Noah

Το ότι πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τον κορονοϊό, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι οφείλουμε να προσαρμόζουμε συνήθειες που έχουμε από την προ-covid εποχή σε νέες ανάγκες, το κατάλαβα καλά στη δεύτερη επίσκεψή μου στο "Noah". Τον Ιούλιο το μέρος έσφυζε από ενέργεια και κόσμο, κάνοντας το Πάρκο Ελευθερίας σχεδόν boho club. Μπορεί να υπερβάλλω λίγο, αλλά δεν είναι μακριά από την αλήθεια. Στο επίκεντρο, το σιντριβάνι με το μεγάλο γλυπτό χέρι – πολλοί κάθονταν γύρω γύρω πίνοντας το ποτό τους και περιμένοντας ν’ αδειάσει τραπέζι, ενισχύοντας το χαρούμενο βουητό. Τώρα που τα μαγαζιά κλείνουν τα μεσάνυχτα, το "Noah" παίζει πιο ήσυχα στο γήπεδο του lounge restaurant, και φαίνονται πιο καθαρά τα ατού που θα του επέτρεπαν να διαπρέψει στις καινούργιες συνθήκες.

Στο ατμοσφαιρικό σκηνικό που μοιάζει με μεξικάνικη χασιέντα κυριαρχεί ένα οξειδωμένο έντονο πορτοκαλί με acqua σκουριές. Ο Άλεξ Πετράκης, γνωστός για τα μαξιμαλιστικά του ντεκόρ ("Upopa Epops", "The 7 Jokers", "Monsieur Cannibal"), έχει χρησιμοποιήσει ένα σχεδόν σαφρανέ πορτοκαλί στους τοίχους, φούξια στους ημικυκλικούς καναπέδες, διάφορους πολυελαίους, μπαρόκ γύψινα, ψάθινα φωτιστικά κι ένα πράσινο που τυλίγει σαν μικρή ζούγκλα το χώρο και σε ταξιδεύει. Τώρα, όμως, το μονότονο μπιτ που βγαίνει απ’ τα ηχεία δεν λέει· το νέο ύφος του μαγαζιού διψάει για πιο ατμοσφαιρική μουσική. Επιπλέον, στην επάνω αυλή του εστιατορίου, κάτι πρέπει να γίνει με τον μπουκωμένο ήχο που φτάνει από το μπαρ. Πολλά νέα παιδιά με αστραφτερά χαμόγελα, γυναικοπαρέες και ζευγάρια έρχονται συνέχεια στο "Noah", που είναι ιδανικό κέντρο-απόκεντρο σποτ καλοπέρασης στην Αθήνα.

Αλλαγές έχουν γίνει και στην κουζίνα που την έχει αναλάβει πλέον ο σεφ του αδελφού "Lost Athens", Στράτος Βλασσόπουλος, χωρίς να έχει διαφοροποιήσει ωστόσο τη βασική της λογική. Έχει δηλαδή πίτσα, που η ωραία, λεπτή, τραγανή της ζύμη είναι καλή βάση για μια πολύ πετυχημένη εποχιακή πρόταση με τέσσερα τυριά, μεταξύ των οποίων μπόλικο μπλε, και φρέσκα σύκα. Κλασική πρόταση, οι καραβίδες με σάλτσα βουτύρου, τσίλι και λάιμ στο τηγάνι έχουν νοστιμιά αλλά χρειάζεται λιγότερο μαγείρεμα για να αναδειχθούν τα ατού τους.

Στο μενού υπάρχουν προκλητικά dirty εδέσματα, όπως το μεδούλι με γκρεμολάτα σκόρδου, απολαυστικό όσο το περιμένεις. Το προετοιμάζουν στο πλάι του τραπεζιού προτού το τοποθετήσουν στο τραπέζι, κι αυτό το έξτρα περιποιητικό στιλ το υιοθετούν και σε άλλα πιάτα, όπως η περιποιημένη σαλάτα με ντοµατίνια, βασιλικό και τροφαντή buratta που τη σπάνε και την απλώνουν ή ακόμη η τεράστια picanha για δύο στη σούβλα που την κόβουν μπροστά σου και τη σερβίρουν με τσιμιτσούρι και άφθονα λαχανικά. Συμπαθητικά τα αραντσίνι με μοσχαρίσια ουρά και κρέμα μετσοβόνε, αλλά το πιάτο που μου άρεσε περισσότερο ήταν το τραχανότο με λαχανικά, βαμμένο σε μια εκρηκτική γεύση γεμιστών και δυόσμου.

Ανάμεσα στα επιτυχημένα δημιουργικά κοκτέιλ του Βασίλη Νικήτα βρίσκεις ωραίες ιδέες όπως το πικάντικο "Hand of Noah" για να συνοδεύσεις το φαγητό σου. Αποδομημένο τιραμισού και εξωτική κρεμ μπριλέ επιπέδου για κλείσιμο, ενώ το μέτριο τσιζκέικ είναι μάλλον εκτός κλίματος.

Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 23/9.

NOAH Πάρκο Ελευθερίας (Μετρό Μέγαρο Μουσικής), Κολωνάκι, 2107233419. Ωράριο λειτουργίας: Aπό το πρωί. Τιμή: € 23-36 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόσβαση ΑμεΑ: Όχι. Πάρκινγκ: Στο μαγαζί.