Το concept των γιαπωνέζικων pub που απολαμβάνουν μεγάλης δημοφιλίας παγκοσμίως ενέπνευσε τον Μάνο Δαμασκηνό για τη νέα του πρόταση ύστερα από το "Tra di Noi" των Μελισσίων, που έκανε πρόσφατα πρεμιέρα στο Κολωνάκι. Ο μακρόστενος χώρος επί της Σκουφά, που δείχνει σιγά σιγά να ξαναπαίρνει τα πάνω της, βάφτηκε σε ένα ζεστό συνδυασμό του πράσινου και του κίτρινου που τέρπει το μάτι και κάνει διακριτικές αναφορές στην κουλτούρα της μακρινής χώρας.
Ένα εντυπωσιακό πεντάπτυχο αφιερωμένο στην ιαπωνική τέχνη κοσμεί τον τοίχο στο επάνω διάζωμα του μαγαζιού που έχει περισσότερο εστιατορικό χαρακτήρα, ενώ δύο μεγάλα σπαθιά στολίζουν την πολύ όμορφη ξύλινη μπάρα στο έμπα του "Hanzo" όπου χτυπά και η καρδιά του. Πίσω της βρίσκεται τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας ο ταλαντούχος bartender Περικλής Λιατόπουλος, ο οποίος προτείνει περί τα δέκα signature cocktails που παντρεύουν τα premium γιαπωνέζικα spirits με τις δικές του χειροποίητες παρασκευές.
Καθισμένος στα αναπαυτικά stools με την αστεροειδή πλάτη ακριβώς μπροστά του που προσφέρονται ασφαλώς και για φαγητό, χάρηκα ιδιαίτερα το δροσιστικό Mou Hitotsu με τζιν, μήλο, yuzu και σπιτικό σιρόπι από υάκινθο, το οποίο του χαρίζει σοφιστικέ βοτανικό χαρακτήρα. Ενδιαφέρον βρήκα επίσης το Shi, που συνδυάζει την τεκίλα με τις φρουτώδεις οξύτητες από τους χειροποίητους πουρέδες μανταρινιού και passion fruit. Ρυθμικές διασκευές γνωστών κομματιών ακούγονταν σε σωστή ένταση και δημιουργούσαν ευχάριστη ατμόσφαιρα στο χώρο, ο οποίος οσονούπω θα ολοκληρωθεί διακοσμητικά οπότε και θα ξεδιπλώσει πλήρως τη δυναμική του.
Η κουζίνα μπαίνει στο παιχνίδι με προτάσεις που κινούνται στη λογική του finger και του street food αλά ιαπωνικά. Καθότι ακόμα νεαρή σε ηλικία δεν αποφεύγει μικρές αστοχίες, ωστόσο ό,τι δοκίμασα ήταν νόστιμο και καλοστεκούμενο. Από τα γιαπωνέζικα "σουβλάκια" που ψήνονται στη robata ξεχωρίζει το Kohitsuji με τρυφερά και γεμάτα γεύση κομματάκια από αρνίσιο φιλέτο με πράσινη αρωματική σάλτσα. Πολύ συμπαθητικό επίσης το Tsukune, με ζουμερό κιμά κοτόπουλο και κόκκινη σάλτσα που σκάει στο στόμα σαν φλογερός πύραυλος, και η νόστιμη μεγάλη γαρίδα Ebi με την πικάντικη σος μυρωδικών.
Ανάμεσα τώρα στα υπόλοιπα πιάτα του καταλόγου, για sushi μην ψάξετε καθότι δεν υπάρχει, αλλά σημειώστε στα οπωσδήποτε τον ιαπωνικό λουκουμά Takoyaki με την ωραία αφράτη σάρκα που κρύβει μέσα της ζουμερότατο χταπόδι και γαρνίρεται εύστοχα με bonito flakes. Ενδιαφέρον έχει ακόμα το Tonkatsu με τραγανοτηγανισμένες φέτες μαύρου χοίρου που βουτάς στην ομώνυμη σος που το συνοδεύει παρέα με δροσερό και γλυκό λάχανο, ενώ το γιαπωνέζικο σάντουιτς sando που φτιάχνεται με χειροποίητο ψωμί βουτύρου και γεμίζεται με μοσχαρίσιο κιμά από Black Angus και μαρμελάδα λάχανο, αν και στην περίπτωση μας είχε ξεφύγει λίγο στο ψήσιμο, είναι μπουκιά και comfort συγχώριο.
(+) Η ευελιξία του concept που σου προσφέρει τη δυνατότητα είτε να φας κανονικά είτε να πιεις το ποτό σου και να τσιμπολογήσεις.
(-) Παρά το ωραίο τους φύλλο, τα dumplings χρειάζονται μια αναθεώρηση ως προς τη γέμιση καθώς γεύεσαι μονάχα το χοιρινό και σχεδόν καθόλου το φουαγκρά και τις γαρίδες που αναγράφονται στον κατάλογο.
