Ξεχασμένοι από την Κοινωνία

Αυτοεξόριστος από την Ισπανία του Φράνκο, ο Μπουνιουέλ εγκαθίσταται το 1946 στο Μεξικό, όπου ξεκινά μια κανονική σκηνοθετική καριέρα, γυρίζοντας αρχικά ταινίες της ντόπιας εμπορικής παραγωγής, ώσπου να δρέψει τις δάφνες της διεθνούς κριτικής με το «Los Olvidados» που αποτέλεσε μέγα γεγονός και σκάνδαλο στο Φεστιβάλ Κανών του 1951. Με πρόσχημα μια κοινωνική θεματολογία, η ταινία αποτελεί την απάντηση ενός σουρεαλιστή στο νεορεαλισμό, με την απεικόνιση μιας αδυσώπητα ρεαλιστικής πραγματικότητας όπου η βία και η ωμότητα αντικαθιστούν τον ουμανισμό, η αθωότητα είναι άγνωστη έννοια ακόμα και στους πιο μικρής ηλικίας ήρωες, στο τέλος της μυθοπλασίας δεν υπάρχει κάποια πορεία προς το έλεος και τον εξαγνισμό κι αν υπάρχει «ομορφιά», αυτή αναδύεται μέσα από το αποτρόπαιο. Η ταινία γυρίστηκε εν μέσω παραιτήσεων μελών του συνεργείου και βίαιων αντιδράσεων από τον μεξικανικό Τύπο εξαιτίας της αρνητικής απεικόνισης των φτωχογειτονιών του Μεξικού αλλά και της καθόλου κολακευτικής εικόνας του συμβόλου της Μεξικάνας μητέρας. Ευτυχώς όμως αγκαλιάστηκε από κάποιους διανοούμενους, τιμήθηκε με το βραβείο σκηνοθεσίας στις Κάνες και καθιέρωσε οριστικά και αμετάκλητα το όνομα του Μπουνιουέλ στο διεθνές στερέωμα.