Ένα έργο-κοινωνικό σχόλιο, εμπνευσμένο από τη ματαιότητα και τον πόνο που πηγάζει από τον έρωτα αλλά και την αγάπη.
Ερμηνεύουν: Άν. Παντζέλη, Ιζ. Φούλοπ. Σκην.-κοστ.: Ν. Κασαπάκης. Μουσ.: Ερωφίλη.
