Η Χαμένη Πόλη του Ζ

Ευαίσθητη κι επικεντρωμένη στους χαρακτήρες, αλλά άνευρη και αναποφάσιστη εξιστόρηση μιας συναρπαστικής βιογραφίας. Ο σκηνοθετικός ρεαλισμός της είναι μελαγχολικός, αλλά η γοητεία του υπονομεύεται από την αφηγηματική νωθρότητα, ενώ ο Τσάρλι Χάναμ αποδεικνύεται «λίγος» ως πρωταγωνιστής μιας χερτσογκικής, υπαρξιακών διαστάσεων περιπέτειας.