Συγκρατημένη, γοητευτική, ενστικτώδης και με διεισδυτικό βλέμμα η Θάλεια Ματίκα μοιράζεται μαζί μας σκέψεις της για την ηρωίδα που ενσαρκώνει στο «Έγκλημα και τιμωρία» του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι αλλά και για την παράσταση, που συνεχίζει να παίζεται με επιτυχία στο θέατρο Άνεσις.
Στη Σόνια θαυμάζω τη δύναμη της ψυχής της. Μία δύναμη που κινητοποιείται από την άδολη αγάπη που θρέφει για τους συνανθρώπους της. Αποφασίζει να θυσιάσει τον εαυτό της για να προσφέρει στην οικογένειά της μία ελπίδα, ακόμα κι αν ξέρει ότι το πιθανότερο είναι η θυσία της να αποβεί άκαρπη.
Για να πλάσω το ρόλο αφέθηκα πλήρως στην καθοδήγηση του σκηνοθέτη μας, Λεβάν Τσουλάτζε. Ήταν τόσο καλά προετοιμασμένος που απαντούσε στα ζητούμενά μας πριν αυτά καν δημιουργηθούν. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, τη σκηνική παράδοσή μας στις οδηγίες του και την ανάπτυξη μίας σχέσης εμπιστοσύνης και αμοιβαίου σεβασμού.
Αυτό που με έμαθε είναι η δύναμη που μπορεί να κρύβει ένας άνθρωπος, παρά τα απανωτά χτυπήματα που δέχεται από τη μοίρα. Αξιοπρόσεκτο είναι ότι μια χαμένη φαινομενικά ψυχή όπως η Σόνια, όχι απλώς καταφέρνει να σταθεί στα πόδια της διατηρώντας την αξιοπρέπειά και την πίστη της, αλλά αποκτά και κατά μία έννοια την αγιοσύνη, ως μία άλλη Μαρία Μαγδαληνή, καταφέρνοντας να συμβάλλει στη σωτηρία ενός εγκληματία όπως ο Ρασκόλνικοφ.
Αποκαλυπτική είναι η φράση όπου απευθυνόμενη στο Ρασκόλνικοφ, όταν εκείνος της αποκαλύπτει το έγκλημά του, λέει: ''Ο Χριστός ήρθε στη Γη για να μας μάθει πως να ζούμε, όχι για να μας δίνει δικαιολογίες. Πρέπει να παραδοθείς. Μόνο έτσι θα ξανακερδίσεις το δικαίωμα να θεωρείσαι ζωντανός''. Δείχνει την αγνή πίστη της προς το Θεό που σύμφωνα με εκείνη είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να οδηγήσει στη λύτρωση, στη ψυχική σωτηρία, στην-ακόμα και επί γης-ανάσταση, ενός αμαρτωλού.
Η πιο καθοριστική σκηνή με τον Ρασκόλνικοφ είναι όταν εκείνος κυριευμένος από τις τύψεις της ενοχής του αποφασίζει να τη συναντήσει γιατί συνειδητοποιεί ότι είναι ο μόνος άνθρωπος που θα μπορούσε να τον καταλάβει. Ο Ντοστογιέφσκι σ' αυτό το διάλογο θέτει το ζήτημα του ανθρώπινου προορισμού, της ύπαρξης ή όχι του Θεού, της σύγκρουσης ανάμεσα στην πίστη και τη λογική. Ερωτήματα που κυριαρχούν μέχρι σήμερα και δε θα πάψουν ποτέ να απασχολούν τις κοινωνίες.
Στην παράσταση αξίζει να προσέξετε την αναζήτηση των χαρακτήρων για τα πραγματικά κίνητρα των πράξεών τους. Το σαρκασμό και το χιούμορ που μπορεί να αναβλύσει μέσα από ένα κλασσικό κείμενο που πολλές φορές το δέος και ο σεβασμός απέναντί του μπορεί να αποστραγγίξει αυτά τα στοιχεία και να οδηγήσει σε μια σκηνική σοβαροφάνεια.
Περισσότερες πληροφορίες
Έγκλημα και τιμωρία
Εξαιρετικός ο Τ. Ιορδανίδης στο ρόλο του φτωχού φοιτητή Ρασκόλνικοφ, ο οποίος, θεωρώντας ότι είναι «υπεράνθρωπος», διαπράττει ένα έγκλημα, στην εντυπωσιακή παράσταση του Γεωργιανού διακεκριμένου σκηνοθέτη.