Πόρτο

Μια μελαγχολική μινιατούρα η οποία στοχάζεται πάνω στο χρόνο και στη σχέση του με τις ανθρώπινες επιθυμίες. Σαφώς επηρεασμένη από τους Λινκλέιτερ και Τζάρμους (παραγωγός του φιλμ), μεταμορφώνει τους νεκρούς χρόνους σε δραματουργικά στοιχεία, συγκινεί με τη βαθιά υπαρξιακή της θλίψη, αλλά το υπερβολικά… φεστιβαλικό στιλιζάρισμά της γίνεται κάποια στιγμή αυτοσκοπός.