L

Παρότι με μια πρώτη ματιά το φιλμ φαίνεται να διαθέτει παρόμοιο κινηματογραφικό DNA με αυτό του ιδιότυπου σινεμά των Λάνθιμου - Τσαγγάρη, ο Μπάμπης Μακρίδης φροντίζει να απεγκλωβιστεί σταδιακά από τις όποιες φορμαλιστικές ομοιότητες με τα δεξιοτεχνικά καδραρίσματα και τα μακρόσυρτα αποστασιοποιημένα πλάνα του, συνθέτοντας έτσι μεθοδικά την προσωπική του γραφή. Η ταινία όμως, αφηρημένη και νοηματικά μετέωρη, έχει μεν κοινά χαρακτηριστικά με τη δυσλειτουργική μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου τον οποίο σχολιάζει επιτυχημένα, αλλά αδυνατεί τελικά να εκφράσει βαθύτερες σκέψεις, στοχασμούς και πραγματικά συναισθήματα. Το «L» είναι η πρώτη ελληνική ταινία που βρέθηκε στο Διαγωνιστικό του σημαντικότερου αμερικανικού φεστιβάλ, αυτού του Σάντανς.