Το μεσημέρι της Τετάρτης πραγματοποιήθηκε η συνέντευξη τύπου της παράστασης «Χτυποκάρδια στο Θρανίο» του Αλέκου Σακελλάριου, που διασκευάζει και σκηνοθετεί ο Λάκης Λαζόπουλος, για πρώτη φορά μετά από 56 χρόνια, στη σκηνή του θεάτρου Ήβη. Σχεδόν όλος ο θίασος ήταν εκεί, παλιοί και νεότεροι για να μας δώσουν μία γεύση όσων θα δούμε υπό τις αθάνατες μελωδίες του Μάνου Χατζιδάκι.
«Την αγάπησα από την πρώτη στιγμή, ακόμα κι αν δεν θυμάμαι ποιά ακριβώς ήταν αυτή», μας είπε χαριτολογώντας η Κατερίνα Γερονικολού, που ερμηνεύει το ρόλο της ατίθασης μαθήτριας Λίζας Πετροβασίλη, χαρακτηρίζοντας την ηρωίδα της «αξιολάτρευτη», μέσα σε όλα τα ψεματάκια και τις ζαβολιές της, ενώ αναφέρθηκε και στη σκηνοθετική οπτική του Λάκη Λαζόπουλου, που κατά κάποιο τρόπο φώτισε τους χαρακτήρες «που νομίζουμε όλοι ότι τους ξέρουμε αλλά ίσως και να μην τους ξέρουμε τόσο καλά τελικά».
Ο λίγο «αργοπορημένος από την πρόβα» Ορέστης Τζιόβας, που θα βρεθεί στο πλευρό της Γερονικολού στο ρόλο του γοητευτικού καθηγητή πανεπιστημίου της ιατρικής Δημήτρη Παπαδόπουλου, μας μίλησε για τη διαχρονικότητα του έρωτα των δύο χαρακτήρων, τονίζοντας όμως ότι δεν συναντάμε τόσο συχνά στις μέρες μας γάμους σε τόσο μικρές ηλικίες καθώς οι γυναίκες επιλέγουν πρώτα απ’ όλα τις σπουδές τους.
Τους γονείς της Λίζας υποδύονται η Νίκη Παλληκαράκη και ο Νίκος Γαλανός, ενώ στην παράσταση συναντάμε δύο ακόμα αστέρες του ελληνικού κινηματογράφου, τον Κώστα Βουτσά, στο ρόλο του καθηγητή που έχει βαρεθεί να ακούει τη Λίζα να του λέει «Μάλιστα!» χωρίς ποτέ να υπακούει και τη Μάρω Κοντού που πρωτοτυπεί «σε ένα ρόλο που γράφτηκε για άνδρα», όπως μας θύμισε, ως μία ανδρογυναίκα γυμνασιάρχης την οποία η Λίζα την κάνει έξαλλη. Διαχώρισε την παράσταση από την ταινία τονίζοντας ότι «Θυμίζει κάτι από την ταινία αλλά η παράσταση είναι τελείως διαφορετική!» και «με έναν πολύ ωραίο καπετάνιο», όπως χαρακτήρισε το Λάκη Λαζόπουλο.
Ο πολυπράγμων σκηνοθέτης ολοκλήρωσε τη συνέντευξη τύπου δίνοντας όλα εκείνα τα στοιχεία που κάνουν τη συγκεκριμένη παράσταση ξεχωριστή, διατηρώντας όμως τη διαχρονικότητα της. «Η τέχνη είναι για να παραβιάζει το χρόνο, κι αυτό κάνει το έργο, που έρχεται από το 60’ στο σήμερα», θέτοντας ως ζητούμενο τη μοναδικότητα στο καθετί, αντίθετα με την τάση της σημερινής εποχής και ξεκαθαρίζοντας παράλληλα ότι είναι τέτοια η δύναμη του έργου και των ηρώων που δεν υπάρχει καμία ταύτιση με τους πρωταγωνιστές. Μίλησε για το κείμενο, λέγοντας ότι δεν χρειάστηκε καμία αλλαγή στο θεατρικό έργο του Σακελλάριου που έγραψε το 1962 και ανέβηκε στο θέατρο Κοτοπούλη, τονίζοντας ότι έχει άλλη δομή και διαφορετικές σκηνές από την ταινία.
Παράλληλα, μίλησε και για τον τρόπο που εργάστηκε σκηνοθετικά, ανασύροντας το παρελθόν που κρύβει το έργο «σαν να έρχεται η εποχή από παλιά, όπως γυρνάς μια σελίδα στο φωτογραφικό άλμπουμ και σου ξυπνάει αυτό που έχεις ζήσει». Σε αυτό βοηθούν οι οθόνες, που ως μέρος του σκηνικού εισάγουν κινηματογραφημένες προβολές μέσα στην παράσταση, δημιουργώντας μια θεατρικο-κινηματογραφική συνθήκη, ενώ αποκάλυψε ότι σε αυτές θα συμμετέχουν ο Σταμάτης Φασουλής, η Μαρία Καβογιάννη, η Μίρκα Παπακωνσταντίνου αλλά κι ο ίδιος. Δεν γινόταν βέβαια να μην αφιερώσει μερικά λεπτά στο Μάνο Χατζιδάκι και στο λόγο που επέλεξε τις δικές του μελωδίες για να ντύσει μουσικά το έργο, κι όχι του Μίμη Πλέσσα από το θεατρικό του 1962. Τιμής ένεκεν για την αγάπη που είχε ο Αλέκος Σακελλάριος στη μουσική του Χατζιδάκι και γιατί, όπως έκλεισε ο Λάκης Λαζόπουλος, «αυτό θα έκανε κι ο Σακελλάριος».
Περισσότερες πληροφορίες
Χτυποκάρδια στο θρανίο
Η Λίζα Πετροβασίλη επιστρέφει στο σανίδι 56 χρόνια μετά την πρώτη της θεατρική αλλά και την κινηματογραφική επιτυχία, για να προσφέρει στιγμές γέλιου και νοσταλγίας με το ξένοιαστο και ατίθασο ταμπεραμέντο της.