Hic sunt dracones (Εδώ υπάρχουν δράκοντες). Χαρτογραφώντας το άγνωστο: ένα project του Rick Lowe
Οι συλλογές του Μουσείου Μπενάκη επικοινωνούν με τη σύγχρονη τέχνη με έναν απρόσμενο τρόπο: ο καλλιτέχνης Rick Lowe επιχειρεί μία ζωγραφική χαρτογράφηση και, συνεργαζόμενος με τους επιμελητές Πολύνα Κοσμαδάκη και Γιώργος Τζιρτζιλάκης, την επιστημονική ομάδα του μουσείου και το αρχιτεκτονικό γραφείο ARΕΑ, διερευνά τρόπους αφήγησης των σκοτεινών πτυχών του κόσμου και φαντασιακής σύλληψης νέων κοσμολογιών και διαδρομών. Ο Αμερικανός καλλιτέχνης - του οποίου η πρακτική αφορά το πώς και τι μπορεί να προσφέρει η σύγχρονη τέχνη και ο πολιτισμός - αναγνωρίστηκε στην ελληνική σκηνή με το Victoria Square Project (VSP), το "κοινωνικό γλυπτό" που εγκατέστησε το 2016 στην Πλατεία Βικτωρίας σε συνεργασία με τη Μαρία Παπαδημητρίου. Η δημιουργία τέτοιων κοινωνικών πρότζεκτ οδήγησε τον Lowe σε μία ακόμη βαθύτερη εξερεύνηση των κοινωνικοπολιτικών ανησυχιών και έτσι άρχισε να ασχολείται με τα εικονογραφικά και αλληγορικά εργαλεία της χαρτογραφίας. Τα έργα του μιλούν για το άγνωστο, το αθέατο και το αχαρτογράφητο, αναμειγνύοντας μορφές της υλικής και της κοινωνικής, της φαντασιακής και της ψυχικής χαρτογράφησης. Ο τίτλος της έκθεσης είναι μια αναφορά στον τρόπο που οι χαρτογράφοι του Μεσαίωνα απεικόνιζαν άγνωστα μέρη, εκτάσεις γης ή υδάτων που έκριναν ως επικίνδυνες ή ανοίκειες, χρησιμοποιώντας δράκους, τέρατα ή άλλα φανταστικά πλάσματα.
Εγκαίνια: 1/6 (8 μ.μ.)
Info: Μουσείο Μπενάκη | 2/6-30/7 | Ώρες λειτουργίας: Πεμ., Κυρ.: 10 π.μ. - 6 μ.μ., Παρ., Σαβ.: 10 π.μ. - 10 μ.μ. | Είσοδος: €9, €7
Και έγειρε τον ώμο στο παράθυρο
Μέσα από συζητήσεις με τη θεωρητικό τέχνης Έλενα Πάρπα, ο Πόλυς Πεσλίκας δημιούργησε ένα νέο πρότζεκτ ανατρέχοντας σε πρώιμες φωτογραφίες και βίντεο και αναθεωρώντας έργα με πρωταγωνιστές δύο χαρακτήρες σε διαφορετικές τοποθεσίες: o Αντρέι στη Λεμεσό και ο Εμάνιουελ στο Μονπελιέ. Τρία διαφορετικά φωτογραφικά έργα (σε περιορισμένα κομμάτια 50 αντιτύπων) επιλέχθηκαν από τον καλλιτέχνη ειδικά για το Radio Athènes. Η έκθεση εγκαινιάζεται συνδυαστικά με το "This Delusive Sentiment" στο Arch, το οποίο περιλαμβάνει νέα έργα ζωγραφικής και υλικό από το αρχείο του Πεσλίκα.
Εγκαίνια: 31/5 (6-9 μ.μ.)
Info: Radio Athènes | 1/6-14/9 | Ώρες λειτουργίας: Τετ.: 4-8 μ.μ., Σαβ.: 12-4 μ.μ. και κατόπιν ραντεβού | Είσοδος ελεύθερη
a loop, a line, a limbo
Το 2017, η Αυστριακή καλλιτέχνιδα Cornelia Mittendorfer παρουσίασε μια σειρά ασπρόμαυρων φωτογραφιών στο Κέντρο Εικαστικών Τεχνών & Έρευνας (CVAR) της Λευκωσίας, στην οποία απεικόνιζε ανθρώπους στην καθημερινότητά τους, γκρεμισμένα κτίρια, ναούς, το εγκαταλελειμμένο αεροδρόμιο της Λευκωσίας, χωριά και άλλες περιοχές του νησιού. Με βάσει αυτές τις φωτογραφίες, η Mittendorfer επεκτείνει το νέο της πρότζεκτ παρουσιάζοντας έργα περφόρμανς, βίντεο και ήχου. Η έκθεση θέτει ερωτήματα για τα επακόλουθα των πολέμων στη Συρία και την Ουκρανία και καλεί το κοινό να προχωρήσει σε νέα επίπεδα, αφήνοντας πίσω προκαταλήψεις, διχόνοιες και αρνητικές στάσεις.
Εγκαίνια: 30/5 (8-10 μ.μ.)
Info: Σπίτι της Κύπρου | 30/5-23/6 | Ώρες λειτουργίας: Δευ.-Τετ.: 10 π.μ. - 6 μ.μ., Τρ., Πεμ., Παρ.: 10 π.μ. - 3 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Hello Adulthood
Στην πρώτη ατομική της έκθεση στην Αθήνα, η Ισπανίδα εικαστικός Clara Cebrián διερευνά τι σημαίνει να είσαι ενήλικας στη σημερινή εποχή, ασκώντας κριτική στα στερεότυπα που συνοδεύουν την ενηλικίωση με παιδικές φαντασιώσεις. Η Cebrián εντάσσει στο έργο της εικονογραφικές και αυτοβιογραφικές αναφορές περιπλέκοντας στοιχεία αφαίρεσης, αναπαράστασης και υλικότητας και έτσι δημιουργεί ένα ζωγραφικό σύμπαν γεμάτο αυθορμητισμό και σκέψεις που αφορούν τις κοινωνικά αποδεκτές "ενήλικες" συμπεριφορές και δραστηριότητες. Στις παιγνιώδεις γλυπτικές της εγκαταστάσεις, η καλλιτέχνιδα επιχειρεί μια συνένωση εφαρμοσμένων με καλών τεχνών χρησιμοποιώντας υλικά που συνέλεξε σε διάφορα ταξίδια. Αποδίδει συμβολική αξία σε κοινωνικούς ρόλους, εμπειρίες και αντικείμενα παροτρύνοντας τον θεατή να αναλογιστεί το αντίκτυπο που έχουν οι στερεοτυπικές απόψεις στη δόμηση της ενήλικης ταυτότητας.
Εγκαίνια: 1/6 (6-9 μ.μ.)
Info: Γκαλερί Ζουμπουλάκη | 1/6-1/7 | Ώρες λειτουργίας: Τρ., Πεμ., Παρ.: 11 π.μ. - 8 μ.μ., Τετ., Σαβ.: 11 π.μ. - 3 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Φωτογραφικά Ζεύγη 2023
H Ελληνοαμερικανική Ένωση σε συνεργασία με τον "Φωτογραφικό Κύκλο" παρουσιάζουν τη δωδέκατη έκθεση της ετήσιας σειράς "Φωτογραφικά Ζεύγη". Αυτήν τη φορά, τα έργα των φωτογράφων και μελών του σωματείου "Φωτογραφικός Κύκλος", Νανά Καραμαγκιώλη και Πλάτων Ριβέλλη, συναντιούνται με κοινό στοιχείο την πρόσκληση των πολιτιστικών υπηρεσιών της Κύπρου για μια δεκαήμερη φωτογράφιση του νησιού, την άνοιξη του 1997.
Εγκαίνια: 29/5 (8 μ.μ.)
Info: Γκαλερί Κέννεντυ Ελληνοαμερικανικής Ένωσης | 29/5-29/6 | Ώρες λειτουργίας: Δευ.-Παρ.: 12-8 μ.μ., Σαβ.: 10 π.μ. - 2 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Pretty Furious Women
Η πολύπλευρη ερευνητική, καλλιτεχνική, ακτιβιστική πρακτική της Zeyno Pekünlü είναι ουσιαστικά ένα σχόλιο πάνω στις έμφυλες ταυτότητες και τον τρόπο κατασκευή τους, την υποτιθέμενα απελευθερωμένη αλλά στην πραγματικότητα πολύ περιορισμένη σύγχρονη γυναίκα, τη σχέση φύλου-κοινωνικής τάξης και την παραγωγή και διανομή της γνώσης. Η εγκατάσταση "Pretty Furious Women" στήνεται στο ισόγειο του Neo Cosmos και, με αναφορές σε παραδοσιακές πολεμικές τέχνες της Ινδονησίας, προτείνει έναν αναστοχασμό για τη βία κατά των γυναικών και τις διαρκώς αυξανόμενες γυναικοκτονίες στην Τουρκία και τον υπόλοιπο κόσμο. Την εγκατάσταση πλαισιώνουν τα βίντεο "How to Properly Touch a Girl so You Don’t Creep Her Out?" (2015) και "Don’t Let Anyone Hear!" (2012), τα οποία μιλούν για στερεοτυπικές συμπεριφορές των ανδρών προς τις γυναίκες (φλερτ, καμάκι, παρενόχληση). Στο υπόγειο προβάλλεται το διάρκειας εννέα ωρών βίντεο "Work /İş (2019)": εδώ η καλλιτέχνιδα αναπαριστά κάθε εργάσιμη στιγμή της ημέρας της εκθέτοντας την καθημερινότητά της ως γυναίκα, επαγγελματίας καλλιτέχνιδα και μαμά.
Κατά τη διάρκεια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν ανοιχτά εργαστήρια αυτοάμυνας για θηλυκότητες. Οι ημερομηνίες και τρόποι δήλωσης συμμετοχής θα ανακοινωθούν σύντομα.
Εγκαίνια: 1/6 (7 μ.μ., περφόρμανς-ξενάγηση στις 7.30 μ.μ.)
Info: Neo Cosmos | 1/6-1/7 | Ώρες λειτουργίας: Παρ.: 5-9 μ.μ., Σαβ.: 1-5 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Περισσότερες πληροφορίες
Πόλυς Πεσλίκας. This Delusive Sentiment
Η έκθεση περιλαμβάνει νέα έργα ζωγραφικής, σχέδια και εκτεταμένο υλικό από το αρχείο του καλλιτέχνη. Η έκθεση στο ARCH εγκαινιάζεται παράλληλα με την έκθεση "And leaned shoulder against the window" στο Radio Athènes, η οποία επανεξετάζει μια σειρά πρώιμων ταινιών και φωτογραφιών.
Cornelia Mittendorfer. a loop, a line, a limbo
Το Σπίτι της Κύπρου παρουσιάζει την ατομική έκθεση της Αυστριακής καλλιτέχνιδος Cornelia Mittendorfer που πραγματοποιείται με τη στήριξη του Υφυπουργείου Πολιτισμού της Κυπριακής Δημοκρατίας και την υποστήριξη της Αυστριακής Πρεσβείας και του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Τεχνών, Πολιτισμού, Δημόσιας Διοίκησης και Αθλητισμού της Αυστρίας. Η Mittendorfer παρουσίασε μια σειρά ασπρόμαυρων φωτογραφιών στο Κέντρο Εικαστικών Τεχνών & Έρευνας (CVAR) στη Λευκωσία το 2017. Έχει απαθανατίσει με την κάμερά της ανθρώπους στην καθημερινότητά τους, μισογκρεμισμένα κτήρια, ναούς, το εγκαταλελειμμένο αεροδρόμιο της Λευκωσίας, χωριά και διάφορες περιοχές από το νότιο και το βόρειο τμήμα του νησιού καθώς και σκηνές από το Ανθρωπολογικό Εργαστήριο της Διερευνητικής Επιτροπής για τους Αγνοούμενους. Η ατομική της έκθεση στην Αθήνα βασίζεται σε αυτήν την υπάρχουσα φωτογραφική έρευνα, ενώ παράλληλα παρουσιάζεται μια σειρά από νέα έργα (από performance έως βίντεο και ήχο). Τα έργα κάνουν άμεσες ή έμμεσες αναφορές σε διαχωριστικές γραμμές (κοινωνικοπολιτικές, φυσικές ή ψυχολογικές) και θέτουν ερωτήματα σχετικά με το τι σημαίνει μια γραμμή για τον καθένα, αν πρέπει να την ξεπεράσουμε ή να τη διαγράψουμε.
Πόλυς Πεσλίκας. Και έγειρε τον ώμο στο παράθυρο
Μέσα από συζητήσεις με τη θεωρητικό τέχνης Έλενα Πάρπα, ο Πόλυς Πεσλίκας δημιούργησε ένα νέο πρότζεκτ ανατρέχοντας σε πρώιμες φωτογραφίες και βίντεο και αναθεωρώντας έργα με πρωταγωνιστές δύο χαρακτήρες σε διαφορετικές τοποθεσίες: o Αντρέι στη Λεμεσό και ο Εμάνιουελ στο Μονπελιέ. Τρία διαφορετικά φωτογραφικά έργα (σε περιορισμένα κομμάτια 50 αντιτύπων) επιλέχθηκαν από τον καλλιτέχνη ειδικά για το Radio Athènes. Η έκθεση εγκαινιάζεται συνδυαστικά με το «This Delusive Sentiment» στο Arch, η οποία περιλαμβάνει νέα έργα ζωγραφικής και υλικό από το αρχείο του Πεσλίκα.
Clara Cebrián. Hello Adulthood
Στην πρώτη της μεγάλη ατομική έκθεση στην Αθήνα, η Clara Cebrián διερευνά τι σημαίνει να είσαι ενήλικας στη σημερινή εποχή, αντιπαραβάλλοντας στερεότυπα που συνοδεύουν την ενηλικίωση με παιδικές φαντασιώσεις. Το πολυδιάστατο έργο της Cebrián περιπλέκει ιδέες αφαίρεσης, αναπαράστασης και υλικότητας καθώς επεξεργάζεται ένα σύνολο εικονογραφικών και αυτοβιογραφικών αναφορών, προσδίδοντας έντονο αφηγηματικό περιεχόμενο στα πιο απλά αντικείμενα και καταστάσεις. Η Cebrián χαιρετίζει την ενήλικη ταυτότητα διαμορφώνοντας ένα σύμπαν αυθόρμητων σκέψεων που αγγίζουν ζητήματα κοινωνικά αποδεκτών ‘ενήλικων’ συμπεριφορών και δραστηριοτήτων. Στις ζωγραφικές αφηγήσεις της, η ενηλικίωση παίρνει τη μορφή μιας ψηλής βουνοκορφής στην οποία όταν φτάσουμε, ανακαλύπτουμε ότι αυτή η κορυφή, αποτελεί τελικά μια απέραντη επίπεδη γη που απαιτεί προσπάθεια για διαρκή ανάπτυξη. Τα ευφάνταστα έργα της πυροδοτούν πληθώρα συνειρμών από επαναλαμβανόμενα μοτίβα που ανατρέχουν στην ιδέα της ρουτίνας και της σταθερότητας, σε οικιακά αντικείμενα και εργασίες που αποτίουν φόρο τιμής στη σχολαστική οικιακή οργάνωση που προτείνουν συνήθως οι γονείς στα ανήλικα παιδιά τους. Στις παιγνιώδεις γλυπτικές της εγκαταστάσεις, περιπλέκει τις εφαρμοσμένες με τις καλές τέχνες, ενσωματώνοντας υλικά που έχει συλλέξει κατά τη διάρκεια των ταξιδιών της. Η αίσθηση του εαυτού δεν είναι κάτι στατικό, αλλά εξελίσσεται και μεταβάλλεται συνεχώς. Η Cebrián αποδίδει συμβολική αξία -τόσο μεταφορικά όσο και κυριολεκτικά- σε κοινωνικούς ρόλους, εμπειρίες και αντικείμενα, καλώντας μας να αναλογιστούμε το βάρος που συσσωρεύουμε και τον αντίκτυπο που έχει αυτό στην δόμηση μιας ενήλικης ταυτότητας που δεν ορίζεται αποκλειστικά και μόνο από τη βιολογική ανάπτυξη ή από θεσμοθετημένα κριτήρια. Μέσα από την προβολή τους, η Cebrián επιθυμεί να αντικρούσει τις κυρίαρχες αντιλήψεις και να προτείνει την αποδέσμευση από τα βάρη και τις προκαταλήψεις επιβεβλημένων συμπεριφορών. Με καταλυτικό χιούμορ, προσεγγίζει την ενηλικίωση και τη λεγόμενη ωριμότητα ως μια έννοια ανοιχτού τέλους.
Hic sunt dracones (Εδώ υπάρχουν δράκοντες). Χαρτογραφώντας το άγνωστο: ένα project του Rick Lowe
Ο Rick Lowe και οι επιμελητές Πολύνα Κοσμαδάκη και Γιώργος Τζιρτζιλάκης σε συνεργασία με την επιστημονική ομάδα του Μουσείου Μπενάκη και το αρχιτεκτονικό γραφείο ARΕΑ στο σχεδιασμό της έκθεσης, ξεκινούν εδώ έναν διάλογο ανάμεσα στο ιστορικό υλικό της μόνιμης συλλογής του Μουσείου και στα έργα του καλλιτέχνη. Οι απροσδόκητες συνδέσεις αλλά και τα μεταξύ τους διάκενα συγκροτούν ένα εργαλείο αναστοχασμού για να αναπτυχθούν στρατηγικές αφήγησης του κόσμου – ιδιαίτερα των πιο σκοτεινών πτυχών του – και φαντασιακής σύλληψης νέων κοσμολογιών και διαδρομών. Δεδομένης της σύγχρονης συνθήκης, όπου τα πάντα (διαρκώς) καταγράφονται, ελέγχονται, η χαρτογράφηση αυτή μπορεί να υποδείξει έναν τρόπο να σκεφτούμε ξανά το σημείο που βρισκόμαστε και τι μπορούν να προσφέρουν η σύγχρονη τέχνη και ο πολιτισμός - ερωτήματα που βρίσκονται στην καρδιά της καλλιτεχνικής πρακτικής του Lowe. Ο τίτλος της έκθεσης αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο οι χαρτογράφοι του Μεσαίωνα απεικόνιζαν τόπους άγνωστους, εκτάσεις γης ή υδάτων που θεωρούσαν επικίνδυνες και οπωσδήποτε όχι οικείες, χρησιμοποιώντας δράκους, τέρατα ή άλλα φανταστικά όντα. Τα όντα αυτά κοσμούν χάρτες σε σημεία που θα έμεναν κανονικά κενά ή σε εκείνα των οποίων η γεωγραφία ήταν ακόμη άγνωστη.
Νανά Καραμαγκιώλη & Πλάτων Ριβέλλης. Φωτογραφικά Ζεύγη 2023
H Ελληνοαμερικανική Ένωση σε συνεργασία με τον «Φωτογραφικό Κύκλο» παρουσιάζουν τη δωδέκατη έκθεση της ετήσιας σειράς «Φωτογραφικά Ζεύγη». Αυτή τη φορά, τα έργα των φωτογράφων και μελών του σωματείου «Φωτογραφικός Κύκλος», Νανά Καραμαγκιώλη και Πλάτων Ριβέλλη, συναντιούνται με κοινό στοιχείο την πρόσκληση των πολιτιστικών υπηρεσιών της Κύπρου για δεκαήμερη φωτογράφιση του νησιού την άνοιξη του 1997.
Zeyno Pekünlü. Pretty Furious Women
Η ομάδα του Εργαστηρίου για τα Αστικά Κοινά παρουσιάζει την πρώτη ατομική έκθεση της Zeyno Pekünlü στην Αθήνα. Η πολύπλευρη ερευνητική, καλλιτεχνική, ακτιβιστική πρακτική της Zeyno Pekünlü, σχολιάζει την κατασκευή των έμφυλων ταυτοτήτων, την περιορισμένα «απελευθερωμένη» γυναικεία σεξουαλικότητα, τη σχέση ανάμεσα στο φύλο και την κοινωνική τάξη, καθώς και την παραγωγή και διανομή της γνώσης. Tο ισόγειο του Neo Cosmos καταλαμβάνει η εγκατάσταση «Pretty Furious Women» (παραγωγή Μπιενάλε της Τζακάρτα, 2015), ένας μαχητικός αναστοχασμός για τη βία κατά των γυναικών και τις ολοένα αυξανόμενες γυναικοκτονίες στην Τουρκία, και όχι μόνο. Εξαιτίας αυτής της κατάστασης οι Τουρκάλες έχουν ξεκινήσει ένα νέο αγώνα ενθαρρύνοντας η μία την άλλη να διεκδικήσει τα νόμιμα δικαιώματά της, αλλά και να υπερασπιστεί τον εαυτό τους μέσω της αυτοάμυνας. Η Zeyno αναβιώνει την προσωπική της εμπειρία εκμάθησης της Beksi Silat, μία από τις πιο δημοφιλείς παραδοσιακές πολεμικές τέχνες των Betawinese (Ινδονησία). Με οπτικές αναφορές σε ταινίες πολεμικών τεχνών, το «Pretty Furious Women» αποτελείται από ένα φιλμ που θυμίζει προωθητικό τρέιλερ μιας «δυνητικής» ταινίας και μία σειρά από ανάλογες αφίσες, σε στυλ b movie. Την εγκατάσταση πλαισιώνουν τα βίντεο «How to Properly Touch a Girl so You Don’t Creep Her Out?» (2015) και «Don’t Let Anyone Hear!» (2012). Χρησιμοποιώντας τεχνικές μοντάζ/κολάζ, με έντονο ρυθμό εναλλαγής σκηνών άλλοτε παρμένων από δημοφιλή τουρκικά μελοδράματα που γυρίστηκαν μεταξύ 1950-1980, κι άλλοτε από βίντεο τύπου «Πως να...?» (How to) του YouTube που ανεβάζουν οι αυτοαποκαλούμενοι life coaches, οι “ειδικοί” και οι PUA προσφέροντας πρακτικές συμβουλές σχετικά με το πως να κανονίσεις και να συμπεριφερθείς σε ραντεβού, τα δύο βίντεο λειτουργούν ως παραπληρωματικά και παιγνιώδη σχόλια σε στερεοτυπικές, αντρικές συμπεριφορές προσέγγισης γυναικών (φλερτ, καμάκι, παρενόχληση) μέσα στα χρόνια. Στο υπόγειο προβάλλεται το διάρκειας εννέα ωρών βίντεο «Work /İş (2019)». Στο «Work /İş» η καλλιτέχνιδα αναπαριστά μεθοδικά και μέχρι εξαντλήσεως, κάθε εργάσιμη στιγμή της μέρας της εκθέτοντας την κανονικότητα της καθημερινής διαδικασίας παραγωγής ως γυναίκα, επαγγελματίας καλλιτέχνιδα και μαμά: μπροστά στον υπολογιστή της, email το ένα μετά το άλλο, μηνύματα στο Whatsapp ως εργαλεία κοινωνικοποίησης αλλά και για γρήγορη εκτέλεση της αμειβόμενης εργασίας, μικρά διαλείμματα για σερφάρισμα σε πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης, μαζί με την παράλληλη οργάνωση των οικιακών εργασιών. Όλα γίνονται κεκλεισμένων των θυρών, όλα γίνονται μέσα στο σπίτι-στούντιο-γραφείο.
