Η Ιστορία της Nahid

Στέρεοι χαρακτήρες, χαμηλοί τόνοι και μια γκριζαρισμένη, σε ψυχρούς τόνους φωτογραφία συνθέτουν μια μουντή καθημερινότητα, με την εικόνα της χειμωνιάτικης θάλασσας να επανέρχεται ως μια αλληγορική αναφορά στην υποσχόμενη, αλλά ανέφικτη(;), ελευθερία. Συνολικά, μια τίμια και ενδιαφέρουσα κοινωνική μαρτυρία από την οποία όμως λείπει η κινηματογραφική –δραματική και αφηγηματική– ένταση. Συμμετοχή στο τμήμα «Ένα Κάποιο Βλέμμα» του φεστιβάλ Κανών.