Ζωντανό εθνικό κεφάλαιο, φορτισμένο με τη ζεστασιά της οικειότητας και της παιδικής μας μνήμης, η ελληνική κουζίνα έχει ανεβεί δυναμικά τα τελευταία χρόνια –της άξιζε– τόσο στην πρωτεύουσα όσο και στην επαρχία. Είναι, άλλωστε, ένας από τους σημαντικότερους μοχλούς της τουριστικής μας ανάπτυξης και οφείλουμε, πατώντας γερά στην παράδοση, να δουλεύουμε δημιουργικά για το μέλλον της. Κι επειδή το καλοκαίρι τής πάει πολύ, πάρτε ιδέες για να την απολαύσετε στις σελίδες που ακολουθούν.
Hελληνική κουζίνα περνάει μία από τις καλύτερες εποχές της. απλώνεται και ανθεί σε όλα τα είδη εστιατορίων. Στις κλασικές ταβέρνες, οι οποίες υπηρετούν συστηματικά την κουζίνα του ελληνικού τραπεζιού, καθημερινού και κυριακάτικου: ένα κοκκινιστό, ένα αρνάκι στο φούρνο με πατάτες, ένα χοιρινό πρασοσέλινο δεν αφήνουν κανέναν ασυγκίνητο. Στις ταβέρνες που βάφονται με εντοπιότητα, θυμίζοντάς μας τις μικρές πατρίδες με κρητικά πιλάφια, κασιώτικα ντολμαδάκια ή θρακιώτικους τζιγεροσαρμάδες.
Στις ψαγμένες χασαποταβέρνες και ψαροταβέρνες, στα ανήσυχα μεζεδοπωλεία, ουζερί και τσιπουράδικα που βάζουν στο επίκεντρο ιδιαίτερα θαλασσινά και στεριανά μεζεδάκια. Στις νεο-μπακαλοταβέρνες με τις βιτρίνες και τα ράφια τους φορτωμένα με προϊόντα μικρών παραγωγών από όλη την Ελλάδα. Στα εστιατόρια όπου οι δημιουργικοί σεφ αναμετριούνται με τα όρια της ελληνικής κουζίνας, ανεβάζοντας το γαστρονομικό σασπένς και με νέες τεχνικές στο οπλοστάσιό τους, με μοντέρνες, μικρές ή μεγαλύτερες ανατροπές μάς προκαλούν να δοκιμάσουμε το καινούργιο.
Κοινός παρονομαστής σε όλα τα παραπάνω οι πρώτες ύλες που καταφθάνουν από όλη την Ελλάδα και χαρίζουν στο αποτέλεσμα την αυθεντικότητα που απαιτεί η... ελληνικότητα: αλίπαστα, αλλαντικά, τυριά, όσπρια, ζυμαρικά έρχονται με τη στάμπα του τόπου τους, με ταυτότητα, κι εκτός του ότι κάνουν δημοφιλή τη φάση «αγοράζω για το σπίτι ή τρώω επιτόπου», δίνουν με άμεσο τρόπο το στίγμα «Ελλάδα».
Η ελληνική κουζίνα λοιπόν τρέχει σε πολύστροφη πίστα: αποκαλύπτει και αξιοποιεί όλο αυτό το διαφορετικών τύπων, πλούσιο νοήματος υλικό της παράδοσης και του μοντερνισμού μέσα από παράλληλες ζυμώσεις κι ερμηνείες. Αυτή η δυναμική εξέλιξης έχει ακόμη πολλά να μας μάθει. Κι εμείς είμαστε εδώ να τα ανακαλύπτουμε, να τα απολαμβάνουμε, να τα χειροκροτούμε και να ζητάμε ακόμη περισσότερα.