Η Μαρία Φαραντούρη και ο Αλκίνοος Ιωαννίδης συναντιούνται στο "Μουσικό Κουτί" της ΕΡΤ1 την Τετάρτη 5/1 στις 22:00 και ερμηνεύουν για πρώτη φορά στην τηλεόραση τα τραγούδια που τους ενώνουν. Ο Νίκος Πορτοκάλογλου και η Ρένα Μόρφη υποδέχονται στην πρώτη εκπομπή του χρόνου τους δύο κορυφαίους ‘Έλληνες καλλιτέχνες, αφουγκράζονται τις ιστορίες της ζωής τους και συζητούν μαζί τους για τον Μίκη, τον Μάνο, τους Beatles, τα Κύθηρα, τη Νέα Υόρκη και την Πριγκίπισσα Σίσσυ.
"Είμαι ερωτευμένη με όλα μου τα τραγούδια, αλλά ασφαλώς δεν μπορώ να ξεφύγω από τα πρώτα μου και ιδιαίτερα από το "Ματωμένο φεγγάρι" που μου έδωσε ο Μίκης Θεοδωράκης όταν ήμουν 17 χρονών", εξομολογείται η κορυφαία ερμηνεύτρια, που ο μύθος της δεν περιορίζεται μόνο μέσα στα σύνορα της χώρας μας, αλλά έχει ταξιδέψει επί δεκαετίες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης ως πρέσβειρα του καλού ελληνικού τραγουδιού: "Το 1969 βρέθηκα με την Yoko Ono, τον John Lennon και τον Paul McCartney στο Λονδίνο, ήταν λίγο πριν διαλυθεί το γκρουπ. Θυμάμαι ότι με ρωτούσαν με πολύ ενδιαφέρον για την κατάσταση τότε στην Ελλάδα (δικτατορία), για τα βιβλία του Καζαντζάκη και για άλλα θέματα που αφορούσαν τον ελληνικό πολιτισμό. Αυτοί οι μύθοι ήταν στην καθημερινότητά τους πολύ απλοί, αλλά συνάμα είχαν και πνευματικότητα. Εννοείται ότι εγώ τους τραγούδησα το "Κράτησα τη ζωή μου” και το "Αν θυμηθείς το όνειρό μου” και αυτοί έπαιζαν κάποια ακόρντα". Σ’ αυτή την ιδιαίτερη μουσική συνάντηση η Μαρία Φαραντούρη αποκαλύπτει γιατί ονομάζει τα Κύθηρα "ιερό νησί", γιατί προτιμά τη Νέα Υόρκη από το Μπουένος Άιρες και γιατί θα ξανάβλεπε στο σινεμά την "Πριγκίπισσα Σίσσυ".
Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης είναι ένας από τους κορυφαίους τραγουδοποιούς της γενιάς του ’90, που συνεχίζει μέχρι σήμερα μια πορεία γεμάτη επιτυχίες χωρίς να σταματήσει ποτέ να πειραματίζεται, να τολμά και να εξελίσσεται. Ο αγαπημένος τραγουδοποιός, σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του, θυμάται την πιο συγκινητική στιγμή που έχει ζήσει σε συναυλία του: "Στη Γερμανία, έχω παίξει αρκετές φορές, χωρίς να υπάρχει ούτε ένας Έλληνας στο κοινό. Τα τελευταία, όμως, χρόνια άρχισαν να έρχονται πολλοί Έλληνες, οι οποίοι ήταν η νέα γενιά μεταναστών λόγω της κρίσης. Έτυχε να έρθουν άνθρωποι που ήταν η πρώτη τους μέρα στην ξενιτιά, είχαν ταξιδέψει εκείνη τη μέρα και ήρθαν κατευθείαν στη συναυλία μου για να συνδεθούν με αυτό που άφησαν πίσω. Το θεώρησα τόσο τιμητικό να έρχονται και να καθρεφτίζουν το πρόσωπό τους στο δικό μου…". Μιλάει για τα παιδικά του χρόνια στη Λευκωσία, το πραξικόπημα της Κύπρου, την αγάπη του για τα ντραμς αλλά και για τη μεγάλη συλλογή του με… αυτόγραφα από τον Σαββόπουλο. Εξηγεί γιατί αποφεύγει τα τσιπουράδικα του Βόλου και προτιμά την κυπριακή κουζίνα, αποκαλύπτει για ποιο λόγο θα έπαιζε σε μια ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ και επιλέγει να ταξιδέψει, για άλλη μια φορά, στην Ευρώπη πάρα στη Βόρεια Αμερική.
Στο καθηλωτικό Juke box της εκπομπής, η μπάντα του "Μουσικού Κουτιού" έχει την τιμητική της. Ετοίμασε διασκευές που θα γράψουν ιστορία και συνδύασε τα ασυνδύαστα! "Σαν τον μετανάστη", "Πατρίδα", "Sometimes", "Ο γέρο Νέγρο Τζιμ", "Exit music", "Να με προσέχεις", "Ναυαγός", "Hallelujah", "Ο ύπνος σε τύλιξε", "Λίγο ακόμα".
