To ξέρω ότι για κάποιον που μένει στο κέντρο της Αθήνας ή στα βόρεια προάστια το να πάει για φαγητό στη Βουλιαγμένη είναι ταξίδι. Ακόμη και για τους κατοικούντες στα κεντρικά προάστια τα νότια δεν είναι δίπλα. Αυτό όμως που μοιάζει με μειονέκτημα για ένα ωραίο εστιατόριο όπως το «Lagom» αυτήν την εποχή είναι την ίδια στιγμή και πλεονέκτημα, καθώς η βόλτα στη Βουλιαγμένη ισοδυναμεί με ωραία εκδρομή και χαλάρωση. Καλό είναι, μάλιστα, να πας νωρίς, μεσημέρι ή απόγευμα, για να ρεμβάσεις το μικρό πευκώνα που βρίσκεται μπροστά του, μέσα από τη τζαμαρία, με τη θάλασσα να διακρίνεται στο βάθος και τον ήλιο να δύει σιγά σιγά.
Η ίδια η σάλα του, τώρα, είναι όμορφη και ξεκούραστη, με ωραίες, μοντέρνες βιενέζικες πολυθρόνες πάνω στο ανοιχτόχρωμο ξύλινο πάτωμα. Οι μπάλες που τη φωτίζουν κάνουν παιχνίδι με τα διαφορετικά τους μεγέθη και το πολύ νόστιμο βαθύ πράσινο στους τοίχους και στην ανοιχτή κουζίνα σε συνδέει με τα πεύκα που βλέπεις μπροστά σου. Το πράσινο μάρμαρο με τα φανταστικά νερά κάτω από το άνοιγμα του πάσου είναι κομμάτι εξαιρετικό και τώρα που το σκέφτομαι θα του άξιζε να προβληθεί περισσότερο. Ιδανικό, λοιπόν, πόστο για μια cool έξοδο το «Lagom». Άλλωστε, το όνομά του περιγράφει στα σουηδικά το ισορροπημένο lifestyle, το οποίο έχει γίνει πανευρωπαϊκό trend τελευταία.
Στο «Lagom» οι γεύσεις έχουν ως χαρακτηριστικό τους στοιχείο τη βαθιά νοστιμιά, αφού στην κουζίνα βρίσκεται ο βραβευμένος σεφ του «Poseidonion Grand» στις Σπέτσες, ο Σταμάτης Μαρμαρινός. Οι γεύσεις που προτείνει απηχούν το στιλ της μοντέρνας ελληνικής κουζίνας που πατάει σε παραδοσιακές ιδέες, αλλά τις εξελίσσει στο σήμερα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του στιλ είναι μερικοί ωραίοι μεζέδες, τους οποίους αξίζει να βάλετε στη μέση του τραπεζιού.
Εννοώ, ας πούμε, τα ρεβίθια με κύμινο, γκρατιναρισμένο κατσικίσιο τυρί, φουρνιστές ντομάτες και δυνατό homemade προσούτο προβατίνας αλλά και τις φακές Φενεού με καπνιστή πέστροφα και κρίταμο τουρσί, που τους πάνε πολύ. Το ατού στο τραγανό, λεπτό τυροπιτάρι είναι η ζουμερή γέμιση από κατσικίσια φέτα, ανθότυρο και αρσενικό και, φυσικά, το μέλι αρωματισμένο με τρούφα. Δύο street εδέσματα ανεβάζουν το δείκτη της απόλαυσης: το πεϊνιρλί και τα μίνι μπέργκερ γιαουρτλού. Το πρώτο έχει μέσα στο τραγανό χωριάτικο βαρκάκι του πεντανόστιμο μαγειρευτό κουνέλι με λαρδί, λιωμένο κασέρι και μαγιονέζα μελιτζάνας. Το δεύτερο κρύβει μέσα στο μεστό μπριός ψωμάκι του γευστικό κεμπάπ, ψητή ντομάτα, γιαούρτι και πάπρικα, και κάνει τη διαφορά από τα μέτρια μπέργκερ που κυκλοφορούν ευρέως.
Στα νεωτεριστικά πιάτα η Αθηναϊκή έχει εξελιχτεί πολύ καλά σε σχέση με την καλοκαιρινή της βερσιόν: το ταρτάρ σφυρίδας έχει γίνει πλέον καρπάτσιο και η ισορροπία του με τη μαγιονέζα ελαιόλαδου, πολύχρωμα καρότα, πατάτες και αγγουράκι τουρσί αναπλάθει όμορφα τη γευστική νοσταλγία. Στον τομέα των ζυμαρικών και των ριζότο το «Lagom» έχει πολύ ωραίες προτάσεις. Μου έχει μείνει από τη φθινοπωρινή μου επίσκεψη το λεμονάτο γαμοπίλαφο με παλαιωμένο ρύζι acquerello, κρόκο Κοζάνης, λεμόνι κονφί, στάκα και βραστό αρνάκι πάνω του. Τώρα δοκίμασα δύο πολύ διαφορετικά ζυμαρικά, με δυνατά υλικά.
Η μυρωδάτη καβουρομακαρονάδα μοσχοβολάει· όταν συνδυάζονται στο στόμα το θαλασσινό με λεμόνι κονφί, ντομάτα, αβγοτάραχο και τσίλι, η γλυκόξινη πικάντικη γεύση της ηλεκτρίζει – πιστεύω ωστόσο ότι με αυτήν τη σάλτσα θα ταίριαζαν περισσότερο capellini αντί για linguine. Τα «μακαρόνια με κιμά 4:2» –ο κιμάς τους είναι φτιαγμένος με τέσσερα μέρη μοσχάρι (μάγουλα, ουρά κ.λπ.) και δύο χοιρινό (κρέας και σαλάμι)– γεμίζουν τον ουρανίσκο με πληθωρική νοστιμάδα και comfort ευωχία, και πάλι όμως νομίζω ότι πένες ή φαρφάλες θα αναδείκνυαν καλύτερα το πιάτο, μια και θα κρατούσαν περισσότερη από αυτήν τη νόστιμη σάλτσα πάνω τους.
Από την προηγούμενή μου επίσκεψη έχω κρατήσει το ζουμερό κοτόπουλο με stir fried τραγανό φιδέ μαζί με πιπεριές Φλωρίνης, σύγκλινο, γραβιέρα και μέντα. Ήταν ωραίο πάντως και το φρικασέ του ροφού με χόρτα, λευκά σπαράγγια και αβγολέμονο κάρι, μόνο που πρέπει να έρχεται πιο ξινό, καθώς με λίγο λεμόνι η γεύση του απογειώνεται.
Αυτό που σίγουρα χρειάζεται αναθεώρηση είναι το μοσχαρίσιο σνίτσελ: είναι μεν νόστιμο το κρέας, αλλά καθώς είναι κομμένο σε χοντρή φέτα σκληραίνει και χάνει τη χάρη του. Θα γλυκαθείτε όμορφα με μια γευστικότατη και σωστά σιροπιασμένη πορτοκαλόπιτα με σορμπέ μανταρίνι δίπλα της, που η ωραία, πληθωρική κρέμα σοκολάτας γάλακτος της πέφτει κάπως βαριά. Ακόμη καλύτερη και δεμένη η μεστή βάφλα με μπίτερ σοκολάτα, μπανάνα και παγωτό καφέ.
Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 27/12.
LAGOM Λεωφ. Ποσειδώνος 17, Βουλιαγμένη, 2109670099. Ωράριο λειτουργίας: Σάβ. Κυρ. και μεσημέρι. Κλειστά Δευτ. Τιμή: € 40-50 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόσβαση ΑμεΑ: Όχι. Πάρκινγκ: Στους γύρω δρόμους.
