Χρόνια τώρα το θέατρο καταφεύγει στη λογοτεχνία για να αντλήσει υλικό και ιδιαίτερα το θέατρο για παιδιά. Οι εμβληματικοί λογοτεχνικοί χαρακτήρες με την επιθυμία να μετατραπούν σε δυναμικές σκηνικές προσωπικότητες δρασκελίζουν το χρόνο και έρχονται να μας αποκαλύψουν τον «άγνωστο», ίσως, στα σύγχρονα παιδιά κόσμο τους. Ο «Τρελαντώνης» της Πηνελόπης Δέλτα είναι ένας τέτοιος ήρωας. Το γοητευτικό κλασικό παιδικό ανάγνωσμα της ελληνικής λογοτεχνίας γραμμένο το 1932, αναφέρεται στις σκανταλιές του μικρού αδελφού της συγγραφέως, Αντώνη Μπενάκη, εθνικού ευεργέτη ιδρυτή του Μουσείου Μπενάκη και φέτος γίνεται παράσταση.
Η Σοφία Σπυράτου μετέφερε στη θεατρική σκηνή το εκπληκτικό μυθιστόρημα, το 2012, στο θέατρο Ακροπόλ σε διασκευή του Στρατή Πασχάλη και από τις 10 Νοεμβρίου επιχειρεί ένα νέο ανέβασμα αυτή τη φορά στο Βεάκη με πρωταγωνιστή το Σταύρο Σβήγκο. Έναν ηθοποιό με ευγενική φυσιογνωμία αλλά και μια ανυπότακτη σπιρτάδα στο βλέμμα, ό,τι πρέπει για το ρόλο του ατίθασου αγοριού που έκανε τη σκανδαλιά παντιέρα. Δίπλα στον Τρελαντώνη που περνά από την πρώτη παιδική ηλικία σε μια πιο ώριμη βρίσκονται η Πουλουδιά (Αντιγόνη Ψυχράμη), η θεία Μαριέτα (Ελένη Καρακάση), η θεία Αργινή (Τζωρτζίνα Παλαιοθόδωρου), η Αλεξάνδρα (Χλόη Μάντζαρη), ο Αλέξανδρος (Αντώνης Σταμόπουλος) κ.ά.
Υπάρχει πάντα μια δυσκολία στην απόδοση ενός λογοτεχνικού κειμένου: η πυκνότητα του λόγου, η περιγραφικότητα, η περιορισμένη δράση, η καλή ροή. Δυστυχώς σε πολλές θεατρικές διασκευές λογοτεχνικών έργων έχουμε δει να μην δίνεται η απαιτούμενη προσοχή. Η Πηνελόπη Δέλτα είναι η κυριότερη εκπρόσωπος του παιδικού μυθιστορήματος στην Ελλάδα και τα έργα της αγγίζουν την καρδιά και τη φαντασία με διαφορετικό τρόπο, οπότε η διασκευή του έργου της δεν αποτελεί εύκολη περίπτωση καθώς μεσολαβεί και ο παράγοντας χρόνος. Άλλη η εποχή της κι άλλη η δική μας…
Η αποδεδειγμένα καλή συνεργασία της σκηνοθέτιδας Σοφίας Σπυράτου με τον ποιητή και μεταφραστή Στρατή Πασχάλη είναι ένα εχέγγυο για να επιτευχθεί η θεατρική αμεσότητα που χρειάζεται το έργο, δίνοντας έμφαση στην ανασύσταση του κλίματος της εποχής αλλά χωρίς να λείπει ένα μοντέρνο βλέμμα.