Πανελλήνια πρώτη παρουσίαση του σύγχρονου βρετανικού έργου, που θίγει σημαντικά ζητήματα του δημόσιου διαλόγου, με αφορμή τη μάχη μεταξύ θρησκείας και επιστήμης, σε μια καλοπαιγμένη παράσταση και επικεφαλής τη Στεφανία Γουλιώτη.
Ιδιαίτερη σκηνική απόδοση της σαιξπηρικής τραγωδίας, που καθορίζεται από τη χρήση της ζωντανής κινηματογράφησης και την ιδιαίτερη αισθητική, που φέρνει στο επίκεντρο έναν τοξικό και αποκρουστικό κόσμο.
Το έργο-σταθμός της νεοελληνικής δραματουργίας αφηγείται τη δραματική ιστορία μιας επαναπατρισμένης οικογένειας από τη Γεωργία. Είκοσι χρόνια μετά τη συγγραφή του, συνεχίζει να συγκινεί σε μια παράσταση υψηλής συναισθηματικής θερμοκρασίας.
Το δημοφιλές ρομαντικό δράμα του 19ου αι. ανεβαίνει σε μια παράσταση που γιορτάζει τη θεατρικότητα, ως ένα "υπερθέαμα" φτιαγμένο με λίγα μέσα. Το υποστηρίζουν οκτώ ακάματοι ηθοποιοί με κυρίαρχη τη "χαμαιλεοντική" ερμηνεία του Μιχάλη Σαράντη.
Ο μονόλογος βασισμένος στη ζωή του Έλληνα γλύπτη ανεβαίνει σε μια παράσταση που αδικείται από την απουσία μέτρου.
Ένα βαθιά ανθρώπινο και ευφυώς γραμμένο έργο για την άνοια ανεβαίνει σε μια ισάξια παράσταση λεπτών αποχρώσεων, δραματικών ισορροπιών και πολύ ωραίων ερμηνειών, με επικεφαλής έναν συναρπαστικό Περικλή Μουστάκη.
Με πολύτιμους συμμάχους τη διασκευή του Στρατή Πασχάλη και την κεντρική ερμηνεία της Μπέττυς Αρβανίτη, ο Στάθης Λιβαθινός υπογράφει τη δική του εκδοχή πάνω στην κορυφαία σαιξπηρική τραγωδία, που περιγράφει τη μάχη καλού και κακού μέσα από την πτώση ενός βασιλιά.
Φρέσκια και απολαυστική παράσταση που αποτυπώνει το παράδοξο, σουρεαλιστικό μυθιστόρημα του Ευθύμη Φιλίππου.
Το αριστούργημα του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι μεταγράφεται σε μια συμπυκνωμένη εκδοχή που εστιάζει στο μοτίβο της κάθετης πορείας από το σκοτάδι στο φως και ανεβαίνει σε μια παράσταση με σημείο αιχμής την ατμόσφαιρα και ωραίες ερμηνείες.
Η χαρακτηριστική φόρμα του σπουδαίου σκηνοθέτη –που κι εδώ ξεδιπλώνεται σε όλο το εικαστικό της μεγαλείο– μπορεί να ξεγελάσει πως έχει συντρίψει το έργο, στην πραγματικότητα, όμως, το έχει υπηρετήσει και το έχει αναδείξει ως το μεδούλι του.
Έργο ιδιαίτερης γραφής, που μιλάει με παράδοξο τρόπο και μαύρο χιούμορ για τη ναρκισσιστική κοινωνία, μετατρέπεται σε μια άψογα χορογραφημένη παράσταση με ξεχωριστές ερμηνείες.
Απολαυστικοί και συγκινητικοί είναι ο Σπύρος Παπαδόπουλος και η Ρένια Λουϊζίδου σε αυτή τη γλυκόπικρη κωμωδία για τις σχέσεις, όπου ο καθένας μπορεί να αναγνωρίσει κομμάτια του εαυτού του.
Την καθαρόαιμη φάρσα του μετρ Φρανσίς Βεμπέρ σκηνοθετεί (σε συνεργασία με τον Μανώλη Δούνια) και ερμηνεύει ο Αιμίλιος Χειλάκης, σε μια απρόσμενη επιλογή που δικαιώνεται εκ του ξεκαρδιστικού αποτελέσματος.
Πρωτότυπη απόπειρα προσέγγισης μέσα από τη φόρμα του μουσικού θεάτρου θεμάτων όπως η αρρώστια, ο θάνατος, ο κύκλος της ζωής, σε μια παράσταση που εξελίσσεται ως ένα γκροτέσκο θέαμα, με άνισα τελικά αποτελέσματα.
Το σπαρακτικό έργο του Ρουμάνου συγγραφέα, που χωράει μέσα του την αιματοβαμμένη ιστορία των Βαλκανίων, συναντάει μια εμπνευσμένη σκηνοθεσία σε αυτή την επιδραστική παράσταση με την ξεχωριστή ταυτότητα.
Το νέο έργο του Γιάννη Τσίρου είναι ένα ευφυές δείγμα δραματουργικής μεταχείρισης δύσκολων θεμάτων. Μεταχειριζόμενος τη δύναμη του παραλληλισμού, ο Τσίρος δημιουργεί ένα επιδραστικό, απολύτως εύστοχο έργο, που ευτυχεί σε μια καλοδουλεμένη, καλοπαιγμένη παράσταση.
Ύφος, ατμόσφαιρα, χαρακτήρα και ηλεκτρισμένες ερμηνείες διαθέτει η παράσταση που υπογράφει η Δανάη Σπηλιώτη πάνω στο πρωτόλειο του Άντον Τσέχοφ.
Δυναμική και συγκινητική παράσταση του αμερικανικού αριστουργήματος, με ωραίες ερμηνείες και σημείο αιχμής αυτή του Βλαδίμηρου Κυριακίδη στον κεντρικό ρόλο.
Οι κατεξοχήν δημιουργοί του ελληνικού θεάτρου-ντοκουμέντο, Ανέστης Αζάς & Πρόδρομος Τσινικόρης, δημιουργούν μια παράσταση για τους Έλληνες Ρομά, που ανοίγει ένα παράθυρο στον κόσμο τους, αν και αφήνει την αίσθηση ότι δεν έφτασε στο βάθος και το εύρος που θα μπορούσε.
Το πρωτοπαρουσιαζόμενο στην Ελλάδα έργο μεταγράφει σε σύγχρονη συνθήκη το ομώνυμο δράμα του Λόρκα για την αδυναμία ενός ζευγαριού να αποκτήσει παιδιά και η Μαρία Κίτσου παίρνει πάνω της μια παράσταση που δείχνει να επαναπαύεται στη δυναμική του.
Η κλασική κωμωδία του Γκολντόνι που βλέπει την καλλιτεχνική κοινότητα από την ευτράπελή της πλευρά, μέσα από την ιστορία ενός θιάσου όπερας που δεν συγκροτήθηκε ποτέ, ανεβαίνει σε μια ευφρόσυνη παράσταση, η οποία επιλέγει να μείνει στον αφρό των πραγμάτων.
Ο Άρθουρ Μίλερ δείχνει να αγγίζει τον Τσέχοφ σε αυτό το σύγχρονο έργο που στρέφεται γύρω από την –οικουμενική εντέλει– ιστορία μιας αμερικανικής οικογένειας. Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης μας το συστήνει με μια παράσταση υψηλής σκηνικής θερμοκρασίας και ωραίων ερμηνειών.
Το έργο του Ισπανού συγγραφέα είναι μια ευφρόσυνη κωμωδία, που εμπνέεται από την κομέντια ντελ άρτε και σχολιάζει τη δύναμη της εικόνας και της εξαπάτησης, και ο Γιάννης Καλαβριανός στήνει πάνω του μια παράσταση-αποθέωση της θεατρικής φόρμας.