Η σχέση ταχύτητας και χρόνου, παρελθόντος και μέλλοντος, όσο ρευστή κι αν είναι, εκφράζεται μέσα από τις χορογραφίες των δύο διαπρεπών χορογράφων Αντώνη Φωνιαδάκη και Αλεξάντερ Έκμαν, που καθοδηγούν το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (3-6/5).
Μπορούν να καυχιούνται ότι, αναζητώντας τρόπους για να ξεπεράσουν τον «κανόνα», εμβαπτίζουν τα έργα τους σε μια επαναστατικότητα, που στην παντιέρα της κυματίζουν η σωματικότητα και η εκφραστικότητα – το έχουμε διαπιστώσει ιδίοις όμμασι στις παραστάσεις που έχουν παρουσιάσει μέχρι σήμερα στις διεθνείς σκηνές αλλά και στην Αθήνα. Τόσο για τον δικό μας διεθνή χορευτή/χορογράφο Αντώνη Φωνιαδάκη, ο οποίος διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του Μπαλέτου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (2016-17) όσο και για τον Σουηδό χορογράφο Αλεξάντερ Έκμαν, τα προσωπικά κοινωνικά βιώματα τροφοδοτούν την τέχνη τους και, σε συνδυασμό με την κινησιολογική γλώσσα που χρησιμοποιούν, δημιουργούν ένα ιδιαίτερο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Προσκεκλημένοι της Λυρικής Σκηνής, οι δύο χορογράφοι παρουσιάζουν τα έργα τους σε ένα χορευτικό δίπτυχο που θα φιλοξενηθεί στην αίθουσα «Σταύρος Νιάρχος» της ΕΛΣ (3-6/5).
Για το «Équilibre» (φωτό) ο Αντώνης Φωνιαδάκης χρειάζεται εύπλαστους χορευτές, με καλό συντονισμό κι ευκρίνεια κινήσεων για να κρατήσουν τη γραμμική αίσθηση του έργου, χωρίς ωστόσο να χάνεται η ρευστότητα που επιτρέπει ένα «παιχνίδισμα» πάνω στη σκηνή υπηρετώντας το νεοκλασικό ύφος. Η πρώτη εκδοχή της χορογραφίας παρουσιάστηκε στο Summer Nostos Festival του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος» τον Ιούνιο του 2017. Ο Φωνιαδάκης, ο οποίος δείχνει πάντα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη σχέση ταχύτητας και χρόνου, εμπνέεται από τις συνθέσεις του διάσημου Φίλιπ Γκλας, συνώνυμες για πολλούς με τον όρο «μινιμαλισμός» στη σύγχρονη μουσική.
«Συναισθηματικά η μουσική του Γκλας “χτυπάει φλέβα” στο ευρύ κοινό. Είναι λυρική κι επαναλαμβανόμενη, με αποτέλεσμα τα μουσικά της μοτίβα, θες δεν θες, να σε υπνωτίζουν και να σε συνεπαίρνουν. Το συγκεκριμένο μουσικό έργο είναι η μουσική επένδυση της γνωστής ταινίας “Koyaanisqatsi” του Γκόντφρι Ρέτζιο. […] Είναι τόσο μεγάλη χαρά να πάλλομαι στις δονήσεις αυτής της μουσικής που ό,τι δημιούργησα στο “Équilibre” βγήκε μέσα από ένα συναίσθημα πέραν της τεχνικής και της αισθητικής».
Δουλειά του 34χρονου Αλεξάντερ Έκμαν είδαμε το 2007 στο 5ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Αθήνας σε ένα ντουέτο με τον Έιμαν Χάρπερ και το 2014 στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, όπου παρουσίασε την πολυβραβευμένη χορογραφία «Cacti» (ολλανδικό βραβείο χορού Zwaan 2010, National Dance Award 2012, Βραβείο Olivier 2012, Βραβείο Helpmann 2013). Την ίδια χορογραφία θα δούμε τώρα σε αυτήν την πρώτη του συνεργασία με το Μπαλέτο της Λυρικής. Η θητεία του Σουηδού χορογράφου στο σπουδαίο Nederlands Dans Theater 2 φαίνεται να τον έχει επηρεάσει καταλυτικά και είναι εμφανής στις παραστάσεις του, οι οποίες σφύζουν από θεατρικότητα και ταχύτητα, ενώ αποφεύγουν την όποια μορφή αισθητικής ή ερμηνευτικής επιτήδευσης.
Στη χορογραφία που θα δούμε στόχος του είναι να κάνει ένα σχόλιο γύρω από την κριτική, που πολλές φορές γίνεται για ένα έργο τέχνης, πότε με ένα ψήγμα και άλλοτε με μια υπερβολή ναρκισσισμού. Ο Έκμαν, που συνεργάζεται για πρώτη φορά με μουσικούς επί σκηνής, χρησιμοποιεί μουσική Χάιντν, Μπετόβεν και Σούμπερτ για να φτιάξει το μουσικό χαλί πάνω στο οποίο θα χτιστεί ένας χορευτικός κόσμος γεμάτος μυστήριο.
