Το ιστορικό κτίριο του Μεγάρου Δεληγεώργη που σχεδίασε ο E. Ziller και μέχρι το 2009 φιλοξενούσε την Ταινιοθήκη της Ελλάδος, διεκδικεί ξανά τη θέση του στα πολιτιστικά δρώμενα της Αθήνας, πλέον ως γκαλερί Allouche Benias. Το γεγονός ότι η Αθήνα, παρά την οικονομική κρίση των τελευταίων χρόνων, παραμένει ακμάζουσα στην καλλιτεχνική δραστηριότητα, έδωσε κίνητρο στη νέα αίθουσα τέχνης να τοποθετηθεί στον εικαστικό χάρτη. Οι ιδρυτές της γκαλερί είναι ο κ. Eric Allouche, ιδιοκτήτης της γνωστής γκαλερί Allouche Gallery που βρίσκεται στο Meatpacking District της Νέας Υόρκης και ο κ. Γιώργος Μπενίας.
Στόχος της γκαλερί είναι η διοργάνωση εκθέσεων με διεθνείς αλλά και ελληνικές συμμετοχές και κατά συνέπεια η δημιουργία ενός διευρυμένου δικτύου ανερχόμενων και καταξιωμένων καλλιτεχνών. Δεν μένει όμως μόνο εκεί – μία από τις βασικές επιδιώξεις της παραμένει η ανάδειξη μερικών από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες παγκοσμίως, ανοίγοντας έτσι την τέχνη τους σε ένα ευρύ κοινό, πέραν του αθηναϊκού, και δίνοντας στο κοινό αυτό την ευκαιρία να παρακολουθήσει και να κατανοήσει τις τάσεις της σύγχρονης τέχνης συνολικά.
Εκτός των εκθέσεων, έχει ξεκινήσει ένα πρόγραμμα συνεργασίας με διάφορα ιδρύματα που στεγάζουν κακοποιημένα, άπορα ή με ειδικές ανάγκες παιδιά, που έχει φιλανθρωπικό χαρακτήρα και δίνει την ευκαιρία στα παιδιά να έρθουν σε επαφή με τους καλλιτέχνες για δημιουργικά εργαστήρια. Το πρώτο εργαστήριο έχει ήδη πραγματοποιηθεί, με το ίδρυμα «Μαζί για το Παιδί» και τον καλλιτέχνη Vassili H.
Τι μπορείτε να δείτε αυτήν την περίοδο
Η γκαλερί εγκαινιάστηκε με την έκθεση «Allouche Benias Inaugural Show: Kenny Scharf Ross Bleckner Enoc Perez Donald Baechler», στην οποία παρουσιάζεται το έργο τεσσάρων καταξιωμένων Αμερικανών καλλιτεχνών. Η κοινή τομή τους βρίσκεται στο γεγονός ότι αντιπροσωπεύουν με χαρακτηριστικό τρόπο τον επαναπροσδιορισμό της ζωγραφικής, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στα όψιμα έργα του A. Warhol και στις αναζητήσεις καλλιτεχνών όπως ο J. M. Basquiat, ο J. Schnabel, K. Haring κά. Οι τρεις από αυτούς ανήκουν στη γενιά της εικαστικής σκηνής της Νέας Υόρκης των 80’s (Kenny Scharf, Ross Bleckner, Donald Baechler), ενώ ο Enoc Perez, παρότι νεότερης γενιάς, φέρει και εκείνος έντονα τις επιδράσεις των προαναφερθέντων στη ζωγραφική του.
Ο Kenny Scharf, ένας από τους σημαντικούς καλλιτέχνες της εικαστικής σκηνής του East Village τη δεκαετία του ’80, συνέβαλε στον επαναπροσδιορισμό της ζωγραφικής με τη χρήση ενός λεξιλογίου που προήλθε από την κουλτούρα των δρόμων, του street art και της pop αισθητικής των 80’s. Έντονα και πολύ συχνά fluo χρώματα αλλά και ένα δικό του, συμβολικό σύμπαν που κατοικείται από χιουμοριστικούς καρτούν χαρακτήρες, οι οποίοι καταλαμβάνουν τον καμβά ή αποκτούν τρισδιάστατες μορφές γλυπτών, διαμορφώνουν τη δική του εικαστική γλώσσα.
O Ross Bleckner, από την άλλη, ανήκει στη γενιά των καλλιτεχνών που επιχείρησαν να αναβιώσουν τη ζωγραφική ως εικαστικό μέσο. Με αφετηρία μία ιδιότυπη παραλλαγή του κινήματος της Op Art, κατέληξε σε ένα ζωγραφικό ιδίωμα όπου η αφαίρεση ισορροπεί με την αναπαράσταση, επαναλαμβανόμενα μοτίβα λουλουδιών, πουλιών και καρκινικών κυττάρων συνιστούν θολές και δυσδιάκριτες εικόνες, σαν ένα φακό που είτε απομακρύνεται είτε πλησιάζει υπερβολικά. Οι αναζητήσεις του, περιστρέφονται γύρω από την έννοια της απώλειας, την αναζήτηση της ομορφιάς το εφήμερο και δίνονται μέσα από αντιθέσεις.
Για τον Enoc Perez, η σύνδεση με της εικαστικές πρακτικές του Warhol, του Basquiat και του Rauschenberg γίνεται μέσα από την καλλιέργεια εκλεκτικών συγγενειών. Αντλεί έμπνευση από τις μεταξοτυπίες του Warhol και παντρεύει τη ζωγραφική με διαδικασία του τυπώματος. Μετά το 2010, επιστρέφει στη χρήση πινέλου, αυτή τη φορά σε συνδυασμό με κολάζ από έτοιμο φωτογραφικό υλικό του διαδικτύου και αποτυπώνει στον καμβά ένα ουτοπικό ιδεώδες μιας Νεωτερικότητας, η οποία όμως δεν υφίσταται πια.
Τέλος, οι pop επιρροές του Warhol γίνονται εμφανείς και στα έργα του Donald Baechler, με τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα λουλουδιών, καθημερινών αντικειμένων και φυσικά προϊόντων της καταναλωτικής κουλτούρας. Ωστόσο, στην περίπτωση του Baechler, η απόδοση των μορφών και η αμεσότητα του σχεδίου θυμίζει έντονα παιδικό μπλοκ ζωγραφικής. Οι φιγούρες του είναι έντονα νοσταλγικές προς την παιδική χαρακτήρα, διατηρώντας έναν ρετρό χαρακτήρα.
Το υπόγειο της Allouche Benias Gallery, λειτουργεί ως στέγη για τους ανερχόμενους Έλληνες καλλιτέχνες και σημαίνει την έναρξη με την ατομική έκθεση του Vassili H. «Ο ήρωας με τα χίλια πρόσωπα».
Ο κόσμος του Vassili H. κυριαρχείται από μία σουρεαλιστική ιδιόλεκτο. Οι Ιμαγιστές του Σικάγο, ο Peter Saul, ο Guston, ο R. Crumb Και ο Marc Chagall, του δίνουν το απαραίτητο υπόβαθρο για να δημιουργήσει ένα πλούσιο τάπητα με υποβλητικά χρώματα, τα οποία πυρπολούνται από το δράμα της σύγχρονη Ελλάδας. Με μία ματιά, οι χαοτικοί του πίνακες μπορεί να θεωρηθούν στοχασμοί εκ του προχείρου αλλά ένα συγκεντρωμένο βλέμμα που σταδιακά διευρύνεται τη λεπτομέρεια στο γκρο πλαν, θα αντιληφθεί το βασικό ερώτημα: Ποια είναι η κατεύθυνση για σένα; Συλλογική μνήμη ή ατομικότητα;
Info Allouche Benias Gallery, Κανάρη 1, Αθήνα, 2103389111, Τρίτη-Πέμπτη 11πμ-8μμ, Δευτέρα και Σάββατο 11-5μμ. Οι εκθέσεις θα διαρκέσουν μέχρι τις 30 Αυγούστου.
