Artisanal Lounge & Gardens

Δεν είναι υπερβολή να ισχυριστούμε ότι το «Artisanal» διεκδικεί άνετα τον τίτλο του πιο γιορτινού και happy bar-restaurant της πόλης, ακόμη και τώρα που τελείωσαν οι γιορτές. Τα ωραία vibes σε χτυπάνε με το που μπαίνεις στο κεντημένο με λαμπιόνια τζαμωτό της orangerie (πολλά παραμένουν και κατόπιν εορτών) και αντικρίζεις ένα χαρούμενο crowd που πίνει το ποτό του στο μπαρ ή τσιμπολογάει στα τραπέζια. Αμέσως εισπράττεις και τη χαρακτηριστική αύρα του design sensitive σκηνικού, που υλοποιείται με ένα τολμηρό και κομψό mix & match επίπλων, όπου το απίθανα pop σύνολο της κροκί λακαριστής τραπεζαρίας συγκατοικεί άνετα με δανέζικα έπιπλα με φλοράλ ταπετσαρίες, μπαμπού καναπέδες και καρέκλες από τα ’70s.

Στην κάτω μπάρα, από τις πολύ δημοφιλείς της Αθήνας –και βραβευμένη στα Αθηνόραμα Bar Awards–, θα δεις πολλά ζευγάρια να κάθονται μέχρι πολύ αργά σε τρυφερά τετ-α-τετ. Ο Φώτης γυρίζει συχνά στα τραπέζια πάνω και κάτω και χαιρετάει τους γνωστούς του. Πάντως, τη φανταστική ατμόσφαιρα που έχει δημιουργήσει το αρχιτεκτονικό δίδυμο Μουρίκης - Γαβαλάς τη χαίρεσαι όταν ανεβαίνεις στην κυρίως σάλα του «Artisanal», στο κτίριο-στολίδι των αρχών του 20ού αιώνα. Ο θερμός πολυστιλιστικός πλουραλισμός δημιουργεί ένα πληθωρικό ντεκόρ, όπου το απέριττο μπλέκεται αισθαντικά με το βαρύ σε ένα χαρούμενο κολάζ επίπλων, ενώ στα τραπέζια τα πιάτα μπλέκουν διαφορετικές πορσελάνες, ξύλα και tailor-made κεραμικά πιάτα.

Η ψαγμένη pop αύρα γράφει απρόσκοπτα σε γαλάζιο, λευκό, κίτρινο, κόκκινο, μαύρο, ροζ και μοβ· η θεατρικότητα ενισχύεται από το τζάκι που έχει μετατραπεί σε σκηνική εγκατάσταση· η ωραία μουσική χαϊδεύει τα αφτιά· τα εξπρεσιονιστικά «Faces in a face» πορτρέτα του Θωμά Τουρναβίτη στους τοίχους δίνουν αέρα γκαλερί (μπορείς και να τα αγοράσεις). Το bar-restaurant του Φώτη Σεργουλόπουλου και του Βαγγέλη Γερασίμου έχει κλείσει τέσσερα χρόνια λειτουργίας κι εξακολουθεί να είναι hot spot γεμάτο νέους αλλά και μεγαλύτερους, πολλές γυναικείες παρέες αλλά και κόσμο από το χώρο των media και του θεάτρου.

Ξεκινώντας το δείπνο μας, ακολουθήσαμε τις προκλητικές προτάσεις των κοκτέιλ της Δήμητρας Αντωνακοπούλου. Το αιχμηρά δροσιστικό South-Cider και το νόστιμα πικάντικο Palo-maniac είναι ό,τι πρέπει για να συνοδεύσουν και φαγητό. Η κουζίνα του Δημήτρη Δημητριάδη στο «Artisanal» βρίσκεται αυτήν τη στιγμή στο καλύτερό της σημείο. Ύστερα από τρία χρόνια η ομάδα των σεφ έχει δέσει τόσο, που ακόμη και όταν ο επικεφαλής της έχει ρεπό το φαγητό είναι πολύ καλό. Βασικά της στοιχεία είναι η εδραιωμένη νοστιμιά και οι ψαγμένες λεπτομέρειες που την κάνουν να ξεχωρίζει.

Υπάρχουν σπεσιαλιτέ που είναι πιο comfort και άλλες που φλερτάρουν με το fine dining. Τα θαλασσινά σουτζουκάκια από χταπόδι και γαρίδα έχουν πολύ αφράτη υφή, προκλητική «καψαλισμένη» dirty κρούστα και η βαθιά γεύση απαλής κρέμας από φάβα Σχοινούσας δένει χέρι-γάντι με σάλτσα από homemade πελτέ ντομάτας και κοντράρεται όμορφα από τσάτνεϊ κάππαρης. Το εκ πρώτης όψεως απλό κουσκουσάκι έχει μια διάχυτη δροσερή νοστιμάδα από κίτρινα ντοματίνια και πιπεριές, που το ξεχωρίζουν κατά πολύ από τον μέσο όρο παρόμοιων σπεσιαλιτέ και συμπληρώνεται ταιριαστά από φέτα και τηγανισμένο δυόσμο, ενώ η ανοιχτή πίτα σχάρας με μεστή, τραγανή ζύμη, χυμώδη μανιτάρια απολύτως ταιριαστά με λιω­μένο Μετσοβόνε και κασέρι σε κερδίζει μονομιάς.

Εκεί όμως που το comfort ανεβάζει στροφές είναι στην ταλιάτα αρνιού γιουβέτσι: το κριθαράκι μαγειρεμένο με το ζωμό του κρέατος έχει εξαιρετική al dente υφή και η κρέμα λιαστής ντομάτας μαζί με το νόστιμο, τρυφερό κρέας στέκονται ταιριαστά δίπλα του, ανεβάζοντας το πιάτο στη δεύτερη θέση των όσων δοκίμασα. Το πρώτο, το οποίο κινείται στη γειτονιά του fine dining, συνδυάζει ντελικάτο χτένι με τη βελούδινη φινέτσα ενός πουρέ κουνουπιδιού με λάδι κάρι. Από κοντά του το καπνιστό χέλι έρχεται, τυλιγμένο σε κανταΐφι μαζί με σταμναγκάθι, edamame, μήλο μαριναρισμένο σε κουρκουμά και μια ωραία βινεγκρέτ με ξίδι από Ασύρτικο, σε μια γοητευτική χλιαρή θερμοκρασία που σε κάνει να του αφιερωθείς.

Εκτός από τα προηγούμενα δύο στιλ, τώρα, ο Δημητριάδης προτείνει μια σειρά από σπεσιαλιτέ που συνδυάζουν στοιχεία και των δύο. Ο ψαγμένος «μουσακάς» τυλίγει τρυφερό μοσχάρι και μελιτζάνα σε λεπτή φέτα απαλής πατάτας και ολοκληρώνεται με μπεσαμέλ αγκινάρας· είναι καλός, αλλά θα πλησίαζε τα κορυφαία πιάτα αν είχε ένα καρύκευμα που να θυμίζει πιο γραμμένα την παράδοση. Ξεχωριστά πιάτα τόσο η ολόσωστα σοταρισμένη τσιπούρα με χόρτα φρικασέ και αβγολέμονο γαρίδας όσο και τα τρυφερότατα χοιρινά μάγουλα με πουρέ σελινόριζας, parsnip, πράσο, σάλτσα πορτοκάλι, που το άρωμά της όμως το ήθελα δυνατότερο.

Κάτι που ξεχωρίζει επίσης στο «Artisanal» και σημαδεύει την ανοδική του πορεία είναι τα επιδόρπια. Η τάρτα καρυδόπιτα με καραμελωμένη λευκή σοκολάτα, κανέλα, αχλάδι, παγωτό βανίλια και το εκμέκ κανταΐφι με κρέμα φιστικιού, βύσσινο και παγωτό καϊμάκι είναι τα καλύτερα, ακολουθούμενα σε απόσταση αναπνοής από ένα αποδομημένο και ισορροπημένο black forrest και μια μπάρα λεμονιού με μανταρίνι και παγωτό χαλβά. Το στιλάτο σέρβις είναι ακόμη ένα από τα ατού του μαγαζιού.

Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 2/1.

ARTISANAL LOUNGE & GARDENS Ζηρίνη 2, Κηφισιά, 2108086111. Ωράριο λειτουργίας: Κλειστά Δευτ. Τιμή: € 28-35 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόσβαση ΑμεΑ: Όχι. ­Παρκινγκ: Στους γύρω δρόμους.