Ορίζοντες

Στην κορυφή του Λυκαβηττού απολαυστικό στη θέα και με καλό φαγητό δικαιολογεί την επίσκεψη.

Ακόμα και μεσούντος του χειμώνα το σκαρφάλωμα στον … «ορεινό όγκο» του Λυκαβηττού πού κυριαρχεί στο κέντρο της Αθήνας είναι μια απολαυστική επιλογή. Η οποία γίνεται ακόμα πιο απολαυστική αν κάποιος χαίρεται το πανόραμα της πόλης καθισμένος αναπαυτικά σε μια καρέκλα στο εμβληματικό εστιατόριο της κορυφής του αθηναϊκού λόφου. Προσωπικά είτε το εστιατόριο είτε τα παραρτήματα του (caffe & all day caffe restaurant) αποτελούν ένα αγαπημένο προορισμό.

Διαχρονικά οι Ορίζοντες χωρίς να διεκδικούν δάφνες γευστικών υπερδημιουργιών έχουν πάντα καλές προτάσεις στο menu που εντός κάποιων ορίων μπορούν να υπηρετήσουν τα γούστα κάποιων με αυξημένες απαιτήσεις. Σέβονται όμως παράλληλα και τα γούστα ενός πιο μαζικού κοινού (Έλληνες και αλλοδαποί) που αναζητούν θέα και γεύση κοντά στο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου. Με βάση αυτά το κοινό που θα συναντήσει κάποιος αν κοιτάξει τους Ορίζοντες σαν γευστικό προορισμό είναι πάσης ηλικίας, συχνά multinational και, σχεδόν, κάθε βαλαντίου.

Στην παρούσα φάση την ευθύνη της κουζίνας έχει το δίδυμο Χρ. Γλωσσίδης \ Στεφ. Τούσσης. Η πρόταση που κάνουν εμφανίζεται αναλυτικά στον à  la carte κατάλογο υπάρχουν όμως και δύο set menu, σε τιμές που ξεκινάνε από 30€/άτομο και οι οποίες είναι εξαιρετικά ελκυστικές για τη συνολική παροχή που κάνει ο χώρος. Η κουζίνα έχει κυρίως μεσογειακό πρόσημο τολμά όμως και κάποιες λοξοδρομήσεις που κλείνουν το μάτι στη διεθνή κουζίνα. Δοκίμασα αρκετά πιάτα με κοινό χαρακτηριστικό την συνολικά επαρκή ποιότητα που δείχνει να διασφαλίζει τον οποιοδήποτε συνδυασμό επιλογών χωρίς κίνδυνο να «πέσει στα βράχια» ο πελάτης.

Σε ότι με αφορά την προτίμησή μου κέρδισαν οι καραβίδες με σος μουστάρδα, η μπάρα χοιρινής παντσέτας και το κότσι μαύρου χοίρου. Στο πρώτο η σος μουστάρδα δίνει τον τόνο και μαζί με την (λίγο σφιχτή) καραβίδα δημιουργεί ένα ελαφρά λεμονάτο γευστικό δίδυμο. Από την πλευρά της κρεοφαγίας η μπάρα χοιρινής παντσέτας αποτελεί μία ακόμα πιο ολοκληρωμένη πρόταση. Η παντσέτα είναι κρεατένια και μετρημένα λιπαρή, ντύνεται γευστικά με μια ενδιαφέρουσα σος κόλιανδρου και συνοδεύεται από ένα καυτό πουρέ σελινόριζας.

Τέλος το κότσι μαύρου χοίρου πέρα από το γεγονός ότι επαρκεί άνετα για δύο άτομα, έρχεται ψημένο «λουκούμι» και ντύνεται από μια καλοφτιαγμένη πυκνή κρεάτινη σάλτσα. Στην αντίπερα όχθη θα βάλω τα μάγουλα από μυλοκόπι. Συνήθως είναι καλά. Στη συγκεκριμένη όμως επίσκεψη το ψάρι είχε στεγνώσει και η παρουσία της γλυκιάς πιπεριάς μάλλον δεν κολάκεψε το σύνολο.

Το ενδιαφέρον που παρουσιάζουν οι Ορίζοντες τονίζεται από την ύπαρξη επιδόρπιων με γευστική λεπτότητα (π.χ. μπαβαρουάζ καραμέλας με σος καραμέλας και ξηρούς καρπούς) και με μια wine list που κάνει επαρκείς επιλογές αν λάβουμε υπόψιν τη φιλοσοφία του χώρου.