Ονειροπόλα χορεύτρια σε καμπαρέ, η Τσάριτι πάντα σκοντάφτει σε λάθος… εραστή. Όμως εκείνη δεν το βάζει κάτω, αισιοδοξεί και διεκδικεί, μας λέει η Σμαράγδα Καρύδη, πρωταγωνίστρια στο «Sweet Charity» του Μπομπ Φόσι. Το διάσημο μιούζικαλ ανεβαίνει από τις 16/3 στο Μπάντμιντον μ’ ένα all-star ελληνικό καστ, που έχει την καθοδήγηση του Τσετ Γουόκερ, στενού συνεργάτη του «μίστερ μιούζικαλ» Μπομπ Φόσι.
Τι αγαπήσατε περισσότερο στην Τσάριτι;
Όλοι τη λένε κακομοίρα, όμως στην πραγματικότητα είναι από τα πιο δυνατά πλάσματα, κι αυτό μου αρέσει. Ανοίγεται, δεν κρατάει καθόλου άμυνες, δίνεται στο καινούργιο χωρίς να έχει πρόβλημα με το παλιό, κι ό,τι την πληγώνει το ξεχνά. Είναι η απόλυτα αισιόδοξη και θετική γυναίκα, ενώ οι φίλες της (σ.σ. τις ερμηνεύουν η Ντορέτα Παπαδημητρίου και η Νάντια Μπουλέ), είναι πιο κυνικές. Θέλουν να φύγουν από το κλαμπ που δουλεύουν μαζί, αλλά εκείνες, σε αντίθεση με την Τσάριτι, δεν τολμούν να το διεκδικήσουν. Ως ρόλος, δεν είναι από τους πιο δύσκολους που έχω παίξει. Το θέμα είναι να βγάλω τη χαριτομενιά, τη γλύκα, την αισιοδοξία, τη χαρά και την παιδικότητα που έχει. Όλο αυτό δεν είναι κόντρα σε μένα. Είμαι κι εγώ αισιόδοξη, κι όταν η λογική μου λέει ότι όλα θα πάνε χάλια, εγώ λέω ότι όλα θα πάνε καλά.
Από τη συνεργασία σας με τον Τσετ Γουόκερ τι έχετε αποκομίσει;
Ο Τσετ μας μαθαίνει τον τρόπο με τον οποίο γίνονται οι πρόβες στο Μπρόντγουεϊ. Σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, οι πρόβες δεν κρατούν περισσότερο από δύο μήνες. Για τον Τσετ και το συνεργάτη του είναι αδιανόητο να φτάσεις στην πρόβα με καθυστέρηση, να μην έχεις πιει καφέ και να μην έχεις ζεστάνει τη φωνή και το κορμί σου. Είναι καλή η μέθοδος που χρησιμοποιεί, έχει πειθαρχία, πλάκα, χιούμορ και τελικά όλα γίνονται με έναν πιο ξεκούραστο τρόπο. Είναι πανέξυπνος, μπορεί να μην ξέρει τη γλώσσα, αλλά καταλαβαίνει και την παραμικρή λεπτομέρεια.
Γιατί είναι τόσο δημοφιλή τα έργα του Φόσι τόσες δεκαετίες μετά;
Οι χορογραφίες του είναι αξεπέραστες. Οι κινήσεις έχουν δύναμη και, παρότι πολλές φορές μοιάζουν εύκολες, είναι υπερβολικά δύσκολες. Στην Ελλάδα, δεν διδασκόμαστε το στιλ του Φόσι στις δραματικές σχολές, κι απ’ ό,τι έμαθα, ούτε στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης ή στη Λυρική. Πάντως, το κινηματογραφικό «Sweet Charity», κατά τη γνώμη μου, δεν η καλύτερη ταινία του και σίγουρα, τώρα που καταπιάνομαι με το θεατρικό, μπορώ να πω ότι αυτό είναι πιο σφιχτό, δεν έχει τόσες κοιλιές όσες η ταινία.
Κινηματογραφικά αριστουργήματα του Φόσι είναι το «Καμπαρέ» και το «Αll that jazz», ταινίες που τις είδα μικρή με τη μαμά μου, στο Εκράν και τη Ριβιέρα, κι έμεινα άναυδη. Πάντα με μάγευε το μουσικό θέατρο, όμως στην Ελλάδα δεν ήταν διαδεδομένο όταν τελείωσα τη σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Μόνο η Αλίκη Βουγιουκλάκη έκανε τα δικά της, και η Σμαρούλα Γιούλη. Πλέον κάνουμε πάρα πολύ ωραίες παραγωγές και τα περισσότερα νέα παιδιά ξέρουν να χορεύουν και να τραγουδούν.
Τι σας δυσκόλεψε στη συγκεκριμένη παραγωγή;
Όλοι βάζουμε τον καλύτερο εαυτό μας και πρέπει να δώσουμε την ίδια βαρύτητα στο χορό, στην κίνηση αλλά και στην ερμηνεία του ρόλου. Στο συγκεκριμένο μιούζικαλ χρειάζεται να είσαι πρώτα ηθοποιός, μετά χορευτής και μετά τραγουδιστής. Τα τραγούδια δεν είναι πολύ δύσκολα, δεν είναι του επιπέδου «Βίκτορ/Βικτόρια». Το πιο δύσκολο για μένα είναι η αντοχή, το να μπορείς να μιλάς χωρίς να λαχανιάζεις. Γι’ αυτό κι έκανα μεγάλη προετοιμασία από το καλοκαίρι. Το μόνο που μου ζήτησε να κάνω ο Γουόκερ ήταν το τρέξιμο, για να μπορώ να βρω τις σωστές αναπνοές. Μετά την παράσταση του «Σικάγο», επειδή την «ψώνισα» με το μιούζικαλ, ξεκίνησα να κάνω μαθήματα τραγουδιού και χορού, και τα συνεχίζω εντατικά.
Πιστεύετε πως φτάνει το ταλέντο για να ξεχωρίσει ένας ηθοποιός ή χρειάζεται κάτι περισσότερο;
Θέλει πολλή δουλειά και επανάληψη ιδιαίτερα το μιούζικαλ που έχει πολλές τεχνικές λεπτομέρειες.
Στο άκουσμα του ονόματος σας όλοι θα πουν όμορφη. Σας ενοχλεί η ανάδειξη ενός εξωτερικού χαρακτηριστικού; Τώρα που μεγαλώνω δεν με ενοχλεί.
Νομίζω ότι πλέον ότι είσαι έχει φανεί, ο καθένας έχει σχηματίσει μια άποψη για σένα και τις περισσότερες φορές ό,τι κι αν κάνεις δεν αλλάζεις εύκολα αυτή την άποψη.
Ακούγεστε σαν να τα έχετε «βρει» με τον εαυτό σας.
Έχω χαλαρώσει λίγο, δεν τα έχω βρει απόλυτα γιατί πολλές φορές τα προβλήματα που έχεις σου ξανά χτυπάνε την πόρτα. Ξέρω πλέον να τα αναγνωρίζω και μπορώ να μην τα αφήνω να με μπερδεύουν και να μου φέρνουν εμπόδια. Μερικά προβλήματα βέβαια μπορεί και να μην τα λύνεις ποτέ γιατί ίσως να σε βολεύουν κάπου.
Ποιο είναι το πιο δύσκολο πράγμα που πρέπει να διαχειριστείτε σε σχέση με τους συναδέλφους;
Το να μπορείς να μιλάς μια κοινή γλώσσα όταν είσαι εντός και εκτός σκηνής. Δεν έχω συναντήσει δύσκολα πράγματα ίσως γιατί τα έχω αποφύγει. Αποφεύγω τις κακοτοπιές, δηλαδή δεν μπλέκω με άτομα που θα με οδηγήσουν σε αδιέξοδο. Δεν μπορώ τους τρελούς. Υπάρχουν συνάδελφοί, σκηνοθέτες και ηθοποιοί που ξεφεύγουν μερικές φορές κι έχουν ακραίες συμπεριφορές. Αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά εγωκεντρισμός. Η δική τους τρέλα πρέπει να καπελώσει τα πάντα. Γενικά μου αρέσει να συζητάω και να βάζω όρια από την αρχή. Έτσι, όλοι ξέρουν με τι έχουν να κάνουν. Προσπαθώ να είμαι ειλικρινής γιατί η ειλικρίνεια σου λύνει θέματα.
Στις τυχόν αρνητικές κριτικές πώς αντιδράτε;
Δεν μου αρέσει να διαβάζω αρνητικά πράγματα, γι’ αυτό και πολλές φορές αποφεύγω τα ανυπόγραφα κείμενα. Δεν ιδρώνει το αφτί μου τώρα πια. Καταλαβαίνω ποιος λέει τι και γιατί, και δεν το παίρνω τόσο προσωπικά. Η κριτική μού αρέσει και την επιζητώ από τους συναδέλφους μου. Το να γράφει όμως κάποιος ότι του ’ρθει επειδή ξύπνησε στραβά ή επειδή πρέπει γενικώς να γράψει κακίες για να πουλήσει το καταλαβαίνω και το αξιολογώ αναλόγως.
Η σχέση σας με τα social media ποια είναι;
Πρόσφατα μπήκα στο instagram, μου αρέσει γιατί είναι νεανικό, ποπ, με διασκεδάζει και είναι ανώδυνο. Βάζω φωτογραφίες της πρόβας, της παράστασης, ποτέ όμως προσωπικές. Δεν έχω καμία σχέση με το facebook και το twitter. Δεν αντέχω το ξεκατίνιασμα. Βλέπω πολλούς φίλους μου να παθαίνουν τρέλα με κάτι που τους έχουν γράψει κι εύκολα να χάνεται ο έλεγχος.
Περισσότερες πληροφορίες
Sweet Charity
Απολαυστικότατο μιούζικαλ που κυλάει όμορφα και ωραία μέσα σε ένα ευχάριστο νεοϋορκέζικο ’60s μουσικοχορευτικό τοπίο, κεντραρισμένο γύρω από τον γοητευτικό και γεμάτο αισιόδοξο χιούμορ χαρακτήρα της Σμαράγδας «Τσάριτι» Καρύδη
