Κάθε περίσταση απαιτεί το φαγητό της. Ένα business lunch πρέπει να έχει την αρμόζουσα λιτότητα και αυστηρότητα που απαιτεί μια επικερδής συμφωνία. Ένα γαμήλιο γεύμα πρέπει να συμβόλιζε: την αφθονία, τον πλούτο και τη γονιμότητα. Ένα γιορτινό πάρτι πρέπει να προσφέρει φαγητό της ... πλάκας.
Και όταν λέω της πλάκας, προφανώς δεν εννοώ φαγητό γελοίο, της ευτέλειας, αλλά φαγητό που έχει πλάκα, φαγητό με το οποίο διασκεδάζεις και έρχεσαι στο κέφι. Φαγητό που όταν το φας, φυσικά συνοδεία αλκοόλ, ξεσηκώνεσαι και θέλεις να χορέψεις μπουγκαλού στους δρόμους. Λέγοντας φαγητό της πλάκας, εννοώ fun food.
Σε χώρες που δεν είναι καθόλου της πλάκας, όπως η Δανία και η Σουηδία, όπου το κρύο και η μακριά νύχτα του χειμώνα δημιουργούν φυσική τάση για κατάθλιψη σε χώρες όπου ο Στρίντμπεργκ, ο Κίρκεργκορ και ο Μπέργκμαν είναι οι κύριες μορφές διασκέδασης, οι κάτοικοι έχουν ανάγκη να πνίξουν τη μελαγχολία τους στο αλκοόλ και να κάνουν λίγη πλάκα. Δεν χάνουν ευκαιρία, λοιπόν, οι Σουηδοί, για παράδειγμα, να γλεντήσουν με τραπεζώματα, τα λεγόμενα smorgasbord, όπου σερβίρεται μια ατέρμονη σειρά από fun food, ως συνοδευτικά του αλκοόλ, το οποίο συνήθως είναι βότκα ή aquavit.
Οι Ρώσοι υποστηρίζουν πως όλα παγαίνουν με τη βότκα, ακόμα κι ένα παλιό παπούτσι. Και το λένε αυτό επειδή, έπειτα από άπειρα λίτρα βότκας, αισθάνονται ακριβώς σαν παλιό παπούτσι. Τα zakuski, που συνοδεύουν τη βότκα και τα πάρτι των Ρώσων, κυμαίνονται από πατατοσαλάτα, πίκλες, μανιτάρια με ξινή κρέμα και πιροσκί, και είναι τόσα πολλά όσα και οι ποικιλίες βότκας. Οι Σουηδοί, από την άλλη, θεωρούν το καλύτερο fun food για ένα vodka party τη ρέγκα. Ένα τραπέζι smorgasbord είναι καλυμμένο με μύριες παραλλαγές πάνω σε αυτό το θέμα. Παστώνουν τις ρέγκες σε ζάχαρη και αλάτι, τις αποξηραίνουν τις μαρινάρουν τις καπνίζουν (φυσικά όχι ως τσιγάρο, αν και τίποτα δεν είναι απίθανο), και κυρίως τις τηγανίζουν. Τις σερβίρουν ως tomatsil (με σάλτσα ντομάτα), karrysil (με μαγιονέζα και κάρι) n attiksil (με κρεμμύδι και ξίδι), dillsil (με γλυκιά μουστάρδα και άνηθο) και πάει λέγοντας, όσο επιτρέπει η φαντασία, το στομάχι τους, και όσο κρατάει η βότκα.
Εγώ, ωστόσο, που δεν έχω τις αντοχές του μέσου Μοσχοβίτη, να περνάω τις κρύες βραδιές της Αθήνας πίνοντας βότκα με ωμό λίπος, ούτε συμμετέχω τόσο πολύ στον ενθουσιασμό των Σουηδών για vodka party με ρέγκα, συνοδεύω τη βότκα μου με ταπεινό... χαβιάρι. θεωρώ πως n θεία αρμονία, ο γάμος που έγινε στο αιώνιο πάρτι του παραδείσου, είναι ανάμεσα στο χαβιάρι και τη βότκα (εκτός και αν πρόκειται για μια πολωνέζικη βότκα Petrossian, την οποία πίνω μόνος, συνοδεία αβγοτάραχου από το ηρωικό Μεσολόγγι).
Πείτε με αντιδραστικό εμιγκρέ, ρεβιζιονιστή και αστό ελιτιστή, αλλά για να φάω τα βουκολικά zakuski των Ρώσων τραγουδώντας επαναστατικά τραγούδια, ή να χωνέψω τα ρεγκοειδή smorgasbord των Σουηδών χορεύοντας σαν παρτσακλό γύρω από το χριστουγεννιάτικο τραπέζι, πρέπει να με στείλουν πρώτα εξορία είτε στην στέπα της Σιβηρίας είτε στα απάτητα σαλέ της Αράχοβας. Φυσικά και υπάρχουν πολλοί άλλοι ευγενείς μεζέδες για να συνοδέψουν τη βότκα. Όπως π.χ., το μπρικ ή ακόμα και όλα αυτά τα ποικίλα αβγά ψαριών (Avruga από αβγά ρέγκας και Anchoviar από αβγά σαρδέλας), αλλά, βαθιά στην αριστοκρατική ψυχή μου, υπάρχει μόνο βότκα και χαβιάρι. Προσοχή, όμως, όχι οποιοδήποτε χαβιάρι. Πρέπει να παραμερίσουμε το ενστικτώδη νεοπλουτισμό μας, που θέλει να συνοδεύουμε το ακριβό Beluga με βότκα (ή με ουίσκι, όπως συνηθίζεται στα καλά σκυλάδικα).
Ούτε φυσικά να στραφούμε προς το φίνο (και αγαπημένο μου) Osetr, διότι ακόμα και n πιο ελαφριά και ουδέτερη βότκα, θα γίνει σάβανο για τη λεπτή και αιθαντική γεύση του. Μόνο το δυνατό και εύρωστο Sevruga ταιριάζει ιδανικά με τη βότκα. Προσοχή, όμως, και πάλι: όχι με ρώσικη, αλλά με σουηδική βότκα. Η σουηδική είναι πιο ουδέτερη και φινετσάτη, ενώ n ρώσικη χαρακτηρίζεται από το ντοστογιεφσκικό πάθος του λαού αυτού.
Υπάρχει πάντως και n άλλη άποψη για ένα vodka party. Όπως αυτή που προτείνει ο Σουηδός σεφ του Grand Balcon, Marc Enderborg, όπου το fun food αποκτά επικές διαστάσεις και συνδυάζεται με ψαγμένα σναπ από βότκα. Τα θαλασσινά παντρεύονται με πορτοκάλι και συνοδεύονται από βότκα με λάιμ, ο τηγανητός μπακαλιάρος επενδύεται με μαρμελάδα κόκκινων κρεμμυδιών και εναρμονίζεται με γλυκανισάτη βότκα, ενώ ένα πανκέικ από ρύζι με σαφράν, γλυκαίνεται από βότκα με μέλι. Εξαίσιοι συνδυασμοί, που διασκεδάζουν την ψυχή και το σώμα, και επιτυγχάνουν τη μέθεξη.
Άρα: Είτε μόνος μπροστά στο τζάκι, με μια γαβάθα Sevruga στην αγκαλιά κι ένα μπουκάλι καλή βότκα στο χέρι, είτε παρέα σε ένα πάρτι με ποικίλα παρασκευάσματα από βότκα που συνοδεύουν εξαίσια και διασκεδαστικά εδέσματα, το «fun food και βότκα» είναι ότι πιο in φέτος το χειμώνα. Nazdarovya, λοιπόν, Skol και εβίβα! Άσπρο πάτο ξέξασπρο, σαν τα χιόνα της Σκανδιναβίας.
