Ο έρωτας θέλει προϋποθέσεις για να τον απολαύσεις, και μια από τις πιο βασικές είναι να έχεις καρδιά που να... αντέχει όχι μόνο τα καρδιοχτύπια της αγάπης και τα βέλη του έρωτα -αυτά είναι αναπόφευκτα «πλήγματα» και η καρδιά που δεν τα έχει περάσει δεν ξέρει τι θα πει ζωή-, αλλά και στις κακοτοπιές. Ακόμα και τα μικρά παιδιά ξέρουν ότι η χοληστερίνη στο αίμα μας τελικά καταλήγει να καταργεί το... καρδιοχτύπι τελεσίδικα -και φυσικά δεν εννοούμε το καρδιοχτύπι για την ωραία ή τον ωραίο των ονείρων μας. Και η αυξημένη χοληστερίνη είναι αποτέλεσμα της κακής διατροφής, αυτής που είναι πλούσια σε κεκορεσμένα λιπαρά οξέα -δηλαδή σε ζωικά λίπη- και οδηγεί στην αρτηριοσκλήρωση και τις καρδιαγγειακές παθήσεις. Το αρνάκι άσπρο και παχύ μπορεί να ήταν της μάνας του καμάρι, αλλά όσο συχνότερα το βλέπουμε στο τραπέζι μας, τόσο λιγότερο θα μπορούμε εμείς να καμαρώνουμε για την αντοχή της καρδιάς μας σε ερωτικές και άλλες επιδόσεις. Όταν υπερβάλλουμε τρώγοντας στο τραπέζι τον άμπακο, και μάλιστα παχιά κρέατα, ξεροψημένη πέτσα κοτόπουλου, τραγανιστό μπέικον, αμαρτωλά γλυκά με μπόλικη κρέμα, μυρωδάτο βούτυρο, λιπαρά τυριά, «πλήρες» γάλα και ένα σωρό άλλες παρόμοιες νοστιμιές χωρίς μέτρο, κινδυνεύουμε να συναντήσουμε πριν την ώρα μας κάτι ωραία παιδάκια με μακριά φουστανάκια και φτερά, τρίτο σύννεφο δεξιά, άμα τω εισερχομένω.
Όμως, από την άλλη μεριά, το σωστό φαγητό είναι το καλύτερο φάρμακο για μια καρδιά γεμάτη υγεία, που θα μπορεί να φτερουγίζει μαζί με τον Έρωτα, χωρίς να κινδυνεύει από μια... ανώμαλη προσγείωση. Και όταν λέμε «σωστό φαγητό», δεν εννοούμε φυσικά ότι πρέπει να απαρνηθούμε τις γαστριμαργικές απολαύσεις και να τις αντικαταστήσουμε με «νερομπούλια», άπαχο γιαουρτάκι και χαμόμηλο. Η καλή διατροφή όχι μόνο έχει προληπτικές και θεραπευτικές ιδιότητες για κάθε καρδιά -ερωτευμένη ή μη- αλλά είναι και συνώνυμο της καλής κουζίνας και της νοστιμιάς, με πρώτη απ όλες τη «μεσογειακή» διατροφή, που (επιτέλους) έχει γίνει διάσημη παγκοσμίως. Τι είχαμε τόσους αιώνες και δεν το ξέραμε- και μαϊμουδίζαμε τα φαγητά των «βορείων», που κολυμπούν στα λίπη και στην κρέμα γάλακτος.
Η «μεσογειακή» διατροφή, που βασίζεται στο ελαιόλαδο, τα λαχανικά, τα όσπρια, τα ψάρια, τα άπαχα κρέατα και τα φρούτα, θεωρείται ιδανική για τη διαφύλαξη της υγείας, τόσο της καρδιάς όσο και ολόκληρου του οργανισμού μας, και επιπλέον -όπως έχουν διαπιστώσει οι γευσιγνώστες όλου του κόσμου- είναι ιδιαίτερα απολαυστική. Είναι όμως επίσης και ιδιαίτερα... ερωτική, αφού το κυριότερο συστατικό της είναι το ελαιόλαδο, οι αφροδισιακές προεκτάσεις του οποίου είναι πασίγνωστες: «Φάε λάδι κι έλα βράδυ» , λέει ο σοφός λαός. Από την άλλη, υπάρχει το French paradox. Συμβαίνει, δηλαδή, εκεί στη νοτιοδυτική Γαλλία να το τσακίζουν το ρημάδι το φουαγκρά, την πάπια και το λίπος της. Για καλή τους τύχη, όμως, συμβαίνει το λίπος της πάπιας να συγκαταλέγεται ανάμεσα στα καλά λίπη, όπως το ελαιόλαδο, που με τα άφθονα μονοακόρεστα και πολυακόρεστά τους κυνηγάνε μέσα στον οργανισμό την υπεύθυνη για τα περισσότερα καρδιακά κλακάζ, κακή χοληστερίνη. Οι ζώντες όμως το French paradox, όπως και οι πρωτοπόροι της Μεσογειακής Διατροφής, Κρητικοί, οφείλουν τη σιδερένια τους καρδιά στο δώρο του Διονύσου: λίγο κρασάκι καθημερινά, και ειδικά κόκκινο, εκτός από την απόλαυση που προσφέρει, ξεβουλώνει ως ηδονιστικό τουμποφλό τις αρτηρίες.
Επομένως, ο... Άγιος Βαλεντίνος, μεγάλη η Χάρη του, μας συμβουλεύει -αν θέλουμε μια ζωή γεμάτη υγεία, με καρδιά γερή, ικανή για συναρπαστικά καρδιοχτύπια- να κάνουμε ορισμένες ανακατατάξεις στην κουζίνα μας. Μην το δείτε σαν συνταγή, αλλά περισσότερο ως μια μακρόχρονη στρατηγική διατροφής:
- Αντικαθιστούμε το βούτυρο και το λίπος με ελαιόλαδο και μαργαρίνη από ελαιόλαδο.
- Αντικαθιστούμε τα παχιά κρέατα με άπαχα (καλά καθαρισμένα από το πάχος) και γενικώς μειώνουμε όσο περισσότερο μπορούμε την κατανάλωσή τους. Εδώ είναι που το κουνέλι με το ελάχιστο λίπος του έχει καταφέρει να γίνει σύγχρονη διατροφική μόδα.
- Προτιμάμε την πάπια από το κοτόπουλο.
- Προτιμάμε τα ψάρια -και εδώ είναι το οξύμωρο: Όσο πιο παχύ είναι το ψάρι (π.χ. σολομός), τόσο περισσότερες θεραπευτικές ιδιότητες έχει. Γι αυτό είναι τόσο μακρόβιοι οι Λάπωνες και οι Γιαπωνέζοι.
- Προτιμάμε τα όσπρια (και κυρίως τα φασόλια), καθώς επίσης και τα δημητριακά.
- Αν είμαστε αδύνατοι, θεραπευτικό ρόλο στην καταπολέμηση της χοληστερίνης παίζουν επίσης το ψωμί, τα μακαρόνια και οι πατάτες. Όχι όμως να ξεχαστούμε και να φορτωθούμε τρεις σαμπρέλες στη μέση.
- Προτιμάμε όλα τα λαχανικά και όλα τα λαδερά φαγητά. Τα χόρτα είναι θαυμάσια κατά της χοληστερίνης και επίσης ιδιαιτέρως θεραπευτικά θεωρούνται τα φύλλα των παντζαριών. Τα μανιτάρια θεωρούνται μεν ευεργετικά, αν όμως τύχει να έχετε αυξημένο ουρικό οξύ, ξεχάστε τα.
- Και φυσικά, τρώμε ατέλειωτες σαλάτες και πλήθος φρούτων.
Αν μετά από όλα αυτά εσείς εξακολουθείτε να θέλετε να τρώτε ζαμπόν με ένα δάχτυλο πάχος γύρω γύρω, τυρί-κρέμα με 70% λιπαρά, και βουνά από γνήσια σαντιγί, κανένας Άγιος, ούτε καν ο Βαλεντίνος, δεν μπορεί να σας σώσει.
Υλικά... από καρδιάς
Μέχρι να καταλήξεις στις συνταγές που αγαπάει η καρδιά, πρέπει, φυσικά, πρώτα να γνωρίζεις τα υλικά τους. Ποια της αρέσουν, ποια τη φροντίζουν, ποια την προστατεύουν. Η διαιτολόγος Εύα Φαλλιέρου (φωτο) μιλάει στο ΕΥ με το χέρι στην καρδιά.
«Η γεύση, η ποιοτική κουζίνα, η απόλαυση που μπορεί να προσφέρει ένα ωραίο γεύμα δεν είναι προνόμιο αποκλειστικά και μόνο των ανθρώπων που δεν έχουν προβλήματα καρδιάς. Γιατί υπάρχουν τρόφιμα που αγαπούν την καρδιά, τη φροντίζουν, την προστατεύουν, έως και θεραπεύουν μικρά ή μεγάλα προβλήματά της. Γιατί, λοιπόν, να μην προσφέρουμε σε αυτούς που αγαπάμε με την «καρδιά μας» όσα μπορούν να τους εξασφαλίζουν ταυτόχρονα καλή υγεία και γευστική απόλαυση; Υλικά υπάρχουν πολλά, αυτά ακριβώς θα σας προτείνω. Από εκεί και ύστερα, μέχρι να φτάσουν στο πιάτο ως συνταγή, είναι θέμα φαντασίας και σωστής εκτέλεσης.
Χρησιμοποιήστε, λοιπόν, όλα τα φρέσκα και κατεψυγμένα λαχανικά, ακόμη και τις κονσέρβες λαχανικών με μικρή ποσότητα ελαιόλαδου, όλα τα φρέσκα ή κατεψυγμένα ψάρια (άλλωστε είναι και θεραπευτικά), κοτόπουλο ή γαλοπούλα (ΧΩΡΙΣ το δέρμα), άπαχο μοσχάρι, κουνέλι και κυνήγι.
Για τις σάλτσες, τις μαρινάδες και τα dressings, χρησιμοποιήστε άπαχα τυριά (μυζήθρα, διαιτητική φέτα Cottage cheese), άπαχο γιαούρτι και γάλα, ασπράδια αβγού, καρύδια και κάστανα. Πλουτίστε άφοβα τις γεύσεις, με πίκλες, αρωματικά βότανα, καρυκεύματα, πιπέρι, ξίδι, μουστάρδα. Μπορείτε επίσης να συμπεριλάβετε στα γεύματα που αγαπούν την καρδιά, σκούρο αλεύρι, μαύρο ψωμί, μη αποφλοιωμένο ρύζι και ζυμαρικά.
Τέλος, στον τομέα του επιδόρπιου, πείτε ναι στα φρέσκα φρούτα, στις άγλυκες κονσέρβες φρούτων, στα ζελέ με υποκατάστατα ζάχαρης και στο αποβουτυρωμένο γιαούρτι».
