Η περίοδος της καραντίνας αποδείχτηκε αρκετά δημιουργική για κάποιους καλλιτέχνες. Ο Σπύρος Παπαδόπουλος έστησε ένα «μικρό κοινόβιο» κοντά στην εξοχή με τον Γιάννη Κακλέα και μαζί με τους Θανάση Παπαγεωργίου, Άρη Σερβετάλη και Ορφέα Αυγουστίδη αποφάσισαν να ξορκίσουν το χρόνο και την αναμονή μιλώντας για τις αγωνίες τους και κατεβάζοντας ιδέες. «Πόσο να περιμένουμε πότε θα τελειώσει όλο αυτό που ζούμε με τον κορονοϊό;» μας είπε ο Σπύρος Παπαδόπουλος. «Το πώς προέκυψε αυτός ο ιός και το τι είναι, αποτελούν ερωτήματα που μας βασανίζουν όλους. Η αλήθεια αυτού που ζούμε είναι τόσο ορθολογική όσο και παράλογη και κάπως έτσι, οδηγηθήκαμε στην απόφαση ν’ ανεβάσουμε και να περιοδεύσουμε αυτό το καλοκαίρι με ένα έργο που παίζει με το παράλογο και το λογικό, το "Περιμένοντας τον Γκοντό" του Σάμουελ Μπέκετ».
Φίλος στενός του σκηνοθέτη Γιάννη Κακλέα αλλά και του πολύπειρου ηθοποιού Θανάση Παπαγεωργίου (Βλαντιμίρ) ο Σπύρος Παπαδόπουλος (Εστραγκόν) θα συναντηθεί για πρώτη φορά μαζί τους θεατρικά. Τους θαυμάζει για την κουλτούρα και την καλλιτεχνική τους γραφή όπως μας είπε, και τρέφει ιδιαίτερη εκτίμηση και για τα δυο νεότερα ηλικιακά μέλη της παρέας, τον Άρη Σερβετάλη και τον Ορφέα Αυγουστίδη που θα μοιραστούν τους ρόλους του Πόντζο και του Λάκυ.
Ο Σάμιουελ Μπέκετ έγραψε το σπουδαίο «Περιμένοντας τον Γκοντό» το 1948 στο Παρίσι δημοσιεύθηκε μετά, το 1951 και κατάφερε ν’ ανέβει στο θέατρο το 1953. Από την ημέρα εκείνη το σύγχρονο θέατρο άλλαξε ριζικά. Ο Μπέκετ δίνει στο έργο μια τραγική βαρύτητα μέσα σε μια πρωτοποριακή φόρμα. «Στην παράσταση μας εστιάζουμε στα υπαρξιακά ερωτήματα που τίθενται στο έργο και υπογραμμίζουμε το πικρό χιούμορ. Διαβάζουμε ασταμάτητα αυτήν την περίοδο κι όσο ανακαλύπτω τον Μπέκετ με συγκινεί όλο και περισσότερο ως πνεύμα και ως προσωπικότητα. Μου αρέσει η άναρχη φύση του. Φώναζε, έπινε, έπαιζε μπιλιάρδο, είχε πάθος, διεισδυτική ματιά και απίστευτο χιούμορ. Οι ήρωες του είναι παγιδευμένοι σε ένα παρόμοιο υπαρξιακό αδιέξοδο».
Η παράσταση θα κάνει πρεμιέρα στα μέσα του Ιούλη στην Αθήνα και θα περιοδεύσει σε πολλά από τα ανοιχτά θέατρα της χώρας.
Περισσότερες πληροφορίες
Περιμένοντας τον Γκοντό
Το πιο γνωστό έργο του Ιρλανδού νομπελίστα, κι ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά του θεάτρου του παραλόγου, παρωδεί την προσπάθεια του ανθρώπου να εξηγήσει την ίδια του την ύπαρξη.
