Χορογράφος και χορεύτρια γεμάτη ενέργεια η Αναστασία Μπρουζιώτη μας αποκαλύπτει την πορεία της στην τέχνη, τον άνθρωπο που θαυμάζει περισσότερο και κάνει μια ευχή με αφορμή το «Black Swans» στον Κινητήρα.
Εκτός από το να χορεύω, μου αρέσει εξίσου το να χορογραφώ, το συνειδητοποίησα το 2011 όταν που επέστρεψα στην Αθήνα. Το 2012 ίδρυσα την ομάδα AlmaLibre.co και δημιούργησα το πλαίσιο που μέχρι και σήμερα μου επιτρέπει να δουλεύω και να εξελίσσομαι με σταθερότητα και συνέπεια. Έχω την χαρά τα έργα μου να έχουν ταξιδέψει στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Δύο απ’ αυτά ( «A true story», «Race to grace») διακρίθηκαν και βραβεύτηκαν από τον Διεθνή Διαγωνισμό Χορογραφίας της Μαδρίτης το 2013 και το 2015 ενώ το 2016 με το «Race to grace» φύγαμε για περιοδεία με τον Σταύρο Αποστολάτο σε όλη την Ισπανία. Τον Μάρτιο του 2017 το έργο «Home» κέρδισε την πρώτη θέση (βραβείο κοινού) στο διαγωνιστικό φεστιβάλ του Κινητήρα «In progress Feedback Festival 2017».
Ως χορεύτρια/performer είχα την τύχη να συνεργαστώ με τους LaTaimada, Yelp.com, Soyuz, Παντελή Μάκκα, D.Martinez, Ol.Alvarez, Yannis Antoniou-Kunst-stoff company, Lola Gonzales, Μαριάννα Καβαλιεράτου, Θωμά Μοσχόπουλο στην όπερα «Μανόν», Γιώργο Ζώη στην ταινία «Interruption» και τον Απρίλιο του 2019 θα συνεργαστώ με την Φανή Αρντάν και την κολεκτίβα Λα Ορντ στην όπερα «Λαίδη Mάκβεθ». Τον Νοέμβριο παρουσίασα τη νέα μου δουλειά, «Black Swans», στον Κινητήρα και απ' τις 9 Φεβρουαρίου επιστρέφουμε με τη Ματίνα Κοκολάκη για λίγες ακόμα παραστάσεις.
Μου αρέσει να κινούμαι στο κέντρο. Ίσως με έχεις δει με το ποδήλατο να τριγυρνώ μέσα στην πόλη, αν σου αρέσουν οι βόλτες κάτω από την Ακρόπολη με έχεις δει να τρέχω στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου, αν είσαι φίλος/η φίλου σε ένα party, σε ένα σπίτι κάποιο βράδυ. Αν ασχολείσαι με τον χορό ίσως με έχεις πετύχει σε κάποιο στούντιο να κάνω μάθημα μπαλέτου, σύγχρονου ή yoga. Τις ημέρες που έχω ρεπό θα με βρεις σίγουρα στο Tuk Tuk Thai Street Food, στο Κουκάκι, να τρώω Ταϋλαδέζικο με φίλους και στο Upupa Epops ή στην Λόλα στα Πετράλωνα να πίνω ένα κοκτέιλ. Αλλά, όπως είπαμε! Στις 9,10,15,16,17 Φεβρουαρίου θα χορεύω σίγουρα στον Κινητήρα στην παράσταση «Black Swans»!
Ο χορός είναι ένας κόσμος ανεξάντλητος, ατέλειωτος, γεμάτος προκλήσεις, φαντασία, ανακαλύψεις, προσπάθεια, δυσκολίες, κούραση και πείσμα, γεμάτος μικρές καθημερινές μάχες που άλλοτε κερδίζεις και άλλοτε χάνεις. Είναι ένας κόσμος που όλα επιτρέπονται και δεν επιτρέπονται ταυτόχρονα. Είναι ένας κόσμος υπερβατικός, ένας κόσμος που η λογική συνυπάρχει απόλυτα με την τρέλα. Ένας κόσμος που παρά τους κανόνες του, προσφέρει ελευθερία. Δε διαφέρει πολύ από τον κόσμο που ζούμε, απλά η γλώσσα του είναι η κίνηση και όσοι μιλούν αυτή την γλώσσα βρίσκουν το καταφύγιό τους μόνον εκεί.
«Ο χορός στην Ελλάδα αναπτύσσεται με αργά αλλά σταθερά βήματα. Υπάρχουν εξαιρετικοί χορευτές στην χώρα μας, πολλά ταλαντούχα παιδιά που θα θέλαμε να δούμε επί σκηνής αλλά δυστυχώς δεν υπάρχουν πολλές θέσεις εργασίας».
Η χορογράφος που με έχει συγκινήσει περισσότερο είναι η Πίνα Μπάους. Έχω δει ζωντανά μόνο δύο έργα της, την «Ιεροτελεστία της Άνοιξης» και το «Café Muller», στο οποίο είχα την τύχη να την δω επί σκηνής λίγο πριν πεθάνει. Η ευαισθησία, η αλήθεια, η πίστη, η σκληρή δουλειά, η αγάπη της για τον χορό και τους χορευτές της, η αποκλειστική της αφοσίωση στην ομάδα και το έργο της αποτελούν για μένα πηγή έμπνευσης. Δε με συγκινεί μόνο ως χορογράφος, περισσότερο με συγκινεί ο τρόπος με τον οποίο τάχθηκε στον χορό: όχι μόνο δεν επαναπαύτηκε ποτέ αλλά υποτάχθηκε στην τέχνη της άνευ όρων και μέχρι τέλους.
Η μεγαλύτερη αγωνία μου για την παράσταση «Black Swans» είναι μήπως γίνουν όλα σωστά και δεν έχω να ανησυχώ πια για τίποτα.
Ο χορός στην Ελλάδα αναπτύσσεται με αργά αλλά σταθερά βήματα. Υπάρχουν εξαιρετικοί χορευτές στην χώρα μας, πολλά ταλαντούχα παιδιά που θα θέλαμε να δούμε επί σκηνής αλλά δυστυχώς δεν υπάρχουν πολλές θέσεις εργασίας. Επίσης, δυστυχώς δεν υπάρχουν αρκετοί οικονομικοί πόροι στους οποίους να μπορούν να απευθυνθούν οι δημιουργοί/ χορογράφοι με αποτέλεσμα πολλές παραγωγές να μην μπορούν να φτάσουν στο επιθυμητό επίπεδο, να μην μπορούν προσφέρουν δουλειά σε χορευτές αλλά ούτε και να μπορούν να χρηματοδοτηθούν προκειμένου να προωθήσουν τις δουλειές τους έξω από τη χώρα μας. Όμως, παρά τις δυσκολίες, οι άνθρωποι του χορού επιμένουν να είναι δημιουργικοί και ενεργοί και γι’ αυτό τον λόγο έχουν αρχίσει εδώ και κάποια χρόνια να γίνονται αρκετές προσπάθειες και μάλιστα με επιτυχία, να μπει ο χορός εκτός από τις μεγάλες σκηνές και σε άλλους εναλλακτικούς χώρους με αποτέλεσμα να γίνει πιο προσιτός όχι μόνο για τους χορευτές αλλά και για το ευρύ κοινό. Μέσα απ’ αυτό, έχουν τη δυνατότητα περισσότεροι άνθρωποι να παρουσιάσουν την δουλειά τους, περισσότεροι άνθρωποι να χορέψουν και μέσα από αυτό να δημιουργηθούν νέες τάσεις.
Off the record θα κάνω μια ευχή: Να συνεχίσω να ονειρεύομαι. Το να ονειρεύομαι με κρατάει ζωντανή, με κάνει να χαμογελώ και να συνεχίζω. Μου αρέσει να ονειρεύομαι με τα μάτια ανοιχτά γιατί έτσι μπορώ να κοιτώ τον ορίζοντα και να μοιράζομαι τα όνειρά μου με τους ανθρώπους που αγαπώ.
Περισσότερες πληροφορίες
Black swans
Μια παράσταση με θέμα την πορεία του ανθρώπου προς την πραγμάτωση των ονείρων του, εμπνευσμένη από την ομώνυμη θεωρία του μελετητή και δοκιμιογράφου Νασίμ Νίκολας Ταλέμπ.