Είμαι Περιστεριώτης γέννημα θρέμμα, αλλά έχω χρόνια να το ζήσω, παρότι περνάω συχνά από τους κύριους δρόμους του. Ο μόνος λόγος που θα πάω, είναι για να απολαύσω κρέας στο «Basegrill» και ψάρι στο «Τραβόλτα», μιας και αυτός ο τεράστιος δήμος –έκτος σε πληθυσμό στην Ελλάδα– δεν είχε μέχρι τώρα άλλα σημεία γευστικού ενδιαφέροντος, τόσο ιδιαίτερα ώστε να προσελκύουν κόσμο απ’ όλο το λεκανοπέδιο. Με το άνοιγμα του «Norma Aθενs», όμως, τσίμπησα, διότι Νίκο Καραθάνο έχω να φάω χρόνια στην Αθήνα – εννοώ το πιο προσωπικό του στιλ, όπως το είχα γευτεί παλιότερα στη «Hytra». Δεν είναι φυσικά «Hytra» το «Norma», αλλά έχει αρκετά απρόσμενα εδέσματα που ιχνογραφούν μια μοντέρνα τολμηρή ελληνική κουζίνα με δόσεις fusion.
Το μαγαζί βρίσκεται στο επίκεντρο της ψυχαγωγικής ζώνης και της αγοράς του Περιστερίου, ανάμεσα σε μπιραρίες, καφέ, streetfood πόστα, μεζεδοπωλεία, καταστήματα μόδας και μπαρ. Το νέο εστιατόριο ξεχωρίζει στην αρχή της Αιμιλίου Βεάκη, από τη μεριά της πλατείας. Το στιλ του είναι, ας το πούμε, πιο κυριλέ, μ’ ένα εντυπωσιακό κοντράστ ανάμεσα στην «ασπρόμαυρη» σκακιέρα του πατώματος και τα στουλ-καρέκλες με γαλάζιο βελούδο ή τις ντιζάιν πολυθρόνες. Κάθεσαι στη βεράντα και χαζεύεις την κίνηση, έχοντας πίσω σου, στην πλάτη του μαγαζιού, την εντυπωσιακή μπάρα, τους εσωτερικούς τοίχους βαμμένους στο σκούρο μπλε της Πράγας και το «γλυπτό» δέντρο. Το έμπα του χώρου στεφανώνει ένα σκέπαστρο από γυαλί και μέταλλο, με απόηχους παρισινού μετρό.
Το «Norma Aθενs» αυτοσυστήνεται ως gastro pub, αλλά πιστεύω ότι για τα ελληνικά δεδομένα πιο δόκιμος είναι ο όρος gastro bar, τόσο λόγω της εκτεταμένης λίστας των ποτών και των κοκτέιλ με την επιμέλεια του bartender Αλέξανδρου Γκικόπουλου όσο και της διαμόρφωσης του χώρου. Το σίγουρο είναι ότι μπορείς να πας άνετα για να πάρεις ένα πιάτο και το κοκτέιλ σου ή ακόμη και για ένα πλήρες γεύμα. και στις δύο περιπτώσεις το τελικό κόστος θα είναι προσιτό. Το μενού που έχει σχεδιάσει ο Καραθάνος κινείται μεταξύ μοντερνιστικής καινοτομίας και comfort σιγουριάς, αξίζει, όμως, να δοκιμάσετε signature ιδέες, όπως ο αποδομημένος μουσακάς, που έγινε σήμα κατατεθέν του Καραθάνου από το 2012. Αυτός που παρουσιάζει τώρα έχει κάποια στοιχεία του, όπως ο θεαματικός αρωματικός καπνός που γεμίζει το τραπέζι όταν ένα «τσάι» με κανέλα και γαρίφαλο πέσει μέσα στο μπολ με τον ξηρό πάγο. στο εδώδιμο μέρος του πιάτου βρίσκουμε ένα νοστιμότατο τηγανητό ραβιόλι γεμισμένο με κιμά, αφράτη μπεσαμέλ, καπνιστή κρέμα μελιτζάνας και ωραία πατάτα confit σε βούτυρο. Αν και η μελιτζάνα μαγειρευόταν με παρόμοιο τρόπο, πιστεύω ότι το πιάτο θα ήταν ακόμη καλύτερο.
Το επόμενο «πρέπει» είναι η μπουγάτσα που, αν θυμάμαι καλά, γεννήθηκε επίσης στη «Hytra» και συνόδεψε τον Καραθάνο στα εστιατόρια που δούλεψε μέχρι το σημερινό comeback του. Μπροστά σου, λοιπόν, έρχεται ένας πύργος από μαξιλάρια τηγανητής ζύμης που έχει γύρω του μια βελούδινη κρέμα πασπαλισμένη με κανέλα.∙ σπάνε τον πύργο με δύο ξύλινες κουτάλες, ανακατεύουν τα φύλλα με την κρέμα κι εσύ παρασύρεσαι σ’ ένα εθιστικό παιχνιδιάρικο επιδόρπιο που το συνοδεύει παγωτό βανίλια.
Από κει και πέρα, στο μενού συνυπάρχουν μετεξελιγμένες κλασικές ελληνικές γεύσεις και comfort πιάτα. Ανάμεσα στα δύο βρίσκονται: η ελληνική σαλάτα που τα ψιλοκομμένα λαχανικά της ενισχύονται από ολόγλυκα ντοματίνια αποξηραμένα στον ασβέστη, με χυμό ντομάτας και αγγουριού, ωραίο αγγούρι τουρσί και ξυλάκι γρανίτα από χυμό ντομάτας, και τα ταρτάρ. Η τριλογία των tartar burger –με σολομό, χορσράντις και ωμό παντζάρι, με τόνο, sweet chili mayo και αγγούρι, με γαρίδα, γκουακαμόλε και φινόκιο– είναι πολύ καλή πρόταση και για barfood, ενώ το πολύ καλό μοσχαρίσιο ταρτάρ με μαγιονέζα τρούφας, παλαιωμένη γκούντα και μεδούλι ψητό στα κάρβουνα, είναι μέγας πειρασμός. Στα ελληνοπρεπή, τώρα, το μπριάμ γίνεται εκφραστική κρέμα περιτριγυρισμένη από λάδι μαϊντανού που συνδυάζεται πολύ επιτυχημένα με εξαιρετικής υφής μαριναρισμένο σολομό σε αλάτι, παντζάρι και ζάχαρη. ο φιδές έχει δυνατή γεύση γεμιστών και συνοδεύεται πικάντικα από αφρό τζίντζερ και γιαούρτι με ουασάμπι, έχοντας πάνω του γευστικότατο τόνο τηγανισμένο μέσα σε κανταΐφι. η γαρίδα Μικρολίμανο συνοδεύεται από κινόα, βινεγκρέτ μάραθου και ζελέ ούζου.
Τα σχαριστά μοσχαρίσια κεφτεδάκια χουνκιάρ έχουν γύρω τους πυκνή σάλτσα ντομάτας, γιαούρτι, και ζωμό δυόσμου. μπορεί να είναι απλούστερα από τα υπόλοιπα πιάτα, αλλά είναι πεντανόστιμα. Το γιακιτόρι μοσχαριού θέλει διόρθωση για να γίνει πιο τρυφερό και να βγει πιο δυνατή και πυκνή η γκουρμέ ιδέα του πουρέ πατάτας με αφρό κακάο. Τα κοκτέιλ πολύ ισορροπημένα και εκφραστικά, αν κρίνω από τα Meditation (τζιν, τσίπουρο, πικραμύγδαλο, πεπόνι, βασιλικός, κάρδαμο) και το Inglorious Runch (ρούμι, φαλέρνουμ, τζίντζερ, κυδώνια, εσπεριδοειδή, πικάντικα μπαχαρικά και όλα τα υλικά του Zombie).
Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 15/9.
NORMA ΑΘΕΝS Αιμιλίου Βεάκη 19, Περιστέρι, 2105744562. Ωράριο λειτουργίας: Από το πρωί. Τιμή: € 29-35 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόσβαση ΑμεΑ: Όχι. Πάρκινγκ: Στους γύρω δρόμους.
