Η Κρίστελ Καπερώνη συμπράττει με τις ηθοποιούς Νάστια Βραχάτη, Τζωρτζίνα Λιώση και Ηρώ Πεκτέση στην σκηνική σύνθεση τριών έργων της Λένας Κιτσοπούλου -"Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α.", "Το Πράσινό μου το Φουστανάκι", "Ο Κατάθλας"- με τίτλο "Με σιχάθηκα… αλλά και πάλι όχι εντελώς". Τρεις ιστορίες γυναικών που αγωνίζονται να καταλάβουν τον εαυτό τους και τους γύρω τους ενώνονται σε μία, με το ερώτημα "Πως γίνεται να αισθάνομαι μόνη ανάμεσα σε τόσο πλήθος” να τις ταλανίζει. Οι Αγνή Χιώτη και Σταμάτης Μπάκνης υπογράφουν την δραματουργική επεξεργασία, ο Στέφανος Λώλος τα σκηνικά, η Χριστίνα Μαριάνου την κινησιολογία, η Σοφία Αδαμοπούλου τους φωτισμούς και η Κρίστελ Καπερώνη τα κοστούμια. Στο μπουζούκι ο Πέτρος Δημητρακόπουλος. Αναμένουμε την πρεμιέρα στις 28 Νοεμβρίου στο Θέατρο Tempus Verum - Εν Αθήναις.
Λίγα λόγια για το "Με σιχάθηκα… αλλά και πάλι όχι εντελώς"
Τι συμβαίνει όταν τρεις, φαινομενικά, άγνωστοι άνθρωποι βρίσκονται σε ένα νυχτερινό κέντρο, ξεχασμένο από το Θεό, χωρίς κανέναν τρόπο διαφυγής; Πώς στο διάολο έφτασα εδώ; Γιατί δε θυμάμαι πού ήμουν πριν; Τι σκατά φοράω; Πού πήγε η πόρτα; Ποιος είσαι εσύ; Μαλάκα, κάτι μου θυμίζεις. Αυτό το τραγούδι γιατί παίζει συνέχεια; Χορεύω χωρίς να μπορώ να σταματήσω. Χορεύω χωρίς λόγο. Χορεύω χωρίς χέρια. Χορεύω χωρίς πόδια. Ξανά και ξανά. Και πάλι ξανά. Και φτου και πάλι από την αρχή. Σκατά.
Τριάντα κάτι χρονών στην Ελλάδα σημαίνει: γεμιστά, Εξάρχεια, ουίσκια, ένα τελευταίο τσιγάρο και φύγαμε, κάποιος φίλος που έχει σκοτωθεί, διακοπές, θερινό σινεμά, άπνοια, μποτιλιάρισμα, ονόματα, αδέσποτα, μοναξιά, παρέα, βρώμα, απεργία οι σκουπιδιάρηδες, γέρος στο παγκάκι, γέρος στην στάση λεωφορείου, κλαμένη στην Κυψέλη, χωρίς στόχο, χωρίς ελπίδα, μαλάκες, μαλάκες, χιλιάδες μαλάκες παντού, κόρνες, κούραση, απογοήτευση, αγκαλιά, φιλί, πρώτο φιλί, δεύτερο φιλί, εκατομμυριοστό φιλί, η μάνα μου, η φωνή της μάνας μου, έχω καιρό να μιλήσω με τον πατέρα μου, οικειότητα, φίλοι χρόνων, μαλάκα δεν έχεις αλλάξει καθόλου, να τα πούμε σύντομα, ύπνος, ιδρώτας, τά 'χα, τα χάλασα, τα ξανάφτιαξα, μάτι, μάτια, μάτια, νεκροταφείο, άγνοια, φόβος, κατάθλιψη, αυτοάνοσα, εγώ μικρή, εγώ μεγαλύτερη, εγώ όπως είμαι τώρα· Πώς είμαι;
Προπώληση μέσω viva.gr