Φωτογραφικά credits: Γιάννης Καλύβας
Μια ανάσα πριν από το φετινό ποδηλατικό γύρο Αθήνας, η Εφη Τριανταφυλλίδου, μέλος της ομάδας, μιλά εφ’ όλης της ποδηλατικής ύλης. Για τη δική της σχέση με το ποδήλατο, τη φιλοσοφιά του Skirt Ride, τις συνθήκες της Αθήνας και τις top συμβουλές για μια ασφαλή ποδηλατάδα στην πόλη.
Τι ιστορία κρύβεται πίσω από το Skirt Ride;
Τον Απρίλιο του 2011, η γενική διευθύντρια μιας μεγάλης ολλανδικής ποδηλατικής εταιρείας επισκέφθηκε την Νέα Υόρκη με αφορμή την ετήσια έκθεση ποδηλάτου. Σε μια από τις εξόδους της στην πόλη, την σταμάτησε η αστυνομία με σκοπό να της δώσει πρόστιμο, επειδή «σκανδάλιζε τους οδηγούς των αυτοκινήτων» κυκλοφορώντας με το ποδήλατο, φυσικά, φορώντας…φούστα! Δεν μπορώ να επιβεβαιώσω αν πρόκειται για αληθινή ιστορία πέρα για πέρα ή αν ένα πείραγμα στο δρόμο οδήγησε τελικά την Ολλανδέζα Γιασμίν να ξεσηκώσει τις γυναίκες να παρελάσουν με τα ποδήλατα και τις φουστίτσες τους στους δρόμους, πάντως, από τότε ως σήμερα χιλιάδες γυναίκες σε όλο τον κόσμο συνδυάζουν την θηλυκότητα με το ποδήλατο και προσθέτουν πολλές νότες και χρώματα στην θορυβώδη και γκρίζα καθημερινή μετακίνηση στις πόλεις.
Το Skirt Ride είναι μια γυναικεία υπόθεση που αφορά ΟΛΕΣ μας, ανεξάρτητα από ηλικία, ανεξάρτητα από «γυμνασμένο σώμα», ανεξάρτητα από το τι ποδήλατο έχουμε και με ποιο τρόπο το χρησιμοποιούμε, πόσο συχνά το χρησιμοποιούμε… Κάθε skirt ride είτε πας κοντά είτε μακριά με το ποδήλατό σου, μπορεί να είναι καθημερινή απόλαυση πάνω απ’ όλα. Διασκέδαση και κατά την προετοιμασία, όπως όταν είμαστε καλεσμένες σε πάρτι και σκεφτόμαστε τι θα φορέσουμε, αλλά και κατά την διάρκεια, αφού το ποδήλατο, όπως και η μετακίνηση, είναι ελευθερία. Ακόμη περισσότερο, όταν είμαστε ελεύθερες να επιλέξουμε πώς θα ντυθούμε! Πέρα από αυτό, όμως, το Skirt Ride είναι μια παρέα γυναικών, που επιλέγει να δραστηριοποιηθεί με το ποδήλατο. Εκτός, λοιπόν, από την συνηθισμένη ετήσια διαδρομή μας μέσα στην πόλη, με αφορμή κάποια μεγάλη ποδηλατική διοργάνωση, όπως ο επικείμενος 25ος Ποδηλατικός Γύρος της Αθήνας, η ιδέα είναι να συνεννοούμαστε μέσω των κοινωνικών δικτύων για εξορμήσεις και καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, είτε για σινεμά, για καφέ, για μια επίσκεψη στο μουσείο και στη γκαλερί, είτε για μια ποδηλατάδα στην πόλη ή στην παραλία.
«Η αστική ποδηλασία στην Αθήνα είναι ευκολότερη σε επίπεδο γειτονιάς, σε δρόμους που δεν έχουν πολύ μεγάλη κίνηση κι αισθάνεται κανείς ασφάλεια για να κινηθεί.»
Πώς μπήκε η αστική ποδηλασία στη ζωή σου;
Καλύπτεις καθημερινά διαδρομές; Μέχρι πριν 5 χρόνια δεν είχα καμία απολύτως σχέση με το ποδήλατο, ούτε καν με κάποιο άλλο σπορ. Η καθιστική ζωή και ο υπολογιστής είχαν φέρει το σώμα μου σε σημείο να υποφέρει τακτικά. Αποφάσισα να κάνω κάτι γι αυτό, και διάλεξα το ποδήλατο σαν το λιγότερο ανιαρό που μπορούσα τότε να σκεφτώ… Δεν περίμενα πως θα μου άλλαζε τόσο πολύ τη ζωή. Η σχέση μου μαζί του, τώρα, αγγίζει τα όρια του πάθους. Το χρησιμοποιώ καθημερινά, για να πάω στο γραφείο, για τα ψώνια, για τις βόλτες που διοργανώνουν ποδηλατικές ομάδες σε γειτονιές της Αθήνας, που ξεκινάμε το απόγευμα όλοι μαζί με διαφορετικό προορισμό κάθε φορά, άλλοτε κοντά κι άλλοτε λίγο παραπέρα. Από τις βόλτες αυτές, πήρα θάρρος και τόλμησα να το χρησιμοποιήσω και για τουρισμό, κι έτσι με περηφάνια θα σου πω πως έχω κάνει τον γύρο μεγάλου μέρους της Πελοποννήσου, της Στερεάς και της Εύβοιας, αλλά και της Κρήτης με ποδήλατο.
Αστική ποδηλασία, λοιπόν, στην Αθήνα. Πόσο εύκολη υπόθεση είναι σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις;
Η αστική ποδηλασία απαιτεί υποδομές. Όπως και τα αυτοκίνητα χρειάζονται δρόμους καλής ποιότητας που διευκολύνουν την μετακίνησή τους, έτσι και το ποδήλατο έχει ανάγκη αντίστοιχες υποδομές, που αυτή την στιγμή, η Αθήνα, είναι αλήθεια πως δεν διαθέτει. Επομένως, η αστική ποδηλασία εδώ είναι ευκολότερη σε επίπεδο γειτονιάς, σε δρόμους που δεν έχουν πολύ μεγάλη κίνηση κι αισθάνεται κανείς ασφάλεια για να κινηθεί. Για παράδειγμα, διαδρομές όπως Παγκράτι – κέντρο, Πατήσια – κέντρο, Θησείο – Σύνταγμα, όπως επίσης και το να πάει κανείς από το κέντρο στην παραλία είναι σχετικά απλό, δεδομένης και της ύπαρξης ενός ποδηλατοδρόμου που ξεκινάει από το Γκάζι και μας βγάζει στο Φάληρο. Φυσικά, δεν υπάρχει ολοκληρωμένο δίκτυο ποδηλατοδρόμων που θα μπορούσε να ευνοεί την ανάπτυξη της αστικής ποδηλασίας, και δυστυχώς η αστική ποδηλασία στην Ελλάδα δεν πρόκειται να αναπτυχθεί μέχρι να υλοποιηθούν οι απαραίτητες υποδομές, που σε άλλες χώρες έχουν ξεκινήσει δεκάδες χρόνια πριν, κι έχουν πλέον εξελιχθεί σε σύνθετα δίκτυα που τις ενώνουν και μεταξύ τους.
Τι είναι σημαντικό να αλλάξει στην πόλη (ή στη συνείδηση των πολιτών) για να ευδοκιμήσει ακόμα περισσότερο η αστική ποδηλασία;
Όπως πολύ σωστά το θέτεις, η συνείδηση, η νοοτροπία είναι εκεί απ’ όπου κανείς πρέπει να αναζητήσει την αλλαγή. Πώς ονειρευόμαστε την πόλη που ζούμε; Ένα τόπο καθαρό, τακτικό, αισθητικά προσεγμένο, με οξυγόνο και ελευθερία να αναπτυχθούμε σαν άτομα και κατ’ επέκταση σαν κοινωνίες. Όσο περισσότερο βιώσιμες γίνονται οι πόλεις τόσο ο άνθρωπος θα ευδοκιμεί και θα αναπτύσσεται. Και αυτό θα γίνει μέσα από ασφαλείς υποδομές, ώστε να επιλέγει ο καθένας μας να μετακινηθεί με τον τρόπο που του ταιριάζει και να ζήσει σε αρμονία με τους άλλους δίπλα του. Μπορεί κάποιος να μην ενδιαφέρεται να ποδηλατήσει ο ίδιος, για παράδειγμα, οφείλει όμως να σεβαστεί τον ποδηλάτη, γιατί έτσι κι αλλιώς οι εναλλακτικοί τρόποι μετακίνησης ευνοούν όλους μας, είτε επιλέγουμε το αυτοκίνητο, είτε την μηχανή είτε το ποδήλατο είτε τα ΜΜΜ, είτε τα πόδια μας.
«Όσο περισσότερο βιώσιμες γίνονται οι πόλεις τόσο ο άνθρωπος θα ευδοκιμεί και θα αναπτύσσεται. Και αυτό θα γίνει μέσα από ασφαλείς υποδομές, ώστε να επιλέγει ο καθένας μας να μετακινηθεί με τον τρόπο που του ταιριάζει και να ζήσει σε αρμονία με τους άλλους δίπλα του.»
Τελικά, γιατί η αστική ποδηλασία είναι σημαντική για μία σύγχρονη πόλη και για τον κάτοικό της;
Προσωπικά, επιλέγω την ποδηλασία στην πόλη γιατί μου επιτρέπει να κινηθώ γρηγορότερα από ότι αν πάρω το αυτοκίνητο, δεν επιβαρύνομαι με το άγχος και το κόστος του πάρκιγκ, και στο τέλος της μέρας όταν βλέπω το πρόσωπό μου στον καθρέφτη, διακρίνω ένα χαμόγελο που δεν έχουν πολλοί άνθρωποι που κρατούν ένα τιμόνι αυτοκινήτου ή που στριμώχνονται σε ένα λεωφορείο σε ώρες αιχμής. Έχει τύχει να βρεθώ στο μετρό, στο τελευταίο βαγόνι που συνήθως μπαίνουν οι ποδηλάτες, και είναι ολοφάνερο πως νιώθουν περήφανοι γι αυτό που κάνουν, γιατί είναι ένας μικρός καθημερινός άθλος, ένα βήμα προς την διαφορετικότητα, μια απόλαυση ελευθερίας και χαλάρωσης μεταξύ δουλειάς και σπιτιού, κι έτσι μπορεί κανείς να ξεκινήσει το υπόλοιπο μισό της μέρας του, έχοντας αποτινάξει την κούραση και το στρες του άλλου μισού.
Αγαπημένη ποδηλατάδα μέσα στην πόλη;
Είμαι λάτρης του βουνού. Αναζητώ, λοιπόν, το πράσινο και τη μυρωδιά της φύσης στην καθημερινότητά μου. Όσο συχνά μου το επιτρέπει η δουλειά μου και οι οικογενειακές υποχρεώσεις, ξεφεύγω για ένα δίωρο στα ήσυχα δρομάκια της Φιλοθέης και του Ψυχικού. Η αθόρυβη κίνηση του ποδηλάτου, μού επιτρέπει να μην χάσω ούτε μια νότα από τα κελαηδήματα και τους λαρυγγισμούς των πουλιών, το θρόισμα των φύλλων, να περάσω έξω από περιποιημένους κήπους, πολύ κοντά ανάμεσα στους θάμνους των μικρών πάρκων, αλλά και πλάι σε περιπατητές και δρομείς. Να ανηφορίσω στα Τουρκοβούνια για να επιβεβαιώσω κάθε φορά πως τα βουνά του λεκανοπεδίου στέκουν αγέρωχα, και ακούραστα προστατεύουν ολόγυρα την πόλη μας, αναδύοντας το οξυγόνο που χρειάζεται για την επιβίωσή της. Δεν χορταίνω ποτέ αυτήν την διαδρομή, που την εμπλουτίζω με ανηφόρια ανάλογα την διάθεσή μου, ή την κάνω περισσότερο ή λιγότερο λαβυρινθώδη ανάλογα με τον χρόνο μου, ή ακόμη κρατώντας μαζί μου ένα βιβλίο και μια μπανάνα για να κάτσω σε κάποιο παγκάκι για λίγη ώρα.
Τρεις απαράβατοι κανόνες για να μείνουμε ασφαλείς σε μία αστική ποδηλατάδα.
Νούμερο 1. Καλοσυντηρημένο ποδήλατο που δεν θα με απογοητεύσει. Δεν έχω χρόνο για χάσιμο, οπότε το όχημά μου πρέπει να με πάει στον προορισμό μου και να περάσω καλά στη διαδρομή.
Νούμερο 2. Η ασφάλειά μας στους δρόμους εξαρτάται από την συνύπαρξή μας με τους άλλους οδηγούς. Πρέπει να είμαστε ορατοί, μέρα και νύχτα, με ανάλογο εξοπλισμό σε φώτα και ανακλαστικά στοιχεία στα ρούχα μας. Να επικοινωνούμε με τους οδηγούς των άλλων οχημάτων και να βεβαιωνόμαστε πως μας έχουν δει. Προσωπικά, χρησιμοποιώ κράνος ΚΑΙ μέσα στην πόλη, αν και δεν θεωρείται υποχρεωτικό για την αστική μετακίνηση, καθώς το να ποδηλατεί και το να περπατά κανείς στην πόλη με ασφάλεια είναι δικαίωμα και πρέπει να εξασφαλίζεται δίχως όρους.
Νούμερο 3. Η μελέτη της διαδρομής που θα ακολουθήσουμε. Να διαλέγουμε δρόμους με όσο το δυνατόν λιγότερη κίνηση και για την ασφάλειά μας, αλλά και για την απόλαυση της διαδρομής. Ανακαλύπτοντας την πόλη ξανά, λοιπόν!
Τέλεια, τι να περιμένουμε στο φετινό ποδηλατικό γύρο Αθήνας από εσάς;
Το Skirt Ride θα δώσει το «παρών» και στο φετινό ποδηλατικό γύρο της Αθήνας, το μεγάλο θεσμό της πόλης για το ποδήλατο και την αστική ποδηλασία. Θα διανύσουμε τα 13 χιλιόμετρα της διαδρομής και καλούμε όλα τα κορίτσια κάθε ηλικίας να συμμετέχουν! Σας περιμένουμε να χαρούμε την Αθήνα στις ομορφιές της στην καρδιά της Άνοιξης!
Ο ποδηλατικός γύρος της Αθήνας, που οργανώνει ο Οργανισμός Πολιτισμού Αθλητισμού & Νεολαίας δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ), επιστρέφει την Κυριακή 29 Απριλίου στην πλατεία Συντάγματος. Δείτε αναλυτικά το πρόγραμμα της ημέρας και δηλώστε δωρεάν συμμετοχή εδώ.
Περισσότερες πληροφορίες για την ομάδα Skirt Ride και τα ραντεβού τους μπορείτε να βρείτε εδώ.
