Ρομαντικός, ρεαλιστής και κάποιες φορές κυνικός, με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο, ο Άκης Δήμου, ανήκει στο βαρύ πυροβολικό των σύγχρονων ελλήνων δραματουργών. Το έργο του «Το κενό αυτοπροσώπως» επέλεξε να ανεβάσει αυτό το χειμώνα ο Δάνης Κατρανίδης στο θέατρο του, με σκηνοθέτη τον Κωνσταντίνο Ρήγο και συμπρωταγωνίστρια την Παναγιώτα Βλαντή. Είναι μια επίκαιρη «κωμωδία για την ήττα» και διαδραματίζεται σε ένα αθηναϊκό διαμέρισμα τον ιλαροτραγικό Αύγουστο του 2015.
Ένας χαρακτηριστικός διάλογος από το έργο:
ΛΟΥΙΖΑ Καλύτερα να περάσω αύριο. Δεν είναι η κατάλληλη μέρα.
ΜΙΛΛΗ Μα, όχι. Θα χαρεί πολύ που θα σας δει. Έχετε να βρεθείτε τόσα χρόνια.
ΛΟΥΙΖΑ Μιλάμε στο τηλέφωνο.
ΜΙΛΛΗ Στο τηλέφωνο δεν έχεις εικόνα.
ΛΟΥΙΖΑ (ψάχνοντας την τσάντα της) Δε νομίζω ότι του λείπει η εικόνα μου. (στιγμιαία παύση)
ΜΙΛΛΗ Αν θέλετε να καπνίσετε
ΛΟΥΙΖΑ (βγάζει μια βεντάλια) Το ‘χω κόψει.
ΜΙΛΛΗ Και ‘γω. Εδώ και δυο μήνες. Μερικές φορές μου λείπει αλλά βάζω και βλέπω Βουλή. Έτσι απασχολώ τα χέρια μου.
ΛΟΥΙΖΑ Τα χέρια σας;
ΜΙΛΛΗ Ναι. Τους βλέπω και τους μουντζώνω. Την ξέρετε την κατάστασή μας.
ΛΟΥΙΖΑ Τα διαβάζω.
ΜΙΛΛΗ Στην Ισπανία πώς είναι;
ΛΟΥΙΖΑ Το παλεύουν.
ΜΙΛΛΗ Τι να κάνουν κι αυτοί; Μας έχει πνίξει ο Βορράς. Για κατιμά μας έχει. Τι θέλουν, μου λέτε; Να μεταναστεύσουμε και να τους αφήσουμε τη χώρα οικόπεδο; Και πού να πάμε δέκα εκατομμύρια άνθρωποι; Εδώ πρέπει να μείνουμε! Να κλειδώσουμε και να τους μαντρώσουμε απέξω. Τι τους θέλουμε τους ξένους; Αν είναι να καταστραφούμε, έχουμε τους δικούς μας.
Τα πρόσωπά του έργου συναντιούνται με το μοιραίο και παλεύουν να το ανατρέψουν. Μια διάσημη σχεδιάστρια μόδας που αποστρέφεται το μαύρο χρώμα. Ένας νευρωτικός παραλίγο σκηνοθέτης με ροπή στις αινιγματικές σχέσεις. Δίπλα τους, μια πρώην σύζυγος εκδότη εφημερίδας και δεξιοτέχνης του μουσακά κι ένας νεαρός με αδυναμία στις Ιταλίδες τραγουδίστριες της δεκαετίας του ’60. Και μετά; Ένα drug show σ’ ένα κλαμπ της Μαδρίτης την Πρωτοχρονιά του ‘14. Μια θανατηφόρα γραβάτα δεμένη στο λαιμό ενός άτυχου άντρα και μια άλλη, λυμένη για το χατίρι μιας γυναίκας. Ένας καναπές στα σκουπίδια κι ένας δεύτερος στα σαλόνι. Ένα ιατρικό ανακοινωθέν που καθυστερεί, ένα δείπνο με τηγανητά χέλια, η ανάμνηση ενός πυρπολημένου τροχόσπιτου στη Σαρωνίδα και οι συνέπειες της βραδιάς των εκλογών του ’93… Και μετά; Η πρεμιέρα της παράστασης αναμένεται στα τέλη Οκτωβρίου