Σχεδόν δύο μήνες μετά την πολυπόθητη έναρξη του Φεστιβάλ Επιδαύρου και με το αίσθημα της αβεβαιότητας να διαπερνά κάθε συζήτηση θεατρικού περιεχομένου, οκτώ παραγωγές κατάφεραν να αφήσουν ήδη το στίγμα τους στο αργολικό θέατρο, μετά την ατυχία της «Ελένης» του Βασίλη Παπαβασιλείου, που λόγω των πυρκαγιών δεν κατόρθωσε να βρεθεί ακόμα στη σκηνή. Σε κάθε περίπτωση, και οι εννέα παραστάσεις ετοιμάζουν ήδη τις αποσκευές τους για να περιηγηθούν στα ανοιχτά θέατρα της Αττικής.
Το διαχρονικό σύμβολο της αντίστασης
Ο «Προμηθέας Δεσμώτης» παρουσιάζεται το τριήμερο (20-22/8) στην Επίδαυρο σηματοδοτώντας τη συνάντηση του Γιάννη Στάνκογλου με ένα ρόλο-όνειρο ζωής. Ο ίδιος ζήτησε από τον Άρη Μπινιάρη να τον σκηνοθετήσει στην πρώτη κάθοδο του Θεάτρου Πορεία στο αρχαίο θέατρο, σε συμπαραγωγή με το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης. «Ως σκοτεινό σχόλιο για το παρόν ή ως φωτεινή ελπίδα για το μέλλον» χαρακτηρίζει ο σκηνοθέτης την ιστορία του αλυσοδεμένου ήρωα που μάχεται για την αυτοπραγμάτωση του ανθρώπου, και ο ίδιος μαζί με τους Ηρώ Μπέζου, Κ. Γεωργαλή, Δ. Μαλτέζε, Αλ. Συσσοβίτη, Ιωάν. Παπαζήση, δημιουργούν με τη φωνή και το σώμα τους ένα παλλόμενο, ζωντανό ηχητικό περιβάλλον με όχημα τη μουσική σύνθεση του Φώτη Σιώτα (Πέτρας 30/8, Ηλιούπολη 1/9, Faliro Summer Theater 5/9, Βράχων 7/9, Βριλήσσια 15/9, Βεάκειο 16/9, Παπάγου 17-18/9, Ηρώδειο 19-20/9, Τεχνολογικό Πάρκο Λαυρίου 26/9).
Μπορεί κανείς να αντισταθεί στη φύση των «Βακχών»;
Τους ιδανικούς ερμηνευτές για το δικό της διακειμενικό ανέβασμα των ευριπίδειων «Βακχών» είδε στα πρόσωπα του Άκη Σακελλαρίου και του Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου η Νικαίτη Κοντούρη, που καθοδηγεί τα δύο αντίπαλα δέη στους ρόλους του Διονύσου και του Πενθέα, αντίστοιχα, σε συμπαραγωγή με το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων. Την ανεπανάληπτη μάχη μεταξύ ορθού λόγου και άκρατου μαιναδισμού που οδηγεί στην ισοπέδωση του βασιλικού οίκου των Θηβών υπηρετούν οι Ιωάν. Παππά, Δ. Πετρόπουλος, Κ. Τάκαλου, Κ. Ασπιώτης (Πέτρας 29/8, Βριλήσσια 1/9, Ηλιούπολη 2/9, Βεάκειο 8/9, Βράχων 9/9, Παπάγου 11/9, Ηρώδειο 2/10).
Η αιώνια διχόνοια
Με τις «Φοίνισσες», την ανατρεπτική ματιά του Ευριπίδη στο μύθο των Λαβδακιδών, επέλεξε να κατέβει για πρώτη φορά στην Επίδαυρο ο Γιάννης Μόσχος. Αργ. Ξάφης, Θ. Τοκάκης, Χρ. Χατζηπαναγιώτης, Μ. Κατσιαδάκη, Λ. Μιχαλοπούλου συνθέτουν ένα θίασο πρωταγωνιστών στην παράσταση του Εθνικού Θεάτρου, που αφηγείται με κινηματογραφική υφή την εμφύλια σύρραξη ανάμεσα στον Ετεοκλή και τον Πολυνείκη για το θρόνο της Θήβας. Στη θεματική της διχόνοιας, που παλαιόθεν ταλανίζει τους Έλληνες, εστιάζει το νέο ανέβασμα της ολιγοπαιγμένης τραγωδίας (Κατράκειο 27/8, Αττικό Άλσος 6-9/9, Πέτρας 15/9, Βράχων 18/9, Σχολείον της Αθήνας «Ειρήνη Παππά» 22-26/9).
Ένα σπάνιο έργο από έναν σπάνιο σκηνοθέτη
Για μία και μοναδική παράσταση στο Ηρώδειο (16/9) θα δούμε τους σπάνια παιζόμενους «Ιχνευτές», σε σκηνοθεσία του σπουδαίου Μιχαήλ Μαρμαρινού. Το μοναδικό σωζόμενο σατυρικό δράμα του Σοφοκλή που ήρθε στο φως μόλις στις αρχές του 20ού αιώνα, χαρτογραφεί πώς ο Απόλλωνας έγινε ο θεός της μουσικής, αλλά και την πρώτη επαφή των ανθρώπων με την τέχνη αυτή. Πρωταγωνιστούν οι Αμ. Μουτούση, Χ. Φραγκούλης, St. Katona και ο Στ. Κραουνάκης ως Σιληνός, σε μια αμιγώς υποκριτική ερμηνεία.
Οι κοσμογυρισμένοι «Βάτραχοι»
Το βάπτισμα του πυρός στο θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου και μάλιστα με μία από τις ποιητικότερες και ωραιότερες κωμωδίες του Αριστοφάνη πήρε φέτος η Αργυρώ Χιώτη με τους «Βατράχους». Η παράσταση μεταδόθηκε απευθείας σε live streaming παγκόσμιας εμβέλειας, εκπληρώνοντας το πραγματικό νόημα του έργου, που δεν είναι άλλο από το να τονίσει τον κομβικό ρόλο της ποίησης στην κοινωνική συνοχή, ειδικά σε περιόδους κρίσης. Την ποιητική κάθοδο στον Άδη ζωντανεύει ένας ιντριγκαδόρικος θίασος με τις Εύη Σαουλίδου και Μ. Κεχαγιόγλου σε ανδρικούς ρόλους και το δίδυμο Ακ. Καραζήσης - Ν. Χατζόπουλος σε ένα ταιριαστό ντουέτο Ευριπίδη - Αισχύλου (Ηρώδειο 7/9).
Ιφιγένεια, πιο επίκαιρη από ποτέ
«Η Ιφιγένεια, προκειμένου να δραπετεύσει από τη βάρβαρη Χώρα των Ταύρων, διαδίδει ότι υπάρχει ένα μίασμα στη χώρα και ότι ο μόνος τρόπος για να σωθούν οι άνθρωποι από αυτό είναι να μείνουν κλεισμένοι στα σπίτια τους». Ο Γιώργος Νανούρης επέλεξε για την παρθενική του εμφάνιση στην Επίδαυρο το «Ιφιγένεια η εν Ταύροις» του Ευριπίδη, ένα έργο κατάλληλο για να καταθέσει το προσωπικό του σχόλιο για όσα μπορούν να μας φέρουν πιο κοντά μετά από μια περίοδο αποστάσεων. Η αναγνώριση ανάμεσα στην πρωταγωνίστρια (Λ. Παπαληγούρα) και τον αδερφό της Ορέστη (Μ. Σαράντης), λίγο πριν εκείνη τον θυσιάσει, αρκεί για να πραγματώσει το σκεπτικό του σκηνοθέτη. Πλάι στους δύο ηθοποιούς βρίσκουμε τους Χ. Αλεξίου, Ν. Ψαρρά, Π. Δαδακαρίδη, κ.ά. Η υποβλητική μουσική του Άγγ. Τριανταφύλλου, που παραπέμπει σε ιεροτελεστία, κινεί τα νήματα της παράστασης (Ηλιούπολη 4/9, Κατράκειο 13-14/9).
«Ιππείς» που δαγκώνουν
Με την πιο πολιτική κωμωδία του Αριστοφάνη, τους «Ιππείς», βρέθηκε για πρώτη φορά φέτος στην Επίδαυρο ο Κωνσταντίνος Ρήγος με το Εθνικό Θέατρο κι έναν θίασο γεμάτο εκπλήξεις: Κ. Αβαρικιώτης, Κ. Κόκλας, Π. Μουζουράκης. Στο αιχμηρό έργο που μιλά για τη διαφθορά των πολιτικών, επέλεξε έναν 16μελή ανδρικό Χορό με επικεφαλής τη μοναδική γυναίκα της παράστασης, Στ. Γουλιώτη, καταθέτοντας ένα ηχηρό σχόλιο για την ανισότητα (Πέτρας 1/9, Σχολείον της Αθήνας «Ειρήνη Παππά» 4-10/9, Βράχων 12/9, Κατράκειο 22/9).
Ο εκρηκτικός «Ορέστης»
Έναν εκλεκτής ποιότητας περφόρμερ και στενό του συνεργάτη επέλεξε ο Γιάννης Κακλέας ως συνοδοιπόρο στην πρώτη του προσέγγιση αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Ο Άρης Σερβετάλης στο ρόλο του Ορέστη, στο πλευρό μιας εξίσου άξιας Ηλέκτρας (Μ. Μηνά) κι ενός δυνατού θιάσου (Π. Βλάχος, Αιμ. Σταματάκης, Γ. Ψυχογιός) φέρνει στο φως «τη νόσο στην οποία πέφτει ο άνθρωπος όταν, με τόση βία, υπερασπίζεται ιδέες και πεποιθήσεις» (Παλαιό Ελαιουργείο Ελευσίνας 29/8, Αιγάλεω 1/9, Πέτρας 2/9, Βράχων 3-4/9, Βριλήσσια 6/9, Κατράκειο 8/9, Ηλιούπολη 13-14/9, Κορυδαλλός 15/9, Παπάγου 20/9, Faliro Summer Theater 24-25/9).
Περισσότερες πληροφορίες
Βάτραχοι
Σε μια εποχή παρακμής της δραματικής ποίησης, ο θεός του θεάτρου, Διόνυσος, κατεβαίνει στον Άδη προκειμένου να φέρει πίσω έναν από τους σπουδαίους τραγικούς ποιητές.
Ορέστης
Στην πρώτη του προσέγγιση αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, ο σκηνοθέτης επιλέγει ένα έργο που φωτίζει τον φαύλο κύκλο της βίας και τις σχέσεις των γενεών και των φύλων.
Ιχνευταί
Το μοναδικό σωζόμενο σατυρικό δράμα ανακαλύφθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα και αφηγείται πώς έγινε ο Απόλλωνας θεός της μουσικής, αλλά και πώς ήρθαν για πρώτη φορά σε επαφή οι άνθρωποι με τη συγκεκριμένη τέχνη.
Ελένη
Η ωραία Ελένη δεν πήγε ποτέ στην Τροία, μόνο το είδωλό της βρέθηκε εκεί σύμφωνα με το αντιπολεμικό δράμα, στο οποίο ο Ευριπίδης καταδεικνύει τον παραλογισμό του πολέμου.
Φοίνισσες
Η μοιραία μονομαχία μεταξύ Πολυνείκη και Ετεοκλή όταν ο δεύτερος αθέτησε τη συμφωνία τους να βασιλεύουν εκ περιτροπής στη Θήβα μετά την (αυτο)τιμωρία του Οιδίποδα.
Προμηθέας Δεσμώτης
Η ιστορία της αντίστασης του αλυσοδεμένου ήρωα στην τυραννική εξουσία του Δία αναδεικνύεται μέσα από το ρυθμό του ποιητικού λόγου σε μια παράσταση με έντονη μουσική υφή που έχουν παρακολουθήσει μέχρι σήμερα 50.000 θεατές.
Ιφιγένεια η εν Ταύροις
Στην πρώτη του επιδαύρια σκηνική προσέγγιση, ο Γ. Νανούρης ακολουθεί μια λιτή αφηγηματική διάταξη προκειμένου να αναδείξει το μεγαλείο της αδερφικής αγάπης μέσα σε ένα σύστημα αξιών που καταρρέει.
Βάκχες
Η ανεπανάληπτη στο αρχαίο δράμα προσωποποίηση του θεού Διονύσου αποκτά διαστάσεις βίαιης συγκινησιακής σύγκρουσης που οδηγεί στην ισοπέδωση του Βασιλικού Οίκου της πόλης των Θηβών.
Ιππείς
Το φαινόμενο της δημαγωγίας και της διαφθοράς μπαίνουν στο στόχαστρο του αιχμηρού πολιτικά έργου (424 π.Χ.) που αποτελεί επίθεση του ποιητή κατά του δημαγωγού Κλέωνα.
