Από το τέλος του Αυγούστου και σχεδόν ολόκληρο τον Σεπτέμβρη, ανάλογα με την περιοχή, μαζεύουν τα αμύγδαλα. Τις περισσότερες φορές τα τρώμε σαν συνοδευτικά του ποτού (και μάλιστα αλατισμένα), καραμελωμένα σαν σνακ ή μέσα στα γλυκά, σαν ένα από τα συστατικά τους. Υπάρχουν όμως αρκετά γλυκά, που έχουν τα αμύγδαλα σαν βασικό τους υλικό, που μάλιστα, αντικαθιστά το αλεύρι. Για παράδειγμα, οι δικοί μας εργολάβοι και όλα τα παραδοσιακά μας αμυγδαλωτά, τα μακαρόν, η αυστριακή τάρτα Linzer torte, η ιταλική Torta Caprese και η επίσης ιταλική Τorta della Nonna, η σουηδική Princesstarta και βεβαίως η αμυγδαλόπαστα, το διάσημο marzipan. Στη μαγειρική, η χρήση των αμυγδάλων είναι πιο περιορισμένη, συχνά όμως συνδυάζεται με αρνί και ξηρούς καρπούς στην κουζίνα της Βόρειας Αφρικής, στην Περσία και στην Τουρκία. Κάτι που πρέπει να ξέρουμε για να φτιάξουμε σωστά την αμυγδαλόσκονη που χρειαζόμαστε, είναι να ρίξουμε στη μουλινέτα, μαζί με τα αμύγδαλα, λίγο αλεύρι ή λίγη ζάχαρη: τα αμύγδαλα έχουν πολύ λάδι και αν τα τρίψουμε σκέτα, θα κολλήσουν και θα αποκτήσουν τη μορφή πάστας και όχι πούδρας που χρειαζόμαστε. Ώρα σοδειάς του αμύγδαλου, λοιπόν, και τιμής ένεκεν, οι συνταγές που ακολουθούν.
