μπρουνό ντιμόν

Φρανς

Αιχμηρή σάτιρα της κοινωνίας της εικόνας με μια υποψήφια για Σεζάρ Λεά Σεϊντού, συντονισμένη απόλυτα με το σαρκαστικό τόνο της. Μόνο που ο Ντιμόν, μεταμοντέρνος και σκωπτικά μελοδραματικός, δεν μπορεί να τον ελέγξει, πριονίζοντας το κλαδί στο οποίο κάθεται.