Τζόναθαν Πανγκ: Ταξιδεύοντας από τη μόδα στη μαγειρική

Όταν συζητάς με έναν ατζέντη διάσημων μοντέλων, τηλεοπτικό κριτή, μάγειρα και ταξιδιωτικό συντάκτη, η κουβέντα μπορεί να πάει από τη Ναόμι Κάμπελ μέχρι την Αγκάθα Κρίστι και από τα αστεράτα εστιατόρια του Μακάο μέχρι τα γεμιστά.

Τον Τζόναθαν Πανγκ τον είχα δει μόνο στην τηλεόραση –δοκίμαζε αστακούς και μαλαισιανά κάρι στα πιο κομψά τρένα που κυκλοφορούν ανά τον πλανήτη στην εκπομπή του, το «Jonathan Phang’s Gourmet Trains», που προβλήθηκε και στην Ελλάδα από το Travel Channel– προτού τον συναντήσω στη φετινή τελετή απονομής των Χρυσών Σκούφων, όπου ήρθε προσκεκλημένος του ΕΟΤ και του Υπουργείου Τουρισμού και απένειμε κάποια από τα βραβεία. Με καταγωγή από την Καραϊβική και την Κίνα, ο συγγραφέας και αρθρογράφος για το «BBC Good Food Magazine», το «S Magazine» και το «National Geographic Traveller», που δηλώνει μάγειρας, όχι σεφ, ξεκίνησε την καριέρα του ως ατζέντης, εκπροσωπώντας μεγάλα ονόματα της πασαρέλας όπως η Ναόμι Κάμπελ, η Τάιρα Μπανκς, η Λιβ Τάιλερ και η Τζέρι Χολ. Λίγο να τον γνωρίσεις, καταλαβαίνεις ότι η εσωτερική πυξίδα του δείχνει προς πολλές κατευθύνσεις.

Η μαγειρική προηγήθηκε της μόδας. Όντας το μικρότερο παιδί της οικογένειας, τον πιο πολύ καιρό τον περνούσε στην κουζίνα με τη μητέρα και τις θείες του. Οι γονείς του ήταν πολύ κοινωνικοί. Είχαν συνέχεια καλεσμένους. Τα μαγειρέματα ήταν ασταμάτητα. Ήταν 7 χρονών όταν, βλέποντας μια συνταγή για pancakes στην τηλεόραση –βρετανικά, όχι πορτογαλέζικα­ σαν της μητέρας του–, απλώς την έφτιαξε. Εκείνη την εποχή στην ­Αγγλία έκαναν μαγειρική στο σχολείο και ήταν το μόνο μάθημα στο οποίο ήταν καλός, όμως ο πατέρας του δεν του επέτρεψε να ακολουθήσει «την πρώτη του αγάπη». Αν τον είχαν ενθαρρύνει τότε, μπορεί και να μην είχε ασχοληθεί καθόλου με τη μόδα.

Η αφορμή τελικά ήρθε τηλεοπτικά. Πριν από οκτώ χρόνια, λίγο μετά το θάνατο της μητέρας του, πήρε μέρος στην εκπομπή του Good Food Channel «The People’s Cookbook» κι έτσι προέκυψε το δικό­ του βιβλίο μαγειρικής. Συμμετείχε με ένα πιάτο των ιθαγενών της Γουιάνας, τον τόπο καταγωγής των γονιών του, που έτρωγαν στο σπίτι τους τα πρωινά των Χριστουγέννων με βάση την κασάβα. «Νιώ­θεις τα γλυκά στοιχεία, τα μπαχαρικά και λίγο αργότερα το καυτερό kick της πιπεριάς», λέει εξηγώντας το όνομα της έκδοσης «The pepperpot Club: Α Celebration of the Carribean Cusine».

Δεν τον ενδιέφεραν τα τρένα­. Ξαφνιάστηκε όταν το Travel Channel του πρότεινε το «Gourmet Trains». Τώρα καταλαβαίνει απόλυτα γιατί οι άνθρωποι θέλουν να κάνουν αυτά τα μεγάλα ταξίδια. Παρότι πολλούς τους νανουρίζει η κίνηση της αμαξοστοιχίας, εκείνος δυσκολευόταν να κοιμηθεί. Το μεγαλύτερο ταξίδι του ήταν από το Περκ στο Σίδνεϊ. Το πιο όμορφο εκείνο με το Orient Express, που «κι ας μην έχει ντουζιέρα, παρά μόνο ένα μικρό νιπτήρα στο βαγόνι σου, έχει μια ιδαίτερη αύρα, κάτι από το “Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές”». Του έκανε εντύπωση η κλασική γαλλική κουζίνα του και ακόμη απορεί πώς ο Βρετόνος σεφ, ο οποίος δουλεύει εκεί επί 30 χρόνια, καταφέρνει να παρουσιάζει αυτού του επιπέδου πιά­τα πάνω σε ράγες. Το καλύτερο­ φαγητό, πάντως, το έφαγε σε μια διαδρομή μεταξύ Σιγκαπούρης, ­Πενάνγκ και Μπανγκόκ.

Λατρεύει να γράφει για ταξίδι­ και φαγητό. Γράφει όμως μόνο για προσωπικές του εμπειρίες. Όχι έτσι, για να γράψει. πρέπει να ενδια­φέρεται πραγματικά για το θέμα. Η ζωή του είναι γεμάτη και από άλλα πράγματα. Δουλεύει ακόμη στον κλάδο της μόδας, στο ραδιόφωνο, κάνει μαγειρικές παρουσιάσεις.
Είναι πρεσβευτής της κουζίνας του Μακάο τα τελευταία τρία χρόνια. Τριάντα εκατομμύρια τουρίστες περνούν κάθε χρόνο από ένα νησί­ μήκους 4 χλμ., που είναι το μόνο σημείο στην Κίνα όπου επιτρέπονται τα καζίνο –ο ίδιος δεν τζογάρει ποτέ–, που έχει δεκαοκτώ εστιατόρια με αστέρια Michelin αλλά και απίθανο streetfood.

Στο Λονδίνο τού αρέσει το fusion φαγητό του «Yauatcha» και το ορίτζιναλ «Ivy» για την ατμόσφαιρα­ και το σέρβις του. Αγαπά πάντα το «Caprice». Παραδέχεται ότι είναι ελαφρώς παλιομοδίτης. Τώρα γίνονται τρέντι περιοχές που, όταν ήταν παιδί. απαγορευόταν να πλησιάσεις. Ο ίδιος θέλει να πηγαίνει χρόνια σε ένα μέρος, να νιώθει οικεία.

Φτιάχνει τυρόπιτα, σπανακόπιτα­ και κλέφτικο. Φτιάχνει όμως και μια δική του εκδοχή των γεμιστών, με κόκκινες πιπεριές και αρμπόριο, τις οποίες γεμίζει με μάραθο, ψιλοκομμένες πολύχρωμες πιπεριές, ζωμό βοδινού, σκόρδο και κρεμμύδι. Του έχει μείνει αξέχαστος ένας μπακλαβάς που έφαγε σε ένα οικογενειακό ζαχαροπλαστείο στη Βυτίνα...

Ο Τζόναθαν και...

...το βιβλίο
To «Pepperpot Club:» είναι μια συλλογή συνταγών της Καραϊβικής άρρηκτα δεμένων με τα οικογενειακά τραπέζια της παιδικής του ηλικίας.

...τα τρένα
Χάρη στην εκπομπή «Gourmet trains» βρέθηκε να ταξιδεύει και να αντλεί στιγμιότυπα και γευστικές εμπειρίες σε μερικά από τα πιο διάσημα τρένα του πλανήτη.

...η τυρόπιτα
Μαγειρεύει πιάτα από όλο τον κόσμο με το δικό του τρόπο. Στο ρεπερτόριό του και μια τυρόπιτα, μια σπανακόπιτα και γεμιστά with a twist.