Πιάτο για χόρταση και ανάλογα με τη γέμιση για όλους –κρεοφάγους, χορτοφάγους (ακόμα και vegan- ετοιμάζουμε μπεσαμέλ με ελαιόλαδο και ζωμό χορταρικών). Τα λαζάνια είναι παραλληλόγραμμα φύλλα ζυμαρικών που αραδιάζονται σε στρώσεις και ανάμεσα στις στρώσεις μπαίνει μια σάλτσα με οτιδήποτε αρέσει στον καθένα. Η επιφάνεια σκεπάζεται σχεδόν πάντα με μπεσαμέλ –χωρίς όμως να αποκλείεται και η χρήση μιας ωραίας κρέμας με γιαούρτι και αβγά- και πασπαλίζεται με τριμμένη φρυγανιά και τριμμένο τυρί ή μόνο με φρυγανιά για να δημιουργηθεί μια τραγανή κρούστα. Στην ίδια λογική του παστίτσιου ή του μουσακά –ένα ταψί με τα υλικά σε στρώσεις που «δένουν» μεταξύ τους με το ψήσιμο, δίνουν το όνομά τους στο ομώνυμο φαγητό.
Τα λαζάνια κυκλοφορούν στην αγορά φρέσκα και ξηρά. Οι συνταγές που προτείνουμε γίνονται με ξηρά, που τα βρίσκουμε παντού. Ακόμα, άλλα χρειάζονται βράσιμο πριν τα χρησιμοποιήσουμε και κάποια δεν χρειάζονται - γράφουν στη συσκευασία «χωρίς βράσιμο». Αν χρησιμοποιήσουμε λαζάνια που χρειάζονται βράσιμο, τα βράζουμε κατά κανόνα 2 –3 λεπτά λιγότερο από ότι λέει η συσκευασία και ακριβώς αν τα θέλουμε πάρα πολύ καλά βρασμένα. Ακόμα, όμως, και στην περίπτωση που χρησιμοποιήσουμε τα εύκολα λαζάνια «χωρίς βράσιμο» (οι συνταγές που δίνουμε αυτά χρησιμοποιούν), προτείνουμε να τα ζεματίσετε ένα λεπτό πριν τα χρησιμοποιήσετε. Είναι μεγάλη απογοήτευση τα ξερά, άβραστα λαζάνια.
Βασική προϋπόθεση για ένα αφράτο ταψί με λαζάνια είναι η σάλτσα να έχει όσο υγρό χρειάζεται για να ψηθεί το ζυμαρικό. Φροντίζουμε να σκεπάζεται πλήρως κάθε στρώση λαζανιών και αν δούμε πως μας λείπει σάλτσα συμπληρώνουμε με λίγο ντοματόζουμο ή λίγο αραιωμένο γάλα, αν έχουμε σάλτσα με κρέμα γάλακτος. Τα λαζάνια γίνονται πολύ ωραία σε τρεις στρώσεις. Δύο στρώσεις τα κάνουν να φαίνονται φτωχά, τέσσερις στρώσεις βάζουν σε κίνδυνο το σωστό ψήσιμο και παραείναι βαρύ το αποτέλεσμα. Πολλές πληροφορίες για το «γενεαλογικό δέντρο» των λαζανιών και συνταγές –ανάμεσά τους και την all time classic συνταγή λαζάνια με κιμά, θα βρείτε εδώ.
