Υπάρχουν πολλές συνήθειες που αποκτήσαμε μόνιμα ή προσωρινά τις μέρες της καραντίνας. Φτιάξαμε κήπους και μπαλκόνια, μαγειρέψαμε, βγήκαμε στη γειτονιά, σε πάρκα και σε λόφους, ανεβήκαμε στο ποδήλατο, περπατήσαμε. Στην τελευταία αυτή (νέα για πολλούς) συνήθεια επιστρέφουμε το φετινό φθινόπωρο – εποχή ιδανική για περπατήματα στη φύση, τόσο στην ηπειρωτική όσο και στη νησιωτική Ελλάδα. Ο λόγος; Ο καιρός, και συγκεκριμένα ο ήλιος του φθινοπώρου, που τις ενδιάμεσες εποχές (το ίδιο ισχύει και την άνοιξη) είναι λιγότερο καυτός και επομένως περισσότερο ανεκτός και εντέλει φιλικός. Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, ότι το καπέλο και το αντηλιακό δεν εξακολουθούν να αποτελούν απαραίτητα αξεσουάρ.
Και, ασφαλώς, δεν είναι μονάχα ο καιρός ο λόγος που φοράμε τα ορειβατικά μας παπούτσια και παίρνουμε... τα βουνά. «Το περπάτημα είναι απείρως ευεργετικό για το μυαλό μας, για το σώμα μας και για τις κοινότητές μας. (...) Μας παρέχει μια πολυαισθητηριακή ανάγνωση του κόσμου σε όλα του τα σχήματα, τις μορφές, τους ήχους και τα συναισθήματα επειδή χρησιμοποιεί τον εγκέφαλο με πολλαπλούς τρόπους. Το (δε) βάδισμα με παρέα μπορεί να γίνει μια από τις καλύτερες εμπειρίες βαδίσματος». Τα παραπάνω διαβάζουμε – μεταξύ πολλών άλλων – στο βιβλίο της Shane O' Mara με τίτλο «Το περπάτημα και τα οφέλη του» που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Κάκτος (μετάφραση: Κωνσταντίνα Χριστοδουλίδου)· πολύτιμες σημειώσεις που κρατάμε για τις φθινοπωρινές εξορμήσεις μας στα μονοπάτια εν προκειμένω του Μαινάλου, του Πηλίου και της Άνδρου. Τρεις περιοχές, που παρουσιάζουν ιδιαίτερο περιπατητικό και περιηγητικό ενδιαφέρον.
Πήλιο: Ανάμεσα σε δυο θάλασσες
«Όρεξη να έχεις να περπατάς», θα μπορούσε να πει κανείς μιλώντας με τον Γιώργο Ράιο για το «Μεγάλο Μονοπάτι του Πηλίου» (Long Pelion Trail). Πεζοπόρος ο ίδιος, μαζί με τον συνοδοιπόρο του και εμνευστή της ιδέας, Νίκο Μαγγίτση, αφού περπάτησαν σε εκατοντάδες μονοπάτια ανά τον κόσμο, έστρεψαν το βλέμμα στον τόπο τους και αποφάσισαν μέσω της εταιρείας True Adventure να διαμορφώσουν ένα πεζοπορικό πρόγραμμα 8 ημερών και συνολικού μήκους 195 χλμ., που διασχίζει το Πήλιο από το βορειότερο μέχρι το νοτιότερο τμήμα του.
Πρόκειται για μια διαδρομή που κινείται στο δάσος ανάμεσα σε πανύψηλες οξιές και σε ρεματιές με πυκνή βλάστηση, συνεχίζει σε αγροτικούς δρόμους και σε πετρόχτιστα καλντερίμια μέσα και έξω από τα χωριά, ανεβαίνει το βουνό και κατεβαίνει στη θάλασσα, άλλοτε στη μεριά του Αιγαίου και άλλοτε στον Παγασητικό. Μοναδικό αυτό το προνόμιο του Πηλίου και απίθανες οι διαδρομές του, οι οποίες «σπάνε» σε πολλά μικρότερα κομμάτια και κάποιες από αυτές μπορούν να γίνουν εύκολα τόσο από πρωτάρηδες πεζοπόρους όσο και από μικρά παιδιά. Το δε φθινόπωρο, που ολόκληρο το Πήλιο παίρνει τις αποχρώσεις του καφέ, του κίτρινου, του πορτοκαλί και του κόκκινου, είναι ιδανικό τόσο για περπάτημα όσο και για κολύμπι τις μέρες χωρίς αέρα, καθώς το νερό δεν έχει κρυώσει ακόμα.
Αν είστε αποφασισμένοι να κάνετε το σύνολο της διαδρομής και να απολαύσετε όλες τις χάρες του βουνού, επικοινωνήστε με την True Adventure (6972934764), οργανωθείτε και ετοιμαστείτε να περπατήσετε από το Καμάρι, το βορειότερο χωριό του Πηλίου στα σύνορα με τον νομό Λάρισας μέχρι το νοτιότερο, ήτοι την Αγία Κυριακή. Στο μεταξύ, κάποιες μεμονωμένες και καλά σηματοδοτημένες διαδρομές που μπορείτε να απολαύστε και μόνοι σας είναι από τα Χάνια στην Πορταριά (Μονοπάτι των Κενταύρων, 3 ώρες), από την Τσαγκαράδα μέχρι τη Νταμούχαρη (2 ώρες), από τον Λαύκο μέχρι τον Πλατανιά (3 ώρες) και από το Τρίκερι στην Αγία Κυριακή (1 ώρα). Το τελευταίο μονοπάτι εκτός του ότι αποτελεί το νοτιότερο της μεγάλης αυτής πηλιορείτικης διαδρομής, είναι και... μοναδικό, καθώς το καλντερίμι «κόβει» κυριολεκτικά την άσφαλτο.
Μαίναλο: Δάση, ποτάμια, βουνά και πανέμορφα χωριά
Εδώ, στα ορεινά της ωραίας Αρκαδίας, θα πεζοπορήσετε με... πιστοποίηση. Το Menalon Trail, το οποίο είναι και μονοπάτι αλλά και Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση, αποτελεί την πρωτοβουλία μιας ομάδας Αρκάδων και φίλων –«εκατό εθελοντές έχουν περάσει από εδώ, μέσα στα χρόνια», μας λέει ο Ιωάννης Λαγός εκπροσωπώντας την ΚοινΣΕπ–, να καθαρίσουν, να σηματοδοτήσουν και να οργανώσουν τη διάσχιση ενός μονοπατιού 75 χιλιομέτρων, το οποίο περνάει μέσα από εννιά χωριά, ενεργοποιώντας το σύνολο της τουριστικής υποδομής και των υπηρεσιών της περιοχής.
Αποτέλεσμα της σκληρής αυτής δουλειάς είναι αφενός η λήψη του σήματος ποιότητας Leading Quality Trails - Best of Europe από την Ευρωπαϊκή Ένωση Πεζοπόρων (European Ramblers Association, που εκπροσωπεί 3 εκατ. περιπατητές από 38 χώρες), όσο και η παράδοση στο κοινό μιας πενθήμερης διαδρομής που ξεκινάει από την πλατεία της Στεμνίτσας και περνάει μεταξύ άλλων από τον Λούσιο ποταμό, τη Μονή Προδρόμου, την Παλαιά και τη Νέα Μονή Φιλοσόφου, το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης Δημητσάνας, αλλά και το Ζυγοβίστι, την Ελάτη, τη Βυτίνα, τη Νυμφασία, τα Μαγούλιανα, το Βαλτεσινίκο και τα Λαγκάδια. Οι περισσότερες διαδρομές έχουν βαθμό δυσκολίας 2, ενώ υπάρχουν και λίγα σημεία αναβαθμισμένης δυσκολίας κυρίως λόγω της υψομετρικής διαφοράς.
Όλα τα μονοπάτια προσφέρονται και για self trekking, ενώ υπάρχει και η δυνατότητα οργάνωσης της εκδρομής, με τη συνδρομή της Menalon Trail. «Τα μονοπάτια είναι ένας ζωντανός οργανισμός που χρειάζεται φροντίδα και συντήρηση σε τακτά χρονικά διαστήματα και αυτό ακριβώς κάνουμε εμείς εδώ», σημειώνει μεταξύ άλλων ο κ. Λαγός, ενώ για τις φθινοπωρινές εξορμήσεις των λιγότερων έμπειρων εξ ημών προτείνει τις δίωρες διαδρομές από την Ελάτη μέχρι τη Βυτίνα, από τη Βυτίνα μέχρι την Νυμφασία και από τα Μαγούλιανα μέχρι το Βαλτεσινίκο που περνάει από την Κοιλάδα του Ηλά και εντυπωσιάζει μικρούς και μεγάλους με τη φυσική ομορφιά της.
Άνδρος: Λίγο Κυκλάδες ακόμα
Τα περισσότερα μονοπάτια υπήρχαν από τότε που πρωτοκατοικήθηκαν οι περιοχές. Η κατάστασή τους όμως, όταν οι μετέπειτα εμπνευστές του εγχειρήματος Andros Routes άρχισαν τα περπατήματα στο νησί, ήταν κακή, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις οι παλιές αυτές διαδρομές ήταν απροσπέλαστες. Κι ετσι η ομάδα έπιασε δουλειά. Και μέσα στα χρόνια μεγάλωσε, έβαλε στόχους, δούλεψε ακόμα πιο σκληρά, τα κατάφερε.
Σήμερα έχουν ανοιχτεί 180 χλμ. πεζοπορικών διαδρομών που καλύπτουν απ' άκρη σ' άκρη το βορειότερο νησί των Κυκλάδων, ενώ τα 100 χλμ. είναι πιστοποιημένα και αυτά με το σήμα Leading Quality Trails - Best of Europe, κατά τα πρότυπα του Μαινάλου. Πρόκειται για τη μπλε γραμμή στον χάρτη, μια συναρπαστική πεζοπορική διαδρομή που εκτείνεται από βορρά προς νότο, διασχίζει τις οροσειρές του νησιού, περνά από τοπία μεγάλης φυσικής ομορφιάς και σημαντικά μνημεία. Δέκα μέρες με μέση διάρκεια ημερήσιας πεζοπορίας τις 4-5 ώρες θα χρειαστείτε για να καλύψετε όλες τις διαδρομές (οι πιο πολλές μεσαίου και κατά τόπους πιο απαιτητικού επιπέδου δυσκολίας), θα απολαύσετε όμως και όλες της χάρες του ανδριώτικου τοπίου: φανταστική θέα, γραφικά ξωκλήσια, δασώδεις ρεματιές, αρχαία ελαιόδεντρα, πέτρινες κατασκευές, μικρές γέφυρες, νερόμυλους, κάστρα και γραφικά χωριά.
Στο πολύ καλά ενημερωμένο androsroutes.gr καταγράφονται 12 ημερήσιες και κυκλικές διαδρομές με όλες τις πληροφορίες που θα χρειαστείτε για να πεζοπορήσετε, ενώ αξίζει να σημειώσετε και τρεις τρίωρες περίπου πεζοπορίες μεσαίας δυσκολίας, που προσφέρονται για τους περισσότερους: Διασταύρωση Σχολής-Μπατσί (περνάει μεταξύ άλλων από το γραφικό χωριό του Αγίου Πέτρου με τον εντυπωσιακό ελληνιστικό πύργο), Αποίκια-Μένητες (για να εξερευνήσετε τα καταπράσινα χωριά γύρω από τη Χώρα, με τα περιβόλια, τα λιθόστρωτα μονοπάτια και τις πολυάριθμες πηγές) και Όρμος Κορθίου-Κοχύλου-Επάνω Κάστρο-Διποτάματα (μια διαδρομή με μεγάλες εναλλαγές και πλούτο αγροτικού τοπίου στη νοτιοανατολική Άνδρο).
Tips
Ορειβατικά παπούτσια που πιάνουν τον αστράγαλο, μακρύ παντελόνι και πουκάμισο, καπέλο και ένα μπατόν συνιστούν, σύμφωνα με τον Ιωάννη Λαγό από τη Menalon Trail, τον απαραίτητο εξοπλισμό για τις πεζοπορικές εξορμήσεις, για να συμπληρώσουμε εμείς ότι δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε το αντηλιακό μας, ένα παγούρι με νερό και το χάρτη μας τόσο σε ψηφιακή όσο και σε έντυπη μορφή – γιατί πάντοτε υπάρχει η πιθανότητα να μας «προδώσει» η τεχνολογία.
Από την Κική Βασσάλου
