Θέλετε ένα εύκολο και εντυπωσιακό γλυκό με γαλλική φινέτσα και την προσωπική σας σφραγίδα; Σιγοβράστε αχλάδια σε γλυκό κρασί ή σε σιρόπι με μυρωδικά (βανίλια, κανελογαρύφαλα, τζίντζερ, αστεροειδή γλυκάνισο) και βάλτε το δίπλα σε μαλακό κέικ σοκολάτας ή σαντιγύ ή παγωτό βανίλια ή απλά περιχύστε το με ζεστή σως σοκολάτας: επιδόρπιο περιοπής!
Το φρούτο με το πιο ευγενικό άρωμα ήταν και από τα πιο αγαπητά στην αρχαιότητα. Έλληνες, Αιγύπτιοι, Κινέζοι και Ρωμαίοι είχαν να λένε…Καταγωγή, από την περιοχή-μητέρα πολλών καρπών, Μικρά Ασία μέχρι Κασπία. Η Ελλάδα είναι ακόμη γεμάτη αγριαχλαδιές (ή γκορτσιές). Από αυτό το άγριο μικρό, σκληρό και στυφό αχλαδάκι έχουν προκύψει όλες οι σύγχρονες ποικιλίες. Στις κουζίνες των Λουδοβίκων γνώρισε τρελή επιτυχία, καθώς η ανάγκη να διατηρηθεί οδήγησε τους σεφ να δημιουργήσουν συνταγές, που παρέμειναν κλασικές. Η πιο απλή παρασκευή έχει παραμείνει και η πιο δημοφιλής: αχλάδια ποσέ, όπως περιγράψαμε στην αρχή, κάτι σαν κομπόστα αλλά με χαρακτήρα. Με αυτό τον τρόπο, το φρούτο διατηρεί όσο γίνεται τη γεύση του ενώ είναι συγχρόνως και γλυκό. Γλυκά κρασιά σαν το Sauternes, αλλά και τα εξαιρετικά δικά μας Σάμος, Μοσχάτο Ρίου και όλα τα λευκά γλυκά κρασιά προσφέρονται για το ποσάρισμα των αχλαδιών. Γίνονται, ακόμα, τάρτες (ίδιες με των μήλων), μαρμελάδες, κέικ. Τους ταιριάζουν τα μήλα, τα κυδώνια, η σοκολάτα. Συνοδεύουν με στυλ τυριά και σε τσάτνεϋ ή σάλτσα μπαίνουν δίπλα σε κρέατα και κοτόπουλο.
Θυμόμαστε ότι δεν τα αγοράζουμε πολύ ώριμα και τα διατηρούμε εκτός ψυγείου μέχρι να ωριμάσουν αρκετά, οπότε τα βάζουμε αμέσως στο ψυγείο. Αυτή την εποχή βρίσκουμε φρέσκα κόσια, βουτυράτα, κρυστάλια, κοντούλες.
