Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κίχλη το νέο βιβλίο του Γιώργου Τσακνιά, με τον ιδιότυπο τίτλο Ουμπίκικους. Πρόκειται για μια συλλογή πεζών κειμένων που κινούνται ανάμεσα στη λογοτεχνική αφήγηση, το δοκίμιο και την αυτομυθοπλασία, συνθέτοντας ένα υβριδικό έργο, όπου το πραγματικό και το φαντασιακό συναντιούνται σε ένα πεδίο συνεχούς μεταμόρφωσης.
Στις σελίδες του βιβλίου, μια γειτονιά του Λονδίνου μεταμορφώνεται για λίγα λεπτά σε μικρή Σοβιετία, ενώ η τελευταία Οικουμενική Σύνοδος του 787 μ.Χ. λειτουργεί ως "διαβατήριο" για την είσοδο του αφηγητή στις ΗΠΑ. Η Πράγα του Κάφκα μένει προσωρινά εκτός διαδρομής, καθώς μια νυχτερινή περιπλάνηση στα στενά της παλιάς πόλης ανασύρει απρόσμενα τη σκιά του ελληνικού μετεμφυλιακού κράτους. Την ίδια στιγμή, σε μια φαινομενικά αθώα παιδική χαρά, ο συγγραφέας συνειδητοποιεί με ειρωνική διάθεση ότι δεν μπορεί να είναι ubiquitous, ούτε καν… ουμπίκικους.
Οι αναμνήσεις, οι σκέψεις και οι συνειρμοί του Τσακνιά, συχνά πυροδοτημένοι από εικόνες, στίχους, βιβλία ή μουσικές, διαμορφώνουν μια παράλληλη πραγματικότητα που εισχωρεί και διασταυρώνεται με την κυριολεκτική. Έτσι, οι έννοιες του χώρου και του χρόνου μοιάζουν να χαλαρώνουν, επιβεβαιώνοντας τον Άλμπερτ Αϊνστάιν, ο οποίος σημείωνε ότι "δεν είναι παρά τρόποι να σκεφτόμαστε, όχι συνθήκες στις οποίες ζούμε".
Με τη χαρακτηριστική λοξή ματιά του συγγραφέα και με τη διαλεκτική παρουσία του χιούμορ, τα κείμενα του Ουμπίκικους αναδεικνύουν το παράδοξο, το απροσδόκητο και τη συχνά κωμική όψη των γεγονότων — μια κωμικότητα που, όπως συμβαίνει συχνά στη ζωή, δεν στερείται στιγμών υπόγειας ή εμφανέστερης τραγικότητας.
Το νέο βιβλίο του Γιώργου Τσακνιά προσκαλεί τον αναγνώστη να περιπλανηθεί σε έναν κόσμο όπου η καθημερινότητα συναντά την ιστορία, και το προσωπικό βίωμα μεταμορφώνεται σε μια αφήγηση πλούσια, αιχμηρή και βαθιά ανθρώπινη.
Διαβάστε Επίσης
