Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, τα φρέσκα καβούρια που βρίσκαμε στην αγορά, ήταν κάτι μικρά καφετί που δικαιολογούσαν απόλυτα την παροιμία “τι είναι ο κάβουρας, τι είναι το ζουμί του”. Όσοι είχαμε πάθος με αυτό το γευστικό οστρακόδερμο, αναζητούσαμε τα φρέσκα και πολύ ακριβά εισαγόμενα ή βολευόμαστε με τα κατεψυγμένα ή ακόμα, αγοράζαμε τις πολύ ακριβές ρώσικες κονσέρβες με καβουρόψιχα.
Τώρα όμως, φρέσκα ελληνικά καβούρια υπάρχουν! Και μάλιστα στην πιο “γκουρμέ” εκδοχή τους: το διάσημο “μπλε καβούρι” που ήλθε από τις ξένες θάλασσες, εγκλιματίστηκε στα νερά μας και μας δίνει τη δυνατότητα να απολαύσουμε εξαιρετικά πιάτα σε προσιτή τιμή. Τα πάντα γι’ αυτόν τον περίφημο μεζέ και όλα τα σχετικά με το βίο και την πολιτεία του μπλε καβουριού, θα τα βρείτε εδώ http://www.athinorama.gr/umami/food/articles/?id=2529355. Από αυτό το άρθρο πήρα αφορμή και σας προτείνω μερικές συνταγές με καβούρι για “κυρίως πιάτα” και τα οποία βεβαίως, παρασκευάζονται όχι μόνο με μπλε καβούρια, αλλά με οποιαδήποτε φρέσκα (μεγάλα) ή κατεψυγμένα καβούρια ή καβουρόψιχα σε κονσέρβα έχουμε στη διάθεσή μας. Ο τρόπος που βράζουμε και καθαρίζουμε τα φρέσκα καβούρια περιγράφεται σαφέστατα στο παραπάνω άρθρο: “Έχουμε βάλει άφθονο νερό να βράζει, με αλάτι, σε μεγάλη κατσαρόλα. Τα αδειάζουμε προσεκτικά σε σουρωτήρι -όχι περισσότερα από δυο τη φορά- και τα ξεπλένουμε κάτω από πολύ νερό. Τα ρίχνουμε στο νερό που βράζει και σκεπάζουμε αμέσως την κατσαρόλα. Συνεχίζουμε με τα επόμενα. Η διαδικασία αυτή πρέπει να γίνει γρήγορα, ώστε να μην προλάβουν να… κινητοποιηθούν. Αν, παρ’ όλα αυτά, κάποιο ξεφύγει, το πιάνουμε με μακριά λαβίδα και το ρίχνουμε γρήγορα στην κατσαρόλα. Σε κάθε περίπτωση, αποφεύγουμε τις δαγκάνες, που μπορούν να τραυματίσουν άσχημα…. Είναι έτοιμα σε 10’-12’, ανάλογα με το μέγεθός τους. Τα βγάζουμε από το νερό και τα αφήνουμε να κρυώσουν σε σουρωτήρι. Το νερό (ή μέρος του) μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βράσουμε ζυμαρικά ή να φτιάξουμε ριζότο. Αν θέλουμε να τα ψήσουμε στα κάρβουνα, τα ζεματίζουμε πρώτα όπως περιγράψαμε, για 2’-3’, μέχρι να γίνουν κόκκινα και κατόπιν τα ψήνουμε για λίγα λεπτά.
Το καθάρισμα απαιτεί λίγο χρόνο και υπομονή -ίσως και κάποια αυτοσυγκράτηση στην πρόκληση να τα φας επί τόπου! Χρειάζεται ένα μαχαιράκι με μύτη για το άνοιγμα, ένα μαχαιράκι στρογγυλεμένο για το άδειασμα, το ειδικό εργαλείο που σπάζει τις δαγκάνες και τα μεγάλα πόδια. Μετά από 2-3 φορές, βέβαια, η διαδικασία γίνεται παιχνιδάκι. Τα ανοίγουμε εύκολα από την πλευρά της “κοιλιάς” με το μυτερό μαχαιράκι, αφαιρούμε το σκληρό καβούκι και σπάμε με το χέρι το σώμα στη μέση. Με προσοχή, ξεκολλάμε το ψαχνό που βρίσκεται ανάμεσα. Αδειάζουμε και το ψαχνό από τις δαγκάνες (που είναι ιδιαίτερα νόστιμο) και από τα μεγαλύτερα πόδια.”
Updated: 21/06/21
Ημ/νια α' δημοσίευσης: 05/07/18
