Ο Δημήτρης Λάλος σκηνοθέτης της παράστασης «Αρρώστια της νιότης» του Φέρντιναντ Μπρούκνερ μοιράζεται μαζί μας σκέψεις που θα κάνουν το σύγχρονο θεατή να μπει στην ουσία του ψυχογραφήματος που διαδραματίζεται λίγο πριν την άνοδο του φασισμού στην Αυστρία του Μεσοπολέμου
Αρρώστια είναι…..μια νεολαία χωρίς στόχο.
Η νεότητα είναι το Όνειρο του γήρας.
Το έργο είναι το αντικείμενο που έχει τη δύναμη να ενώσει δυο υποκείμενα. Τον καλλιτέχνη και το θεατή μέσα στο χρόνο.
Το ψυχολογικό υπόβαθρο των ηρώων, που ζουν με τον μηδενισμό και στον κυνισμό παρότι είχε τα εφόδια για κάτι καλύτερο, αποδεικνύει πως η πληροφορία δεν είναι πάντα και γνώση. Η γνώση δεν είναι πάντα σοφία.
Η εποχή των άκρων τότε και σήμερα…Από τις περίφημες Επιστολές περί της αισθητικής αγωγής του ανθρώπου του Σίλερ μέχρι σήμερα λίγα πράγματα φαίνετε να έχουν αλλάξει. Πολλές φορές πίσω από τις πιο αντιφασιστικές δράσεις κρύβεται ο φασισμός.
Μέσα από το έργο ανακάλυψα πόσο τα παιχνίδια εξουσίας είναι μέρος της ζωής μας.
Αυτό που με φοβίζει είναι να ξυπνήσω μια μέρα μόνος.
Εύχομαι, παρόλο που δεν έχει μάθει τίποτα η ανθρωπότητα από την ιστορία κάποια στιγμή να το κάνει.
Πρόσθεσα το Τempus Verum στο όνομα του θεάτρου Εν Αθήναις όχι απλά ως τίτλο αλλά για να ξανά συστήσω στο θεατρόφιλο κοινό το θέατρο με το νέο στίγμα της δικής μου δουλειάς. Tempus Verum. Ο Καιρός της Αλήθειας στο Εν Αθήναις
Περισσότερες πληροφορίες
Η αρρώστια της νιότης
Γραμμένο το 1926, το έργο παρακολουθεί μια ομάδα φοιτητών Ιατρικής που άθελά τους προετοιμάζουν το έδαφος για τα κηρύγματα της εθνικοσοσιαλιστικής ιδέας.