Κώστας Βαρώτσος
Ένας μοναχικός "δρομέας"
Τα γκριζοπράσινα μάτια του, που θυμίζουν το χρώμα των γυαλιών που χρησιμοποιεί στα έργα του, σε κάνουν να πιστεύεις πως ο Κώστας Βαρώτσος δεν είναι από τους τύπους που οι γυναίκες θα άφηναν να παίζουν για πολύ καιρό τον εργένη. Άλλωστε ο ίδιος πιστεύει πως κάποτε θα βρεθεί και για αυτόν η ιδανική σύντροφος. «Δεν είμαι μόνος από πεποίθηση, αλλά καλύτερα μόνος παρά ‘mal accompagnato’,όπως λένε οι Ιταλοί. Είμαι απλός άνθρωπος, ταξιδεύω όμως πολύ και ζω στο σπίτι σπάνια»
Στην ερώτησή μας, αν όταν ταξιδεύει τόσο πολύ, κάνει και διακοπές, μας απαντά: « Δεν δουλεύω για να διακόψω από κάτι για να κάνω κάτι άλλο. Άλλωστε, καθώς σπάνια ζω εδώ βρίσκω την Αθήνα όμορφη. Το μόνο που της λείπει είναι ο νευραλγικός, τεχνολογικός ιστός: το metro, οι μεγάλες αρτηρίες της κυκλοφορίας. Αυτή η πόλη, με την αυθόρμητη αρχιτεκτονική, δεν «ξεμπουκάρει» ποτέ! Όμως, η πολυκατοικία – αυτή η ξεφτίλα – μου φαίνεται αισθητικώς ενδιαφέρουσα». Ο Κώστας Βαρώτσος ομολογεί πως συνήθως δεν μαγειρεύει, γιατί τις πιο πολλές φορές δεν έχει ούτε τα υλικά. «Όταν έχω μακαρόνια, τρελαίνομαι για την aglio e olio με peperoncino. Ή βράζω μακαρόνια, ρίχνω από πάνω μια κονσέρβα τόνου με ελιές και.. ‘να σου την’. Όταν έχω αυγά, φτιάχνω μια καρμπονάρα. Απλά πράγματα…». Σε ανάμνηση της περιόδου των σπουδών του στην Καλών Τεχνών, στη Ρώμη, το «ΕΥ» αφιερώνει τα Rigatoni alla carbonara, όπως τα περιγράφει ο μοναχικός βασιλιάς των ζυμαρικών, συγγραφέας Vicenzo di Buonasisi.
«Αγαπημένα μου εστιατόρια: Βαρούλκο, Da bruno, στη γειτονιά μου, Aglamair – όταν θέλω ψάρι απλά μαγειρεμένο».
Γιώργος Ασημακόπουλος
Η κουζίνα είναι τρέλλα!
Ζείτε μόνος. Πως έχετε «σκηνογραφήσει» τη ζωή σας, ώστε να της δώσετε την εικόνα που ονειρευτήκατε…
«Δουλεύω πολύ. Ετοιμάζω έξι με οκτώ έργα το χρόνο. Για αυτό όταν γυρίζω αργά το βράδυ στο σπίτι συνήθως μαγειρεύω. Με τη μαγειρική ξεκουράζομαι…» - Τι προτιμάτε να μαγειρεύετε; «Μαγειρεύω τα πάντα. Μου αρέσει πάρα πολύ να κάνω τρέλες, χωρίς αυτό να σημαίνει πως ανακατεύω πολλές γεύσεις μαζί. Για παράδειγμα τρελαίνομαι για την μακαρονάδα aglio e olio, όπου οι γεύσεις είναι "καθαρές", αυτούσιες. Σιχαίνομαι, όμως, τα μακαρόνια στο φούρνο.»Υστέρα, οι περισσότερες και οι πιο ενδιαφέρουσες συνταγές μου γεννήθηκαν εντελώς τυχαία. Η συνταγή που θα σας δώσω γεννήθηκε σε μια περίεργη συγκυρία. Κάποτε όταν είχα καλέσει μία φίλη μου και ξέχασα να ψωνίσω, φαντάστηκα και δημιούργησα αυτή τη συνταγή. Δεν είχα τίποτα στο σπίτι, ούτε λάδι, εκτός από λίγο μανούρι στο ψυγείο και στο ντουλάπι μου ζυμαρικά. Βέβαια είχα και άφθονο φρέσκο φασκόμηλο (σάλβια),που μαζεύω από το κτήμα μου στο Ναύπλιο…».
«Αγάπημένα μου εστιατόρια: Μαντείο, Ideal, Μπαϊρακτάρης, στο Μοναστηράκι».
Χρύσα Πανταζή
Η κατσαρόλα της πάει παντού
Είστε εργένισσα από πεποίθηση;
«Η εργένικη ζωή είναι μια διαδικασία στην οποία μπαίνεις, είτε γιατί δουλεύεις πολύ είτε γιατί σου αρέσει να είσαι ανεξάρτητος. Άλλωστε, η συντροφικότητα δεν προαπαιτεί τη συμβίωση! Χρειάζονται και δημιουργούνται ειδικές συνθήκες για να συμβιώσει κανείς. Σε λίγες μέρες φεύγω για μια έκθεση αυτοκινήτου στη Σεούλ. Το καλοκαίρι έζησα 15 μέρες σαν εθελόντρια στο Κέντρο Διάσωσης της Αρκούδας "Αρκτούρος". Άλλοτε, ήμουν vegetarian ... Όλα αυτά χρειάζονται ανεξαρτησία για να τα κάνεις».
Είπατε «φυτοφάγος» σήμερα δεν είστε πια;
Όχι αφενός γιατί όταν ήμουν φυτοφάγος έτρωγα πολλά γαλακτοκομικά και υπέφερα από συνεχή τυμπανισμό, αφετέρου δε, όταν είσαι φυτοφάγος χρειάζεσαι ώρες ολόκληρες για να μαγειρεύεις».
Στην ερώτησή μας τι τρώει καθημερινά, η Χρύσα, λέει γελώντας: "Α! Το γραφείο μου θα το ζήλευαν πολλά gourmet περιοδικά. Βλέπεις, στο περιοδικό, δουλεύουν πολλές γυναίκες και δεν θέλουν να τρώνε συνέχεια junk food (πλαστικό φαγητό).
«Αγαπημένα μου εστιατόρια: Διάφορα κινέζικα όπως το κοντινό της OrientaI GoIden Sun. Η ψαροταβέρνα του Γιωργάκη, στην Καλαμαριά. Το «Οβελιστήριο σόγιας» και αυτό στη Θεσσαλονίκη, και φυσικά η Enoteca του Κώστα Τουλουμτζή».
Μάριος Βουτσινάς
Το trip της δημιουργίας
Το σπίτι του Μάριου Βουτσινά η ατμόσφαιρα είναι μαγική. Τα αντικείμενα του έχουν χαρακτήρα ονειρικό.
Πως άρχισε η σχέση σας με την κουζίνα και την τέχνη του τραπεζιού;
«Ξεκίνησα από μικρός, σαν βοηθός όταν καθισμένος στο σκαμνάκι της κουζίνας παρακολουθούσα τη γιαγιά μου να μαγειρεύει. Η αγαπημένη μου συνταγή είναι τα σαλιγκάρια Μια φορά έφαγα όλη την κατσαρόλα
Σήμερα πια, τι μαγειρεύετε σαν εργένης;
«Από το πιο εύκoλo μέχρι το πιο πολυσύνθετο. Όταν το αποφασίσω, φυσικά, μου αρέσει πολύ να μαγειρεύω. Κάποτε που έκανα πρωτεϊνική δίαιτα, μπήκα στο trip της ανακάλυψης νέων συνταγών. Από αυτή την εποχή προέρχεται και η κοτοσαλάτα που θα σας δώσω».
Πώς μπήκε η τέχνη του τραπεζιού στη ζωή σας;
«Ξεκίνησα πριν αρκετά χρόνια, όταν η γκαλερί "Θέμα" διοργάνωσε μια ομαδική έκθεση, σε συνεργασία με το περιοδικό «La Mia Casa», επί Αίμης Μπακούρου, που λεγόταν «Στο Τραπέζι». Τότε, συμμετείχα με πετσετοθήκες, κηροπήγια και stand για τα καρτελάκια με το όνομα των καλεσμένων. Ύστερα, έδινα αντικείμενά μου στην Μισέλ Μπαστιά, για το « Art de la table» ... Τώρα ετοιμάζω ένα πλήρες σερβίτσιο μαχαροπίρουνων. Προς το παρόν δεν δίνω πουθενά, παρά μόνο κατόπιν παραγγελίας».
Κοιτάζω τα κηροπήγια που έφτιαξε με τις βάσεις από παλιές φρουτιέρες Napoleon, που ανακάλυψε στο Marche aux puces, στο Παρίσι, και γράφω τη συνταγή, που, όπως ισχυρίζεται ο κ. Βουτσινάς, είναι εύγευστη και καθόλου ανιαρή.
«Αγαπημένα μου εστιατόρια: Βαρούλκο -με το δίδυμο Βulίanί-Λαζάρου, Kiku -από τα τελειότερα στην Ελλάδα, Βλάσης -καλομαγειρεμένο, ελληνικό και σπιτικό φαγητό».
