Αν το θεωρείτε "δύσκολο" υλικό αναθεωρείστε! Το μυρωδάτο κυδώνι μπορεί να είναι σκληρό και άχαρο ωμό -καμία σχέση με τα ξαδέρφια του μήλο και αχλάδι- αλλά ψημένο τα ξεπερνάει όλα σε άρωμα, γεύση, ακόμα και χρώμα. Δεν ήταν τυχαία από τα πιο αγαπημένα φρούτα στην αρχαιότητα (άλλωστε, το περίφημο "μήλον της Εριδος" που προκάλεσε τον πιο ξακουστό πόλεμο στην ιστορία, ήταν τελικά κυδώνι!). Οι παλιές νοικοκυρές δεν πέταγαν τίποτα απ' αυτό: όταν το έφτιαχναν γλυκό του κουταλιού ετοίμαζαν από τα ίδια κυδώνια κυδωνόπαστο και τον περίφημο πελτέ κυδωνιού. Ενα από τα μυστικά του κυδωνιού κρύβεται στην άφθονη πηκτίνη που περιέχει και το κάνει να πήζει ιδανικά σε μαρμελάδες, ζελέ ή πελτέ. Το κυδωνόπαστο είναι από τα πιο γοητευτικά παρασκευάσματα με βάση φρούτα και έχει πολλές χρήσεις. Είναι ιδανικό για συνοδεία τυριών και αλλαντικών ωρίμανσης -ο συνδυασμός τυριού manchego ή jamon με membrillo (το ισπανικό κυδωνόπαστο) δημιουργεί μερικά από τα κορυφαία tapas. To κυδώνι συλλέγεται πριν ωριμάσει, γι' αυτό το αφήνουμε εκτός ψυγείου. Οσο πιο κίτρινο, τόσο πιο ώριμο είναι. Μια άλλη χρήσιμη λεπτομέρεια είναι ότι το υπέροχο κόκκινο χρώμα που παίρνει το οφείλει στη φλούδα του. Αν λοιπόν σας αρέσει, μην το καθαρίσετε ή προσθέστε τις φλούδες του δεμένες σε ένα τουλπάνι. Φέρτε στο σπίτι τρία-τέσσερα κυδώνια και βάλτε τα απόψε κιόλας στο φούρνο με τη συνταγή που σας προτείνουμε. Θα έχετε χωρίς κόπο ένα εξαίσιο επιδόρπιο!
