, ανοίγοντας μπροστά μας μεγάλο πεδίο μαγειρικής δόξας. Δεν θεωρώ το μήλο σαν το πιο γοητευτικό φρούτο, όταν πρόκειται να καταναλωθεί φρέσκο –αν και σίγουρα υπάρχουν αφοσιωμένοι οπαδοί- που εκτιμούν τη γλυκόξινη γεύση και την τραγανή υφή του, ενώ είναι και τα οφέλη για την υγεία που παίζουν ρόλο για την περίοπτη θέση του. Σαν πρώτη ύλη όμως, στην ζαχαροπλαστική ή στη μαγειρική, το μήλο είναι ένα εύπλαστο υλικό, που ταιριάζει μα πάρα πολλά υλικά και προσδίδει ιδιαίτερη κομψότητα και ευγένεια στο έδεσμα. Ανάλογα με την γευστική κουλτούρα του καθ’ ενός από εμάς και της κάθε χώρας ευρύτερα, τα μήλα μπορεί να θεωρούνται κατάλληλα κυρίως για τη ζαχαροπλαστική –άλλωστε η μηλόπιτα και τα ψητά μήλα είναι παγκόσμιες σταθερές στο γευστικό μας σύμπαν. Όμως, η χρήση τους στο φαγητό παράγει πολύ ενδιαφέροντα αποτελέσματα, είναι πολύ συχνή σε χώρες με κρύους χειμώνες και στη χώρα μας βρίσκουμε τέτοιες συνταγές σε περιοχές που δέχτηκαν επιρροές από ξένες κουλτούρες (ας πούμε στα Επτάνησα, όπου μια παλιά συνταγή θέλει τις πατάτες, τις γλυκοπατάτες και τα μήλα να ψήνονται μαζί) ή στις βόρειες περιοχές μας.
Γενικά, τα μήλα στη μαγειρική κάνουν καλή παρέα με το χοιρινό και τα αλλαντικά, αλλά και με άλλες ρίζες και κόνδυλους, ας πούμε καρότα, παστινάκι (μοιάζει με χοντρό άσπρο καρότο και βρίσκεται σε ενημερωμένα μπακάλικα), γλυκοπατάτες, γογγύλια, λάχανο, λευκό και κόκκινο και κόκκινη κολοκύθα, για να αναφέρω τους πιο συνηθισμένους συνδυασμούς. Εκτός από τις συνταγές που προτείνουμε εδώ, αλμυρές συνταγές με μήλα θα βρείτε και εδώ.
