Assassin’s Creed

Χτισμένη στη λογική του franchise, η μεταφορά του ευπώλητου βιντεοπαιχνιδιού δεν είναι παρά μια σειρά από θεαματικώς άνισα set pieces, τα οποία δυσκολεύονται να αποκτήσουν συνοχή και νόημα. Ευτυχώς, οι Φασμπέντερ και Κοτιγιάρ προσθέτουν στοιχειώδες βάρος σε δύο σχηματικούς χαρακτήρες, που όσα λένε και κάνουν είναι δέσμια της απλοϊκής λογικής, της σεναριακής ευκολίας και της νοηματικής αυθαιρεσίας των μπλοκμπάστερ, όπως άλλωστε και το «σκοτεινό» σκηνοθετικό όραμα του Κερζέλ.